Η μόνιμη έκθεση περιλαμβάνει εκκλησιαστικά, επιτύμβια και κοσμικά έργα μαρμαρογλυπτικής (18ος-20ός αι.).
Στο αριστερό τμήμα του αναβαθμού με κατασκευές κοσμικής μαρμαρογλυπτικής, διακρίνουμε δύο κρήνες δείχνουν τη διακοσμητική αντίληψη δύο διαφορετικών εποχών.
Η μια ανήκει στο λαϊκό μπαρόκ και φέρει σκαλισμένη, σε πλαίσιο τη χρονολογία 1775. Κοσμείται με αναδιπλωμένα φύλλα, ανθοδοχείο, σταυρό και, στις πάνω γωνίες, πουλιά με στραμένη την κεφαλή. Συνοδεύεται από γούρνα. Σε δεύτερη χρήση ήταν εντοιχισμένη δίπλα σε στέρνα, στην αγροτική περιοχή Στρούζα του Πύργου.
Η άλλη κρήνη προέρχεται από την Αττική και χρονολογείται στα τέλη του 19ου αιώνα. Σε λιτό νεοκλασιό ύφος, κοσμείται μόνο γύρω απο την οπή εκροής και επιστέφεται με σύμφυτο αέτωμα και τρία ανθεμωτά ακρωτήρια.
Λίγο πιο δεξιά βλέπουμε μια παραλλαγή του “πενθούντος πνεύματος”, μοτίβου που εισήχθη στη νεοελληνική επιτύμβια γλυπτική από τον Βαυαρό γλύπτη Christian Siegel και καθιερώθηκε από τον Υστερνιώτη Ιάκωβο Μαλακατέ. Το συναντάμε με διάφορες παραλλαγές σε αρκετούς γλύπτες, Τηνιακούς και άλλους.
Πηγή: Οδηγός του Μουσείου Μαρμαροτεχνίας του πολιτιστικού Ιδρύματος Ομίλου Πειραιώς.