«Πώς να χωρέσει μια ιστορία πεντακοσίων περίπου χρόνων σε σχετικά λίγες σελίδες;», γράφουν στην πρώτη γραμμή της εισαγωγής τους οι Ιακώβ Σιμπή και Καρίνα Λάμψα.
Το βιβλίο της Χάρις Μέγα, σε εικονογράφηση της Μάριας Μπαχά, που συνδέεται με την τέχνη της αργυροχρυσοχοΐας και το Μουσείο Αργυροτεχνίας του ΠΙΟΠ στα Ιωάννινα.
Σεμινάριο και εργαστήρια από το Μουσείο Παύλου και Αλεξάνδρας Κανελλοπούλου, το M.H. Wiener Eργαστήριο Aρχαιολογικών Επιστημών της ΑΣΚΣΑ και το Eλληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο.
Το βιβλίο είναι καρπός της επιθυμίας του μεγάλου αρχιτέκτονα να απευθυνθεί άμεσα στους φοιτητές της αρχιτεκτονικής, αφού είχε απορρίψει προτάσεις να διδάξει στο πανεπιστήμιο.
Σε συνάντηση με θέμα «Αποκατάσταση, συντήρηση και ανάδειξη αρχαιολογικών χώρων και μνημείων, στην Ελλάδα, στο πλαίσιο των στόχων της Ατζέντας 2030, για τη βιώσιμη ανάπτυξη».
Η διάλεξη επικεντρώνεται στην περίοδο από τον 3ο μέχρι τον 10ο αιώνα, και σε περιοχές ανάμεσα στην Ανατολική Ρωμαϊκή («Βυζαντινή») Αυτοκρατορία, και στο Ιράν των Σασσανιδών και αργότερα στο Χαλιφάτο.