Το Θωρηκτό «Γ. Αβέρωφ» ή αλλιώς «Το τυχερό πλοίο», που ποτέ δεν έπαθε το παραμικρό αν και είχε πλούσια νικηφόρα δράση στους Βαλκανικούς πολέμους και στους 2 παγκόσμιους πολέμους, είναι ένα πλοίο-θρύλος του Πολεμικού μας Ναυτικού.
Κατασκευάσθηκε στα ναυπηγεία του Λιβόρνο της Ιταλίας, καθελκύστηκε στις 27 Φεβρουαρίου 1910 και παραδόθηκε στη χώρα μας στις 15 Μαΐου 1911.
Την 1η Σεπτεμβρίου του 1911 κατέπλευσε στο Φάληρο κι έγινε δεκτό με ενθουσιασμό από ολόκληρο τον ελληνικό λαό. Συνολικά κόστισε 23.650.000 χρυσές ελληνικές δραχμές. Το 1/3 της τιμής του πληρώθηκε από μέρος της διαθήκης του εθνικού ευεργέτη Γεωργίου Αβέρωφ και τα 2/3 από το Ταμείο Εθνικού Στόλου.
Το «Αβέρωφ» ήταν από τα πιο σύγχρονα πολεμικά της εποχής του και αμέσως έγινε η ναυαρχίδα του ελληνικού στόλου. Ατμοκίνητο, έπλεε με μέγιστη ταχύτητα 23 κόμβων και είχε πλήρωμα 20 αξιωματικούς και 670 υπαξιωματικούς και ναύτες.
Το «Αβέρωφ» με τον αρχηγό του Στόλου ναύαρχο Παύλο Κουντουριώτη ηγήθηκε των ελληνικών ναυτικών δυνάμεων στους Βαλκανικούς Πολέμους του 1912-13.
Οι νικηφόρες ναυμαχίες της Έλλης και της Λήμνου κατά του τουρκικού στόλου διέλυσαν τις προσδοκίες του Σουλτάνου και της Υψηλής Πύλης για τον έλεγχο του Αιγαίου.
Ο Κουντουριώτης και το ΑΒΕΡΩΦ κυριάρχησαν σε όλο το Αιγαίο, έκλεισαν τους Τούρκους μέσα στον Ελλήσποντο και καθόρισαν την νικηφόρα έκβαση του πολέμου και τον διπλασιασμό της Ελλάδος.
Τον Οκτώβριο του 1918 το «Αβέρωφ» κατέπλευσε στην Κωνσταντινούπολη, καθώς η χώρα μας ήταν μία από τις νικήτριες δυνάμεις του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου. Η Ελληνική Σημαία επί του ιστού του Θωρηκτού μας, κυμάτισε απέναντι από την Αγία Σοφία.
Το «Αβέρωφ» συμμετείχε στη Μικρασιατική Εκστρατεία, μεταφέροντας στρατεύματα και παραλαμβάνοντας τους Έλληνες πρόσφυγες μετά την Καταστροφή. Στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, αν και «γερασμένο» το «Αβέρωφ» προστάτεψε νηοπομπές στον Ινδικό Ωκεανό και προστάτεψε λιμάνια με το αντιαεροπορικό του πυροβόλο.
Το Θωρηκτό, που συνδέθηκε άρρηκτα με τον ναύαρχο Κουντουριώτη και την πίστη του Ελευθερίου Βενιζέλου στη ναυτική ισχύ της Ελλάδας, παροπλίσθηκε το 1952 και από το 1984 άρχισε να ξαναγεννιέται και να διδάσκει λαμπρή ελληνική ναυτική ιστορία και αισιοδοξία σε μικρούς και μεγάλους.