Έκθεση με τίτλο «Στέφανος Λαζαρίδης: κυνικός ρομαντικός», σε επιμέλεια του σκηνογράφου Αντώνη Βολανάκη, συνδιοργανώνουν η Εθνική Λυρική Σκηνή, το Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης, το Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος και η Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος.
Η έκθεση είναι η πρώτη σε παγκόσμιο επίπεδο ατομική παρουσίαση του καλλιτεχνικού έργου του σπουδαίου Έλληνα σκηνογράφου και πρώην Καλλιτεχνικού Διευθυντή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής. Ο Στέφανος Λαζαρίδης με βάση το Λονδίνο ανέδειξε το εύρος της σκηνογραφίας σε δραματουργικούς εικαστικούς χώρους, θέτοντας σε βάθος ερωτήματα και αποφεύγοντας τις διακοσμητικές λύσεις, στις σημαντικότερες σκηνές όπερας της Ευρώπης αλλά και σε μεγαλύτερους χώρους, όπως στάδια, όπου σχεδίασε ιστορικές παραστάσεις διαρρηγνύοντας την παραδοσιακή αντίληψη για το σχεδιασμό.
Η έκθεση αναπτύσσει ένα οπτικό χρονολόγιο ξεκινώντας από την αρχή της καριέρας του, με ζωγραφικές μελέτες σκηνικών και σχέδια κοστουμιών, όπου διαφαίνεται η επιρροή της μαθητείας του πλάι στον επίσης διεθνή Νικόλα Γεωργιάδη, και συνεχίζει με έργα μικτής τεχνικής και κολάζ και τρισδιάστατες μακέτες υπό κλίμακα, καθώς και με βίντεο από παραστάσεις και συνεντεύξεις του. Η έκθεση έχει παιγνιώδη χαρακτήρα και ολοκληρώνεται με φωτογραφίες από τη δική του εικαστική έρευνα, σκηνοθετικές σημειώσεις πάνω σε κείμενα και δείγματα από επιστολογραφία. Μεγάλη εντύπωση στο έργο του προκαλεί το γεγονός ότι δύσκολα μπορεί κανείς να ξεχωρίσει τις φωτογραφίες των με απόλυτη λεπτομέρεια κατασκευασμένων μακετών από τις φωτογραφίες των πραγματικών παραστάσεων.
Το λάιτ μοτίφ που συναντά κανείς περισσότερο στο έργο του Λαζαρίδη είναι ο κύβος και αυτό είναι το στοιχείο έμπνευσης της έκθεσης. Έτσι, σε κύβους-δωμάτια αναπτύσσονται οι σημαντικές συνεργασίες του με σκηνοθέτες θεάτρου και όπερας. Με τον διάσημο Γιούρι Λιουμπίμοφ δημιούργησε τους Δαιμονισμένους (1985) του Ντοστογιέφσκι σε Λονδίνο, Παρίσι, Μιλάνο και τον Ριγολέττο (1983) που προκάλεσε σκάνδαλο στο συντηρητικό κοινό της Ιταλίας. Με τον Ντέιβιντ Πάουντνι έγραψαν ένα νέο κεφάλαιο στην ιστορία της Εθνικής Όπερας της Αγγλίας με τις πολλαπλές συνεργασίες τους τη δεκαετία του ’80, ενώ ιστορικές θεωρούνται οι παραγωγές του Ιπτάμενου Ολλανδού (1989) και του Ναμπούκκο (1991) στην πλωτή όπερα της Μπρέγκεντς στην Αυστρία με σαφείς αναφορές στην Επίδαυρο. Με τον Στήβεν Πίμλοτ υπέγραψαν την Κάρμεν (1989) στο Ερλς Κορτ (Λονδίνο), παράσταση που δινόταν μπροστά σε 15.000 θεατές κάθε βράδυ, ενώ με τον Κηθ Γουώρνερ τον Λόενγκριν (1999) στο Μπαιρόιτ και την «Τετραλογία» του Βάγκνερ (2004-6) στη Βασιλική Όπερα του Λονδίνου.
Στους υπόλοιπους κύβους παρουσιάζονται οι παραγωγές με τον Λαζαρίδη σε διπλό ρόλο σκηνοθέτη/σκηνογράφου: η επιτυχημένη περιοδεία του βρετανικού συγκροτήματος Duran Duran στην Αμερική (1993), ο Ορφέας και Ευρυδίκη του Γκλουκ για την Όπερα του Σύδνεϋ (1993), ο Οιδίποδας τύραννος του Στραβίνσκι (1989) και ο Πύργος του Κυανοπώγωνα του Μπάρτοκ (1990) για την Όπερα της Σκωτίας, αλλά και η Αρχή της ζωής (1995) του Δημήτρη Δημητριάδη στην Ελλάδα στο Θέατρο Αμόρε. Το 2000 ως επιτελικός οραματιστής σχεδίασε καλλιτεχνικά αλλά και εικαστικά οκτώ παραγωγές για το «Ιταλικό Φεστιβάλ» της Εθνικής Όπερας της Αγγλίας.
Ο Καλλιτεχνικός Διευθυντής της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, Γιώργος Κουμεντάκης, ο οποίος προγραμμάτισε και επιμελήθηκε το αφιέρωμα στον Στέφανο Λαζαρίδη, σημειώνει: «Ο προγραμματισμός μας για την επόμενη τριετία κινείται προς ανανεωτικές κατευθύνσεις, διευρύνοντας προοπτικές που άνοιξε το πέρασμα του Στέφανου Λαζαρίδη στην Εθνική Λυρική Σκηνή. Η έκθεση αυτή έρχεται να γνωρίσει στο ελληνικό κοινό το εύρος της δουλειάς του μέσα από μακέτες, φωτογραφίες και αρχειακό υλικό, το οποίο καλύπτει περίπου σαράντα χρόνια δημιουργικής πορείας».
Να σημειωθεί ότι από τον Αύγουστο του 2013, το αρχείο του Στέφανου Λαζαρίδη απόκειται στο ΕΛΙΑ/ΜΙΕΤ, με την ευγενική δωρεά του αείμνηστου Timothy Williams, συντρόφου του σκηνογράφου. Καλύπτει την περίοδο 1964–2010 και περιλαμβάνει τεκμήρια, σχέδια και μακέτες από ολόκληρη την καλλιτεχνική πορεία του Λαζαρίδη.
Πληροφορίες
Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, Αίθριο 4ου ορόφου της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Ελλάδος.
Διάρκεια: 4 Φεβρουαρίου – 10 Μαρτίου 2018. Ώρες λειτουργίας: καθημερινά 09.30-21.00.
Επίσημα εγκαίνια: Κυριακή 4 Φεβρουαρίου στις 18.00.
Είσοδος ελεύθερη.