Ο Επιτάφιος του Σείκιλου είναι το αρχαιότερο γνωστό σωζόμενο δείγμα μουσικής σύνθεσης (200-100 π.Χ.) που μπορεί κανείς να ακούσει σήμερα. Το «τραγούδι» του Σείκιλου είναι χαραγμένο σε επιτύμβια κυλινδρική στήλη (ύψους 40 εκ.). Είναι γραμμένο στην κοινή ελληνική των ελληνιστικών χρόνων. Τους στίχους συνοδεύουν τα μουσικά σύμβολα, που είναι φρυγικού τύπου.

Ενώ σώζονται και άλλα δείγματα αρχαίας μουσικής, όπως εκείνα των Δελφικών Ύμνων, ο Επιτάφιος του Σείκιλου είναι μοναδικός καθώς σώζεται πλήρης.

Αποκαλύφθηκε το 1883 στο Αϊδίνιο (αρχαίες Τράλλεις της Μικράς Ασίας). Εκτέθηκε σε μουσείο της Σμύρνης, έως το 1922, οπότε και χάθηκε. Σύμφωνα με τον Διευθυντή της τοπικής αρχής Πολιτισμού και Τουρισμού Nuri Aktakka, η στήλη μεταφέρθηκε παράνομα στο εξωτερικό. Σήμερα, βρίσκεται στο Εθνικό Μουσείο της Δανίας, στην Κοπεγχάγη. Η Τουρκία αξιώνει τώρα την επιστροφή της στήλης με τα περίφημα επικούρεια μηνύματα στη γενέτειρά της.