Ένα σπάνιο αρχαίο ελληνικό χρυσό στεφάνι μυρτιάς, αγνώστου προελεύσεως, βγαίνει στο σφυρί στο Λονδίνο στα τέλη Απριλίου από τον οίκο «Κρίστις». Το πολύτιμο στεφάνι, η τιμή πώλησης του οποίου υπολογίζεται ότι μπορεί να φτάσει τις 150.000 λίρες (περίπου 180.000 ευρώ), είναι ένας μόνον από τους αρχαίους ελληνικούς θησαυρούς που θα διατεθούν στην επικείμενη δημοπρασία του μεγάλου οίκου. Περίτεχνα χρυσά βραχιόλια της ελληνιστικής και της βυζαντινής περιόδου ξεχωρίζουν ανάμεσα στα κομμάτια που θα βγουν επίσης στο σφυρί.

Η δημοπρασία αρχαιοτήτων και αντικειμένων της Συλλογής Groppi θα πραγματοποιηθεί την Πέμπτη 26 Απριλίου στην αίθουσα του οίκου «Κρίστις» στο Κένσινγκτον. Συνολικά θα διατεθούν προς πώληση 397 αντικείμενα, τα οποία οι υπεύθυνοι της δημοπρασίας υπολογίζουν ότι θα πιάσουν συνολικά έως και 8.600.000 λίρες (πάνω από 10.000.000 ευρώ). Η νέα αυτή δημοπρασία θεωρείται ότι θα συνεχίσει την επιτυχημένη για το 2011 πορεία από πλευράς πωλήσεων του Τμήματος Αρχαιοτήτων του «Κρίστις», απόδειξη του ηγετικού ρόλου του «Κρίστις» στην ευρωπαϊκή αγορά αρχαιοτήτων.

Κεντρικό ρόλο στη δημοπρασία έχει η Συλλογή Groppi – μια οικογενειακή συλλογή αρχαίων αντικειμένων, κυρίως αιγυπτιακών, την οποία συγκρότησε ο Ακίλε Γκρόπι κατά το μεσοπόλεμο. Η συλλογή περιλαμβάνει 107 αντικείμενα, κυρίως σπάνια αιγυπτιακά γυάλινα πλακίδια, και αναμένεται να πιάσει γύρω στα 1.100.000 λίρες (1.350.000 ευρώ).

Το στεφάνι

Το χρυσό στεφάνι μυρτιάς έχει διάμετρο 21 εκ. και χρονολογείται στον 3ο-2ο αιώνα π.Χ. Αποτελείται από τέσσερα μέρη, καμπυλωτά στο εξωτερικό και επίπεδα από τη μέσα πλευρά, διακοσμημένα με μακρόστενα φύλλα σε σχήμα λόγχης και με καρπούς πάνω στα λεπτεπίλεπτα στελέχη, που φέρουν καλοσχηματισμένο κάλυκα στο άκρο τους. Το στεφάνι φέρει σύγχρονες επεμβάσεις πάνω του, όπως για παράδειγμα το κούμπωμα στο άκρο του. Η τιμή πώλησής του εκτιμάται μεταξύ 100.000 και 150.000 λίρες. Ως προέλευσή του αναγράφεται το Hever Castle, στην Αγγλία (το πατρικό της Άννα Μπολέιν), πριν από το 1987. Ανήκε στην ιδιοκτησία ενός αριστοκράτη και περιήλθε στον οίκο «Κρίστις» στις 11 Δεκεμβρίου 1987 έναντι του ποσού των 15.400 λιρών. Στα στοιχεία της προέλευσής του αναφέρεται πάντως και το ασαφές «Ιδιωτική συλλογή, Ελβετία». Με δύο λόγια, πρόκειται για έναν ακόμη αρχαίο ελληνικό θησαυρό, από αυτούς που οι αρχαιολόγοι αναφέρουν ως «χωρίς παρελθόν», παρά το ότι διατίθεται στην αγορά από ένα σοβαρό και αξιόπιστο οίκο δημοπρασιών. Μόνο περιγραφικά μπορεί να προσεγγίσει κανείς το στεφάνι, ουδεμία άλλη πληροφορία υπάρχει διαθέσιμη γι’ αυτό, πού, πότε και από ποιον βρέθηκε, αν εντοπίστηκε σε τάφο, ποια ήταν τα συνευρήματά του, ουσιαστικά η ιστορία του έχει σβήσει πολύ πίσω στο παρελθόν.

Παράλληλα, στη δημοπρασία θα διατεθούν προς πώληση ένα χρυσό ελληνιστικό βραχιόλι σε σχήμα σπιράλ με κεφαλές φιδιού στο άκρο του (4ος-2ος αιώνας π.Χ.), ένα ζευγάρι βραχιόλια των βυζαντινών χρόνων (5ος-6ος αι. μ.Χ.) οι άκρες των οποίων απολήγουν σε κεφάλια κριαριών, ενώ φέρουν σταυρό και την ελληνική επιγραφή «Εκείνος που ζει με τη βοήθεια του Υψίστου» και μία κυπριακή ανδρική κεφαλή (περίπου 460-450 π.Χ.) που βρισκόταν προηγουμένως στη συλλογή του Έκτορα Μαρτέν Λεφιέλ (1810-1880), αρχιτέκτονα του Ναπολέοντα του Γ’, του οποίου το πιο διάσημο έργο ήταν η ολοκλήρωση του κτιρίου του Λούβρου. Επίσης, ξεχωρίζει ερυθρόμορφος κωδωνόσχημος κρατήρας του 340 π.Χ. που απεικονίζει τη σκηνή της αναγνώρισης μεταξύ του Ορέστη και της Ηλέκτρας μπροστά στον τάφο του πατέρα τους Αγαμέμνονα. Κι ακόμη: χρυσό ελληνιστικό περιδέραιο, ελληνιστική επιτύμβια μαρμάρινη στήλη, πολυάριθμα αρχαία ελληνικά αγάλματα και αγαλματίδια, αγγεία και άλλα κεραμικά και ασημένια αντικείμενα, καθώς και βυζαντινοί σταυροί, σφραγίδες, λυχνάρια, πολυκάντηλα και εικονίδια.

Και φαραώ-γίγας

Ένα από τα πιο σημαντικά κομμάτια της δημοπρασίας και το μεγαλύτερο σε μέγεθος (έχει ύψος πάνω από 4 μέτρα) είναι ένα αιγυπτιακό λατρευτικό άγαλμα από ασβεστόλιθο του Nectanebo Ι, πρώτου βασιλιά της τελευταίας δυναστείας της Αιγύπτου και τελευταίου μεγάλου ντόπιου φαραώ (εκτίμηση μέχρι 900.000 λίρες, δηλαδή πάνω από 1.000.000 ευρώ). Το άγαλμα χρονολογείται γύρω στο 380-362 π.Χ. και θεωρείται σημαντική προσθήκη στο corpus των βασιλικών γλυπτών της ύστερης περιόδου – δεν υπάρχουν σχεδόν καθόλου άλλα τέτοια αγάλματα που να μπορούν να συγκριθούν με το συγκεκριμένο από την άποψη του μεγέθους και της πολύ καλής διατήρησης. Το Λούβρο έχει μία κεφαλή αγάλματος του Nectanebo Ι στις συλλογές του.