Την ανακατασκευή της Γέφυρας Κοράκου στην Κοιλάδα του Αχελώου ζητεί με παρέμβασή της η Γερμανίδα Ντόρις Πακ, πρόεδρος της Επιτροπής Πολιτισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, με αφορμή τα 65 χρόνια από την ανατίναξη και τα 500 από την κατασκευή της.
Στη δήλωσή της η ίδια αναφέρει:«Ο πολιτιστικός πλούτος της Κοιλάδας του Αχελώου μεταβιβάζεται από γενιά σε γενιά. Η πολιτιστική κληρονομιά κάθε λαού, κάθε έθνους αποτελεί ενιαίο σύνολο που βοηθά τους ανθρώπους να συνδέσουν το παρόν με το παρελθόν τους, πραγματοποιώντας με αυτό τον τρόπο μια ζωτικής σημασίας λειτουργία. Η ανακατασκευή τέτοιων ιστορικών μνημείων αποτελεί πρόκληση για τη σύγχρονη πολιτισμική Ευρώπη. Η γέφυρα Κοράκου συνδέεται άμεσα και απτά με ιστορικά γεγονότα και ζωντανές παραδόσεις, ιδέες και πεποιθήσεις της περιοχής, η οποία είναι ιδιαίτερης φυσικής ομορφιάς και σημασίας. Αποτελούσε δε εξέχον και αντιπροσωπευτικό δείγμα των μειζόνων σταδίων εξέλιξης της ιστορίας της Κοιλάδας του Αχελώου. Ο πολιτιστικός πλούτος της περιοχής αναδεικνύει μια σημαντική εξέλιξη των ανθρωπίνων αξιών, εντός της συγκεκριμένης πολιτιστικής περιφέρειας αναφορικά με την αρχιτεκτονική, τα μνημεία και τον σχεδιασμό του τοπίου. Οι πολιτισμένες κοινωνίες οφείλουν να στρέφουν το βλέμμα τους και προς τα πίσω στο βάθος του χρόνου, αποδίδοντας τα δέοντα όπου πρέπει».
Η Γέφυρα αυτή έχει τη δική της, ένδοξη αλλά… πικρή και ταραγμένη ιστορία. Στην ιστορία της γέφυρας Κοράκου, τις περιπέτειές της στην πορεία του χρόνου, βρίσκουμε επάνω της τα σπέρματα των κατά καιρούς διχασμών και «ιδεολογικών» αντιπαραθέσεων στην σύγχρονη ιστορία μας που τόσα κακά επισώρευσαν σε αυτόν τον τόπο με αποκορύφωμα την καταστροφή της ίδιας της γέφυρας πριν 65 χρόνια. Η γέφυρα ανατινάχθηκε το 1949 από άνδρες του Δημοκρατικού Στρατού, σε μια προσπάθεια να ανακόψουν την επίθεση που δέχονταν.
Έζησε για 435 χρόνια αντέχοντας σε σεισμούς και τις μανιασμένες κατεβασιές του Αχελώου, μέχρι που έπεσε κι αυτή θύμα του Εμφυλίου. Στις 28 Μαρτίου συμπληρώθηκαν 65 χρόνια από την ανατίναξή της και 500 από την κατασκευή της. Στα πόδια του Φέλλου Πετρωτού (Λιασκόβου) Αργιθέας Καρδίτσας, στο συνοικισμό Συκιάς-θέση Πυργάκι ή Σκαλούλα κοντά στα Ξερικούλια και στα πόδια του Κοκκινόλακου των Πηγών (Βρεσθενίτσας) Άρτας (Φράξος-πλαγιά Τσολάκη), όπου ο Αχελώος ή Άσπρος ή Ασπροπόταμος χωρίζει τους δυο νομούς, χτίστηκε το 1514-1515 η περίφημη μονότοξη πέτρινη καμάρα « Η Γέφυρα του Κοράκου» ή «το Κορακογιοφύρι » ή ποιητικά «του Κόρακα το διόφυρο» ή «του Άσπρου το γιοφύρι». Το ιστορικό γεφύρι χτίστηκε από τον Μητροπολίτη των γεφυριών Βησσαρίωνα Β’, μητροπολίτη Λάρισας, που δεν τον ενδιέφερε η υστεροφημία γι’ αυτό και δεν έβαλε το όνομά του ως χορηγός παρά την ονόμασε «του Κοράκου» λόγω του ύψους της και «επειδή την ημέρα των εγκαινίων σταθείς εις το μέσον της γέφυρας και ερωτών: “πώς με βλέπετε;”, οι μαστόροι του απήντησαν: “σαν κόρακα”, αυτός τους είπε: “ε, τότε γέφυρα του Κοράκου να είναι το όνομά της”».
Οι περιοχές Αργιθέας και Τετραφυλλίας και γενικότερα οι νομοί Καρδίτσας – Άρτας, αν και συνορεύουν, αποκόπηκαν ως το 1961, οπότε και κατασκευάστηκε η σημερινή αμαξογέφυρα. Με το σκεπτικό ότι η «αλυσίδα» πολιτισμού πρέπει να έχει όλους τους κρίκους της, μαζί με την ανακατασκευή του γεφυριού το αίτημα σήμερα περιλαμβάνει την αναστύλωση των τουρκικών φυλακίων που υπήρχαν εκατέρωθεν της γέφυρας και την ανάδειξη της επιχωματωμένης Κουτσοκαμάρας, ενός μικρότερου γεφυριού στην περιοχή. Το Κορακογιόφυρο, όπως είναι επίσης γνωστή η γέφυρα Κοράκου, δεν ήταν απλώς ένα πετρογέφυρο. Αποτελεί θρύλο, ιστορία, πολιτισμό. Η δε τέχνη και τεχνική του θεωρούνται αξεπέραστες. Ήταν κτισμένο πάνω στον άξονα της αρχαίας οδού Τρίκκης -Γόμφων – Αργιθέας – Αμβρακίας και είχε μεγάλη στρατηγική και εμπορική σημασία. Ήταν η μεγαλύτερη μονότοξη γέφυρα των Βαλκανίων, καθώς το άνοιγμα στη βάση της ήταν 48 μέτρα, το μεγαλύτερο ύψος της είναι 26 μέτρα, το πλάτος της 2,30 μέτρα ενώ η απόσταση από την μία άκρη έως την άλλη ήταν 80 μέτρα. Λέγεται ότι ειδικά τις μέρες της βαρυχειμωνιάς το πέρασμα της γέφυρας προκαλούσε φόβο και δέος. Μάλιστα, οι ηλικιωμένοι της περιοχής θυμούνται ότι, σε πολλές περιπτώσεις, σε όσους είχαν υψοφοβία τους έδεναν τα μάτια. Τη γέφυρα φρουρούσαν δυο Κούλιες, όπως ονομάζονταν τα τουρκικά φυλάκια, η μία από την πλευρά της Αργιθέας και η δεύτερη στην πλαγιά κάτω από τις Πηγές της Άρτας. Στις Κούλιες, που ήταν πέτρινα διώροφα κτίρια, υπηρετούσαν Τούρκοι φύλακες που επόπτευαν το πέρασμα και το προστάτευαν από δολιοφθορά. Τα τελευταία χρόνια έχουν πραγματοποιηθεί επιστημονικές ημερίδες, με θέμα την προώθηση του ζητήματος για την ανακατασκευή του γεφυριού.
Έχει δε ξεχωριστή σημασία το γεγονός ότι την όλη προσπάθεια την έχει αναλάβει αμιγώς η κοινωνία της περιοχής εκπροσωπούμενη από τους φορείς και τους συλλόγους οι οποίοι και οργάνωσαν και οργανώνουν ημερίδες, δημόσιες συναντήσεις, εκπαιδευτικά προγράμματα, εξέδωσαν βιβλία, ενημερωτικά και εκπαιδευτικά έντυπα. Η ανακατασκευή της ιστορικής γέφυρας Κοράκου είναι καιρός να δρομολογηθεί και προϋποθέτει τη συμμετοχή και τη βοήθεια των απλών ανθρώπων των βουνών μας στον κοινό αγώνα για πρόοδο και εξέλιξη.
Το ενδιαφέρον των ανθρώπων της περιοχής δεν είναι όψιμο, η διαπίστωση ότι υπάρχει ανάγκη για νέα σύνδεση των Νομών Καρδίτσας – Άρτας πιέζει και μάλιστα ασφυκτικά, ενώ αποτελεί σε ένα βαθμό και ανεξόφλητο χρέος προς εκείνους που έζησαν σε δύσκολες συνθήκες και ταλαιπωρηθήκαν για να κρατηθεί ζωντανή και βιώσιμη η περιοχή.
Το σημαντικό αυτή την περίοδο είναι η έναρξη μιας νέας συνεργασίας-πρωτοβουλίας, στην οποία συμμετέχουν ευρωπαϊκοί θεσμοί και διεθνώς αναγνωρισμένες προσωπικότητες στα πολιτισμικά θέματα, οι οποίες και ζητούν με δηλώσεις τους την ανακατασκευή της ιστορικής γέφυρας Κοράκου. Στο πλαίσιο αυτό δημιουργείται ένα ευρωπαϊκό κίνημα για την ανάδειξη της πολιτιστικής κληρονομιάς της Κοιλάδας του Αχελώου.