Ο Κώστας Ρούσσης ασχολήθηκε με τη φωτογραφία τις δεκαετίες 1960 και 1970, αποτυπώνοντας μέσα από το φακό του, πέρα από πρόσωπα, την κοινωνική και ιστορική πραγματικότητα της Ζαγοράς. Το βιβλίο «Κώστας Ρούσσης – Ανωνύμων Ταυτότητες», που κυκλοφόρησε το 2008 από τις εκδόσεις Καλειδοσκόπιο, με κείμενα των Ευφροσύνη Δοξιάδη, Σταύρου Ζουμπουλάκη, Φίλιππου Κουτσαφτή, Αλεξάνδρας Σιώτου, είναι ένα λεύκωμα με ιδιαίτερη πολιτιστική και ιστορική σημασία, που ανακαλεί στη μνήμη όλων μια Ελλάδα που χάθηκε.
Στο φωτογραφικό αρχείο του Κώστα Ρούσση, υπάρχουν πολλές νύφες. Ωστόσο υπάρχει μία που ξεχωρίζει. Είναι η Ελένη Γεωργαδάκη, η «Νύφη χωρίς νυφικό».
Όπως εξήγησε η ίδια η Ελένη Γεωργαδάκη στην Αλεξάνδρα Σιώτου, ο γάμος της ήταν ένας γάμος που προέκυψε από αίσθημα και όχι από προξενιό, όμως οι γονείς της διαφωνούσαν με το γάμο αυτό, καθώς η ίδια είχε μεγάλη διαφορά ηλικίας από τον άνδρα της (23 χρόνια μικρότερη). Έτσι αποφάσισαν να παντρευτούν γρήγορα, με συνοπτικές διαδικασίες, γι’ αυτόν το λόγο δεν υπήρχε νυφικό, αλλά φόρεμα.
Αυτό που έχει επίσης ενδιαφέρον είναι ότι τη συγκεκριμένη φωτογραφία δεν την είχε ούτε η Ελένη Γεωργαδάκη και συγκινήθηκε πολύ βλέποντάς την αλλά και κοιτάζοντας όλα αυτά τα πρόσωπα που πια δεν υπάρχουν.
Η έκδοση του λευκώματος πραγματοποιήθηκε με τη συνδρομή του Δήμου Ζαγοράς.