R.C.A.  VICTOR Model 10T του 1936.

Ιστορία του ραδιοφώνου

26 Σεπτεμβρίου 1887 : Προτού συμπληρωθούν δέκα χρόνια από τη θαυμαστή εφεύρεση του Έντισον, ένα νέο μηχάνημα, το γραμμόφωνο, κάνει την εμφάνισή του. Εφευρέτης του ο γερμανικής καταγωγής Αμερικάνος Έμιλ Μπέρλινερ, που λίγα χρόνια αργότερα κατασκεύασε ακόμη πιο προηγμένους δίσκους εγγραφής, από κερί. Φωνόγραφος και γραμμόφωνο τέρπουν και διασκεδάζουν τους έκπληκτους ακροατές, εκ του σύνεγγυς όμως, καθώς δεν έχει ακόμη βρεθεί ο τρόπος να μεταφερθεί μακριά ο ήχος, η φωνή, η μελωδία, για μαζική ακρόαση.

1899 : Μια αθλητική εκπομπή έχει την πρωτιά στις ραδιοφωνικές μεταδόσεις. Η New York Herald  προσκαλεί το Μαρκόνι να μεταδώσει, με τον ασύρματό του, τους εθνικούς αγώνες ιπποδρόμου.

1907 : Ο Lee de Forest Αμερικάνος ερευνητής, βοήθησε σημαντικά στην ανάπτυξη της σύγχρονης μορφής του ραδιοφώνου, έθεσε σε εφαρμογή την ηλεκτρονική λυχνία κενού που έκανε εφικτή την ανάπτυξη των σύγχρονων ηλεκτρονικών επικοινωνιών. Η λυχνία του Forest αργότερα αντικαταστάθηκε από το τρανζίστορ. Ο Forest αναδείχθηκε σε έναν από τους πατέρες της σύγχρονης ραδιοφωνίας με τη μετάδοση μιας ολόκληρης οπερέτας από τη Μητροπολιτική Όπερα της Νέας Υόρκης το 1910 όπου πρωταγωνιστούσε ο διάσημος τότε Ενρίκο Καρούζο.

1908 : Η Daily Express του Δουβλίνου αναθέτει στον Μαρκόνι να καλύψει τις λεμβοδρομίες του Kingstown. Έτσι ένας δέκτης επίγειος εγκαταστάθηκε στον κήπο του λιμεναρχείου του Kingstown και ένα πλοίο εφοδιασμένο με ένα πομπό παρακολουθούσε την εξέλιξη των λεμβοδρομιών. Τα νέα μεταδίδονταν με αλφάβητο Morse, από το πλοίο προς τον δέκτη και από εκεί με τηλέφωνο στα γραφεία του Daily Express. Το ίδιο βράδυ, οι αναγνώστες της εφημερίδας γνώριζαν την εξέλιξη των λεμβοδρομιών του Kingstown γεγονός που αποτελούσε πραγματικό επίτευγμα.

1910 : Οι «υπόγειοι ραδιοερασιτέχνες» αναστατώνουν την Αμερική, καταφέρνοντας δύο χρόνια αργότερα, το 1912, να ψηφιστεί ο Ραδιοφωνικός Κανονισμός, με τον οποίο προβλεπόταν η διαδικασία χορήγησης των ραδιοφωνικών αδειών.

1916 : Ο Γουλιέλμος Μαρκόνι άρχισε τις πρώτες πειραματικές εκπομπές ραδιοφωνίας, κατασκευάζοντας πειραματικά τους πρώτους VHF ραδιοφωνικούς δέκτες.

Ενώ την ίδια χρονιά ο Ντέιβιντ Σάρνοφ, οραματίζεται το ραδιόφωνο σαν μια «οικιακή ευκολία» και καταθέτει το διάσημο μέμο του με τίτλο «Radio Music Βοx» στους αρμόδιους της Μαρκόνι.

1917 : Μεταδότης ΑΜ: Διαμόρφωση μιας συχνότητας φορέα με τη χρήση σήματος λόγου.

1919 : Αρχίζουν να πραγματοποιούνται οι πρώτες κανονικές εκπομπές, όχι μόνο στις ΗΠΑ αλλά και στην Ευρώπη.

1923 : Γίνεται η πρώτη απόπειρα ραδιοφωνικής εκπομπής στην Ελλάδα απο Διοίκηση Ραδιοφωνίας του Υπουργείου Ναυτικών ΔΡΥΝ με έδρα το Βοτανικό. Η προσπάθεια έγινε με πομπό ισχύος 200w, τον οποίο εισήγαγε ο αντιπρόσωπος της σουηδικής εταιρείας Svenska Rdioaktiebolaget.

1925 : Το Μάιο η σχολή Μεγαρέως πραγματοποιεί μια πειραματική ραδιοφωνική εκπομπή μεταδίδοντας μια σχολική εορτή.

1929 : Η Θεσσαλονίκη βάζει τα γυαλιά στην Αθήνα, ξεκινάν οι πρώτες ραδιοφωνικές εκποπές με ιδιωτική πρωτοβουλία από το ραδιοηλεκτρολόγο Χρίστο Τσιγγιρίδη, ο οποίος κυριάρχησε για περισσότερα απο 20 χρόνια στη ραδιοφωνική ζώνη της Βορείου Ελλάδος.

Ο αριθμός των ραδιόφωνων που λειτουργούσαν εκείνη την εποχή στην Ελλάδα υπολογίζεται περίπου σε διακόσια και οι κάτοχοί τους κατέβαλλαν το διόλου ευκαταφρόνητο ποσό των πεντακοσίων δραχμών στη Δ/νση Λαχείων του Στόλου του υπουργείου Ναυτικών.

1929 – 1933 :  Μια απ’ ευθείας ανάθεση και δύο άτυχους διεθνείς διαγωνισμοί για την προμήθεια, εγκατάσταση και λειτουργία πομπού στην Αθήνα, με σκοπό την εκπομπή εθνικού ραδιοφωνικού προγράμματος.

1936 : Η Γερμανική Telefunken εγκαθιστά πομπό μεσαίων κυμάτων στα  Λιόσια. Στο Ζάππειο διαμορφώνονται οι πρώτοι ραδιοθάλαμοι.

Ιδρύεται η “Υπηρεσία Ραδιοφωνικών Εκπομπών – ΥΡΕ” με τον ΑΝ 95 και έχει διευθυντή τον Γεώργιο Κυριάκη, με σκοπό την εκμετάλλλευση της ραδιοφωνίας.