1. Ντέφι με ζίλια και διακόσμηση ένθετική τεχνική
2. Νταχαρές Μακεδονίας με ζίλια
3. Ντέφι με ζίλια από την Ήπειρο
Το ντέφι είναι μεμβρανόφωνο ρυθμικό όργανο που ανήκει την οικογένεια των κρουστών και αποτελείται από μια μεμβράνη στερεωμένη σε ένα κυκλικό τελάρο σε διάφορα μεγέθη, καλύπτεται στη μία μόνο βάση του με δέρμα προβάτου, κατσικιού ή λαγού κι έχει διάμετρο (20 ως 40 εκατοστών) μεγαλύτερη από το ύψος του. Ο ήχος του είναι ακαθόριστης τονικής οξύτητας. Στον ξύλινο σκελετό του συχνά προσαρμόζονται μεταλλικά κύμβαλα (ζίλια)και έτσι υπάρχουν δύο είδη το απλό “τεφ'” που δεν έχει «ζίλια» και του “δαγερέ”, με «ζίλια». Κρατιέται με το αριστερό χέρι και κτυπιέται με το δεξί.
Στα βυζαντινά και μεταβυζαντινά χρόνια λεγόταν “πληθία”(τα) και “σείστρον”. Στην Κύπρο λέγεται “τσαμπουτσάς”, στη Μακεδονία “νταγριαδάκι” και στην Ήπειρο, “άργανο”. Η ονομασία «ντέφι» καθιερώθηκε προς το τέλος της Τουρκοκρατίας και σήμαινε στα τουρκικά το τάσι με το οποίο οι λατερνατζήδες μάζευαν τα κέρματα των φιλοδωρημάτων.
Τα περισσότερα ντέφια που βλέπει κανείς σήμερα στη δυτική λαϊκή μουσική είναι χωρίς τη μεμβράνη. Το ντέφι παίζεται με διάφορους τρόπους: Κρατώντας το ή στερεώνοντάς το σε μια βάση, κτυπώντας το με το χέρι ή κάποιο ξύλο, κουνώντας το, ή κτυπώντας το στο πόδι. Συνοδεύει ρυθμικά τα περισσότερα μελωδικά όργανα σ’ όλες τις περιοχές. Συναντάται σε διάφορα είδη μουσικής: Αρχαία ελληνική και λαϊκή μουσική, κλασική μουσική, περσική μουσική, γκόσπελ, ποπ και ροκ.
