Η κοζανίτικη αποκριά δεν είναι κάποιο έθιμο που αναβιώνει τις ημέρες του εορταστικού δωδεκαημέρου. Πρόκειται για μια ζωντανή διονυσιακή γιορτή που επαναλαμβάνεται από τους κατοίκους της τους τελευταίους τρεις αιώνες. Ο πυρήνας αυτής της γιορτής είναι οι Φανοί.
Όσα χρόνια κι αν πέρασαν, οθωμανική περίοδος, απελευθέρωση, πόλεμοι, πληθώρα δυσκολιών, όσο κι αν άλλαξε το αρχιτεκτονικό και χωροταξικό ανάγλυφο της πόλης –από τα αρχοντικά και τα χαμόσπιτα της εποχής έχουν μείνει ελάχιστα έως καθόλου στην πόλη για να θυμίζουν τον παλιό εαυτό της–, η κοζανίτικη αποκριά δεν άλλαξε, αλλά προσαρμόστηκε στο πνεύμα των καιρών, στο μέτρο των επιθυμιών και του πάθους των ανθρώπων στα χρόνια που ακολούθησαν.
Το τραγούδι στο πολύ ιδιαίτερο κοζανίτικο γλωσσικό ιδίωμα κυριαρχεί και για κάποιον που δεν είναι κατάλληλα προετοιμασμένος μπορεί και να σοκάρει.
Όταν οι συμμετέχοντες κουραστούν από το τραγούδι, παίρνουν σειρά τα όργανα, όπου πολυμελείς μπάντες πνευστών και χάλκινων παίζουν μουσικούς σκοπούς της Μακεδονίας.
Οι φανοί της Κοζάνης στηρίζονται στην αυθόρμητη συμμετοχή των κατοίκων της, οι οποίοι τους ετοιμάζουν και πρωτοστατούν στο γλέντι με τα παραδοσιακά αποκριάτικα τραγούδια ή τα λεγόμενα «ξινέτροπα ή σκωπτικά». Οι φανοί σε όλη την πόλη ανάβουν κατά τις 8 το βράδυ της Μεγάλης Αποκριάς, κι αμέσως οι άνθρωποι της γειτονιάς ξεκινούν το τραγούδι. Οι παρευρισκόμενοι σχηματίζουν έναν κύκλο γύρω από τη φωτιά με τον κορυφαίο τραγουδιστή στην κορυφή του χορού και με ρυθμικό τρόπο επαναλαμβάνουν τα λόγια του υπό το χτύπημα των χεριών τους. Το κέφι αρχίζει να ανεβαίνει, το κρασί ρέει άφθονο, οι παραδοσιακές κοζανίτικες πίτες, τα γνωστά «κιχιά», κυκλοφορούν παντού και ο κύκλος γύρω από το βωμό μεγαλώνει. Στην αρχή λέγονται τραγούδια της αγάπης και του έρωτα, και ορισμένα εμπνευσμένα από τα κατορθώματα των κλεφτών κατά την Επανάσταση του 1821.
Τα πιο τολμηρά λέγονται στη συνέχεια, είναι σκωπτικά και διακωμωδούν άνδρες και γυναίκες. Υπάρχουν όμως και κάποια που είναι μόνο για μεγάλους, τα λεγόμενα «ξινέντροπα», είναι πολύ αθυρόστομα και τραγουδιούνται αργά το βράδυ, «τις ώρες δηλαδή που τα παλιά τα χρόνια οι γυναίκες με τα παιδιά επέστρεφαν στα σπίτια τους». Αυτή είναι και η πιο χαρακτηριστική στιγμή σε όλη τη διάρκεια των αποκριάτικων εκδηλώσεων στην Κοζάνη.
Στα τραγούδια των φανών κυρίαρχο ρόλο έχει ο κορυφαίος αρχιτραγουδιστής της γειτονιάς, που ξέρει όλους τους στίχους των τραγουδιών και τα λέει ανάλογα με την περίσταση και το κέφι. Αξίζει να σημειωθεί ότι τα «ξινέντροπα» τραγούδια, χωρίς κανένα στοιχείο συστολής ή ενοχής, λέγονται στον φανό της γειτονιάς μόνο στη διάρκεια του εορταστικού δωδεκαήμερου.
Σε ό,τι αφορά την καταγωγή του εθίμου, πολλοί μελετητές της λαογραφίας υποστηρίζουν την άμεση σύνδεσή του με τις αρχαίες διονυσιακές γιορτές και τα ρωμαϊκά Σατουρνάλια. Οι αλλαγές που έχει υποστεί το έθιμο κατά τη διάρκεια του χρόνου τού έχουν προσδώσει περισσότερη αίγλη και έχει αγαπηθεί από χιλιάδες επισκέπτες που φτάνουν στην Κοζάνη έστω για μία φορά, να τραγουδήσουν τα ερωτικά και τα «βρόμικα» τραγούδια των φανών και να χορέψουν υπό τους ήχους των χάλκινων γύρω από τη φωτιά.
Την Κυριακή της Αποκριάς το μεσημέρι γίνεται η παρέλαση των αρμάτων που έχουν ετοιμάσει οι άνθρωποι των φανών με έντονα στοιχεία αυτοσαρκασμού, κοινωνικής και πολιτικής σάτιρας. Το έθιμο επιβάλλει ο δήμαρχος να δίνει το έναυσμα της γιορτής με το άναμμα του φανού στην κεντρική πλατεία και στη συνέχεια ο ίδιος υπό τους ήχους των πνευστών και χάλκινων θα χορέψει τον πιο γνωστό αποκριάτικο σκοπό της περιοχής, το περίφημο «έντεκα».
Οι «μπουμπούνες» της Καστοριάς
Είναι μεγάλες φωτιές που ανάβουν στις πλατείες της πόλης. Την Κυριακή της μεγάλης Αποκριάς μικροί και μεγάλοι συγκεντρώνονται στη γειτονιά τους και ανάβουν τη φωτιά, ενώ ορχήστρες με πνευστά και χάλκινα παίζουν τοπικούς σκοπούς, τα κεράσματα που έχουν ετοιμάσει οι άνθρωποι της γειτονιάς και το κόκκινο κρασί δίνουν και παίρνουν με το γλέντι να διαρκεί έως τα ξημερώματα. Οι μεγαλύτερες «μπουμπούνες» είναι της μεσαιωνικής πλατείας Ντουλτσό, της γειτονιάς του Απόζαρι, της πλατείας Ομονοίας και της γειτονιάς του παλαιού Νοσοκομείου. Πρόκειται για προχριστιανικό έθιμο, που επέζησε έως τις μέρες μας.
Καρναβάλι του Ξινού Νερού Φλώρινας
Οι αποκριάτικες εκδηλώσεις στο Ξινό Νερό Φλώρινας διακρίνονται για τη σάτιρα, τον αυτοσαρκασμό και την έντονη διακωμώδηση των πάντων. Οι οργανωτές των αποκριάτικων εκδηλώσεων είναι ο Πολιτιστικός Σύλλογος της περιοχής, οι άνθρωποι του οποίου δεν πτοήθηκαν από τις απειλές του τότε Μητροπολίτη Φλώρινας, Αυγουστίνου, ο οποίος τους αφόρισε γιατί λάμβαναν μέρος στη διονυσιακή γιορτή. Οι εκδηλώσεις κατάφεραν να επιβιώσουν στο χρόνο και σήμερα το Αποκριάτικο Καρναβάλι του Ξινού Νερού είναι από τις πιο σημαντικές διονυσιακές γιορτές στη Φλώρινα, διαρκεί πέντε μέρες και περιλαμβάνει χορούς μεταμφιεσμένων, με αποκορύφωμα την παρέλαση αρμάτων και πεζοπόρων ομάδων την τελευταία Κυριακή της Αποκριάς.
- Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ (Σ. Κουταβάς).