Το 2009, σχεδόν εκατό ακριβώς χρόνια μετά τις ανασκαφές του Wilhelm Dörpfeld, ξεκίνησε νέα αρχαιολογική έρευνα στον Κακόβατο, στη δυτική ακτή της Πελοποννήσου.
Ρώσος σκηνοθέτης Αλεξάντρ Σοκούροφ δημιούργησε μια πολυεπίπεδη ταινία για την τέχνη, τον πολιτισμό, τον πόλεμο και το τι ακριβώς είναι αυτό που μας κάνει ανθρώπους.
το ΑΠΕ-ΜΠΕ κάνει μερικές, μόνο, «στάσεις» στο πλούσιο χρονικό που προηγήθηκε της ανέγερσής του, εποχή που δεν απείχε πολύ από την περίοδο του Αγώνα για την Ανεξαρτησία.
Τετρακόσια χρόνια μετά το θάνατο του Σαίξπηρ και τον ενταφιασμό του στην εκκλησία της Αγίας Τριάδας στο Στράτφορντ-απόν-Έιβον, επετράπη στους ερευνητές να «σκανάρουν» τον τάφο του μεγαλύτερου θεατρικού συγγραφέα και ποιητή της Βρετανίας με γεωραδιοεντοπιστές.
Η τοιχογραφία του Θεόφιλου είναι φτιαγμένη στις αρχές της δεκαετίας του 1930 όταν περιόδευε στη λεσβιακή ύπαιθρο ζωγραφίζοντας ό,τι έβρισκε για να κερδίζει τα προς το ζην.
Tα σημαντικότερα ευρήματα της πανεπιστημιακής ανασκαφής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου της Θεσσαλονίκης στην αρχαία πόλη του Δίου εκτίθενται στο Ωνάσειο Πολιτιστικό Κέντρο της Νέας Υόρκης.
Η ανακάλυψη ανατρέπει τα έως τώρα δεδομένα, καθώς δείχνει ότι η χρήση της μεταλλικής μελάνης ήταν συνηθισμένη στον ελληνορωμαϊκό κόσμο πολύ νωρίτερα από ό,τι πίστευαν οι επιστήμονες μέχρι σήμερα.
Ένα σημαντικό στοιχείο, το οποίο διαφοροποιεί τα έργα του Thomas Hope από άλλα εικονογραφικά σύνολα παρόμοιας θεματικής, είναι η αυθεντικότητα των παραστάσεων.
Το ψηφιακό αρχείο επιχειρεί να προσφέρει μια ολοκληρωμένη εικόνα για τον Ι. Καποδίστρια, αποτελώντας ταυτόχρονα ένα ερευνητικό και εκπαιδευτικό εργαλείο για τη μελέτη της εποχής, της ζωής και του έργου του.
Αυτό ήταν το αντικείμενο ημερίδας που διοργάνωσε το εργαστήριο ευφυών συστημάτων, περιεχομένου και αλληλεπίδρασης της Σχολής Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Ηλεκτρονικών Υπολογιστών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου.
Γυναίκες, όπως η Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα, η Μαντώ Μαυρογένους, η Ελισάβετ Υψηλάντη, η Δόμνα Βιζβίζη, είναι οι γνωστές ηρωίδες-πρωταγωνίστριες της έκθεσης.
«Οι ειδικοί λιγοστεύουν και ξαναγυρίζουμε στις αρχές του 20ού αιώνα, όταν οι επαΐοντες μετριόνταν στα δάχτυλα του ενός χεριού. Το γνωστικό μας αντικείμενο συρρικνώνεται γιατί είναι άλλες οι ανάγκες της εποχής μας».
Οι βανδαλισμοί κορυφώθηκαν όταν διαλύθηκαν και πετάχτηκαν στο έδαφος τέσσερις περίτεχνοι μεγάλοι φανοστάτες που, από το τέλος του 19ου αιώνα, διακοσμούσαν την κεντρική πλατεία, βόρεια και νότια του ναού του Αγ. Πέτρου.
Πάνω από εκατό σχεδόν ακέραιες χειροποίητες χειροβομβίδες από φυσητό γυαλί, σε ορισμένες μάλιστα σώζεται και το φυτίλι, παρουσιάστηκαν και θα βρίσκονται για τρεις μήνες σε ειδική προθήκη στον ισόγειο χώρο του Αρχαιολογικού Μουσείου της πόλης.