Με ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρακολουθήσαμε την ανταπόκριση του κοινού στους εορτασμούς για τη Διεθνή Ημέρα Μουσείων το περασμένο Σάββατο. Παρά το ότι η ημέρα εκείνη δεν εντασσόταν σε περίοδο διακοπών, ούτε σε κάποιο εορταστικό τριήμερο, η επισκεψιμότητα σε περισσότερο  ή και λιγότερο γνωστά μουσεία ξεπέρασε κατά πολύ τον μέσο όρο. Αξίζει λοιπόν να αναρωτηθούμε αν μπορούμε να αποδώσουμε την ανταπόκριση αυτή του κοινού μόνο στο εορταστικό κλίμα της ημέρας…

Η ύπαρξη ενός «εορταστικού κλίματος» με ανάλογες συνοδευτικές εκδηλώσεις σίγουρα αποτελεί ένα δέλεαρ για την επίσκεψη εκείνη την ημέρα, επιλεγμένων μουσείων, ίσως των πιο γνωστών. Φαίνεται όμως ότι το κοινό δε στάθηκε μόνο στα γνωστά μουσεία, ούτε μόνο σε ένα ή και δύο μουσεία, καθώς αρκετές ήταν οι περιπτώσεις ατόμων που επισκέφθηκαν σειρά κοντινών μεταξύ τους χώρων, περισσότερο αλλά και λιγότερο γνωστών. Ιδιαίτερη σημασία επίσης φαίνεται να είχε και η συμμετοχή στα προγράμματα ξεναγήσεων και δραστηριοτήτων που «στήθηκαν» εκείνη την ημέρα και που αποδείχθηκαν ιδιαίτερα δημοφιλή. Έτσι, η επιτυχία της ημέρας μάλλον θα πρέπει να οφείλεται σε δύο «συνισταμένες» -στηρίγματα της εορταστικής ατμόσφαιρας: την προβολή και τη δράση. 

Είναι γεγονός ότι η ημέρα αυτή είχε προβληθεί ιδιαίτερα από τα μουσεία αλλά και από τα ΜΜΕ. Αναφορές στις εκδηλώσεις σε περισσότερο ή και λιγότερο γνωστά μουσεία εμφανίστηκαν σε παραδοσιακές και πιο εναλλακτικές εφημερίδες αλλά και σε ποικίλου χαρακτήρα ιστοτόπους. Με τον τρόπο αυτό εισπράττουμε ότι το μουσείο και οι δράσεις του προορίζονται «για μας» και όχι για τα απροσδιόριστα μέλη μιας κάποιας εκλεκτικής ελίτ, πιο καλλιεργημένης και κοσμογυρισμένης και με τελείως άλλα ενδιαφέροντα από τον μέσο Έλληνα. Στις απαιτήσεις της ημέρας συνέβαλαν τέλεια οι ιθύνοντες των μουσείων που ετοίμασαν έναν πρωτοφανή αριθμό δελτίων τύπου, φωτογραφιών και άλλου ενημερωτικού υλικού για να κοινοποιήσουν τις δραστηριότητές τους.

Κι έτσι ερχόμαστε στη δράση. Το περιεχόμενο και τον τρόπο της. Γιατί τα ίδια τα μουσεία οργάνωσαν πράγματι δραστηριότητες προσιτές κι ευχάριστες, ανταποκρινόμενα τέλεια στις προσδοκίες των επισκεπτών. Από μια απλή αλλά άρτια ξενάγηση, μέχρι ένα απλό στην οργάνωση αλλά μεστό εκπαιδευτικό πρόγραμμα, οτιδήποτε οργανώθηκε στα μουσεία για την ημέρα κατέστησε το κοινό πιο φιλικό προς το μουσείο. Αξίζει εδώ να σημειωθεί ότι, σύμφωνα με επισκέπτες κατά την ημέρα εκείνη, τα μουσεία έδειχναν ασυνήθιστα «ζωντανά», με το προσωπικό να συμπεριφέρεται άψογα και να δείχνει ιδιαίτερη προθυμία στην εξυπηρέτηση του κοινού ακόμη και σε περιπτώσεις που τίποτα ιδιαίτερο δεν είχε οργανωθεί.

Έτσι, η Διεθνής Ημέρα Μουσείων λειτούργησε κάπως σαν τις ημέρες των Ολυμπιακών Αγώνων πριν από εννέα χρόνια. Έδειξε ότι μια ιδανική κατάσταση διαμορφώνεται μόνο όταν υπάρχουν καθορισμένοι στόχοι, όρεξη για δουλειά και σωστά μελετημένη προβολή. Για να έχει όμως συνέχεια η ιδανική αυτή κατάσταση (αντίθετα με ό,τι συνέβη στους Ολυμπιακούς) είναι απαραίτητη η συνέπεια στα παραπάνω. Και ευχόμαστε αυτό να είναι δυνατό.