Ήταν… οπλισμένη με ένα φτυαράκι για να φτιάξει κάστρα στην άμμο. Αλλά όχι για να κάνει αρχαιολογικές ανασκαφές. Κανείς δεν περίμενε επομένως από την πεντάχρονη Έμιλι Μπάλντρι να ξεθάψει ένα σπάνιο απολίθωμα που πιστεύεται ότι είναι περισσότερο από 160 εκατομμυρίων ετών. Η Έμιλι όμως έφερε πράγματι στο φως έναν αμμωνίτη σκάβοντας στο έδαφος του Κότσγουολντ Γουότερ Πάρκ στο Γκλόστερσαϊρ της Βρετανίας.

Ο αμμωνίτης, που έχει διάμετρο μεγαλύτερη από 40 εκατοστά είναι το κέλυφος ενός μαλακίου που ζούσε στους ωκεανούς κατά τη διάρκεια της Ιουράσιας περιόδου (συνυπήρξε δηλαδή με τους δεινόσαυρους). Οι αμμωνίτες εξαφανίστηκαν πριν από 65 εκατομμύρια χρόνια ενώ πλησιέστερος ζωντανός συγγενής τους είναι ένα σύγχρονο είδος της θάλασσας, που ονομάζεται Ναυτίλος. Στη Μεσαιωνική Ευρώπη, οι άνθρωποι πίστευαν ότι ήταν απολιθωμένα φίδια λόγω της εμφάνισής τους, και τα ονόμασαν πετρόφιδα. Όπως έχει αποδειχθεί εξάλλου υπάρχουν περίπου 7.500 είδη αμμωνιτών και είναι τα πιο κοινά από όλα τα απολιθώματα, αν και αυτό που ανακάλυψε η Έμιλι είναι πολύ σπάνιο.

Το απολιθωμένο πλάσμα της θάλασσας έχει κέλυφος σε σχήμα σπείρας με μακριές σκληρές τρίχες που προεξέχουν για να αποκρούει τις επιθέσεις από τους εχθρούς του, κάτι που ενέπνευσε την Έμιλι να του δώσει το όνομα Σπάικ (σημαίνει και μεγάλο καρφί ή αγκάθι). Φυσικά όταν ήρθε στο φως δεν ήταν έτσι καθαρός, όπως φαίνεται στη φωτογραφία αλλά συσσωματωμένος με σκληρό χώμα. Έτσι η Έμιλι το έδωσε στον γεωλόγο Νέβιλ Χόλινγκγουορθ για αποκατάσταση. Κι όταν το ξανασυνάντησε την περασμένη Κυριακή στο Κέντρο Πληροφόρησης κοντά στο Σιρενσέστερ δήλωσε φυσικά ενθουσιασμένη. « Ήμουν πολύ χαρούμενη όταν το πρωτοείδα αλλά τώρα φαίνεται πολύ λαμπερό», είπε η μικρή Έμιλι, έξι ετών πλέον, αφού η ανακάλυψή της είχε γίνει τον περασμένο Μάρτιο.

Όσο για τον υπερήφανο πατέρα Τζον Μπάλντρι είναι προβληματισμένος τώρα, αν μπορεί να πάρει το ορυκτό στο σπίτι τους. «Μετά από την παρουσίασή του εδώ επρόκειτο να το πάμε στο σπίτι αλλά σκέφτομαι ότι θα είναι δύσκολο για την αποθήκευση, επειδή έχουμε μικρά παιδιά και είναι πολύ αιχμηρός».

Όπως δήλωσε εξάλλου ο δρ Χόλινγκγουορθ ο οποίος χρειάστηκε ένα χρόνο για την αποκατάσταση του απολιθώματος: «Είναι ο πρώτος αμμωνίτης αυτού του είδους που ανακαλύφθηκε ακέραιος στη Βρετανία καθώς άλλοι οκτώ έχουν βρεθεί μόνον αποσπασματικά».  Μήπως λοιπόν θα άξιζε να μπει σε ένα μουσείο;