Σήμερα είναι ένα πολιτιστικό γιαπί στην καρδιά της Αθήνας. Τον Μάιο όμως το Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο υπόσχεται πως θα είναι ένα από τα πιο εντυπωσιακά και πλούσια σε εκθέματα μουσεία. Πέντε χρόνια μετά την επανέκθεση του πρώτου μέρους της μόνιμης συλλογής του (της αμιγώς βυζαντινής που περιλαμβάνει 1.200 έργα) και ύστερα από δέκα χρόνια προετοιμασίας, 1.745 έργα τέχνης που χρονολογούνται από το 1453 ώς και τον 20ό αιώνα βρίσκονται στην τελική ευθεία προετοιμασίας. «ΤΑ ΝΕΑ» μπήκαν στα υπερσύγχρονα εργαστήρια συντήρησης του μουσείου και πήραν μια πρώτη γεύση από όσα θα περιμένουν τους επισκέπτες στα 1.400 τ.μ. που θα ολοκληρώσουν τις μόνιμες συλλογές του μουσείου.

«Είναι η πρώτη φορά που ένα ελληνικό μουσείο επιχειρεί οργανωμένα να διαβάσει τη συγκεκριμένη ιστορική περίοδο», λέει ο διευθυντής του Βυζαντινού Μουσείου Δημήτρης Κωνστάντιος. «Πρόκειται για μια άγνωστη εποχή που έχει διαστρεβλωθεί από έννοιες όπως Βενετοκρατία και Τουρκοκρατία και που μας αφορά όλους καθώς δημιούργησε τις συνθήκες που οδήγησαν στην Επανάσταση του 1821. Για να αναδείξουμε αυτή τη σύνθετη εποχή δεν αντιμετωπίζουμε τα εκθέματα ως αριστουργήματα, αλλά ως μαρτυρίες πολιτισμού». Πάνω από το 70% των εκθεμάτων που θα «μιλήσουν» για τους πέντε αιώνες που καλύπτουν την περίοδο «Από το Βυζάντιο στη νεώτερη εποχή» μέσα από άξονες που θα θίξουν θέματα όπως η κοινωνία και η τέχνη της βενετσιάνικης Κρήτης, η τέχνη στα Επτάνησα, η οθωμανική κατάκτηση, η Εκκλησία, οι μονές, οι όψεις της καθημερινής ζωής, ο ρόλος των εντύπων, η θρησκευτική ζωγραφική στο νεοελληνικό κράτος. Ντεμπούτο κάνουν ανάμεσα σε άλλα οι τοιχογραφίες ενός ολόκληρου τοίχου του 15ου αιώνα από την Απόλπαινα Λευκάδας. Τα ζωγραφισμένα θωράκια από τον διάσημο Επτανήσιο Μόσκο, όπου φαίνεται η επιρροή που έχει δεχτεί από τις χαλκογραφίες της Δύσης. Το μοναδικό σχέδιο της ουρανίας (οροφογραφία) του Παναγιώτη Δοξαρά που έφτιαξε για τον Άγιο Σπυρίδωνα της Κέρκυρας. Οι τοιχογραφίες του 18ου αιώνα από την Παναγιά των Δελφών που γκρεμίστηκε για χάρη των ανασκαφών.

Τα γοητευτικά: Οι επιτάφιοι που έχουν φτιάξει οι επώνυμες κεντήστρες της Πόλης. Οι καραμανλήδικες εικόνες που φέρουν επιγραφές στα τούρκικα γραμμένες με ελληνικά στοιχεία.
Τα καθημερινά: Τα περίτεχνα φυλαχτά. Οι κρίκοι φρενοβλαβών, μεταλλικά στεφάνια με αλυσίδα με τα οποία έδεναν μέσα στην εκκλησία τους «δαιμονισμένους». Οι τηνιακοί φεγγίτες από γκρι ασβεστόλιθο.
Το φινάλε: Δύο μεγάλα ανθίβολα του Παπαλουκά από την Άμφισσα, και έργα με θρησκευτικά θέματα των Κόντογλου, Παρθένη κ.ά. που αποτυπώνουν πώς η έφτασε η θρησκευτική τέχνη στον 20ό αιώνα, ενώ κάθε έξι μήνες η τελευταία αυτή ενότητα θα ανανεώνεται με νέα έργα και εκθέσεις- αφιερώματα σε ζωγράφους.

Το καλοκαίρι προγραμματίζεται το μουσείο να έχει αποκτήσει καφέ- εστιατόριο και πωλητήριο, ενώ ο κήπος του, συνολικής έκτασης 25 στρεμμάτων, θα έχει φυτευτεί με 450 μεγάλα δέντρα (ήδη έχουν φυτευτεί 150) και 2.000 θαμνοειδή φυτά και θα παραμένει ανοιχτός μέχρι αργά. Οι επισκέπτες του πολιτιστικού πάρκου θα βλέπουν πως το εύρημα μετατρέπεται σε έκθεμα μέσα από τρεις παλαιοχριστιανικούς τάφους που μεταφέρθηκαν από το Μετρό στον κήπο και θα επισκέπτονται την υπαίθρια γλυπτοθήκη. Ώς το τέλος του χρόνου δε, αναμένεται να έχουν ολοκληρωθεί οι εργασίες στο Μέγαρο της Δουκίσσης Πλακεντίας (θα στεγάσει εκδοτήριο και χώρους υποδοχής, οπότε το μουσείο θα έχει την πλήρη του μορφή, καθώς στον 750 τ.μ. όροφο του Μεγάρου θα φιλοξενούνται περιοδικές εκθέσεις).

Πηγή: Τα Νέα, 13/2/2009 (Μαίρη Αδαμοπούλου)