Στον κρητομυκηναϊκό χώρο σώθηκαν σκεύη και σύνεργα καλλωπισμού από όλες τις φάσεις της Εποχής του Χαλκού, εντονότερα όμως από την Ύστερη. Ξυράφια γλωσσοειδή ή μονόστομα, τριχολαβίδες, καθρέφτες με πολυτελείς λαβές, ξύλινες, κοκάλινες, ελεφαντοστέινες, ανάγλυφα διακοσμημένες. Για τα μαλλιά, εκτός από τα χτένια, αγκιστροειδείς περόνες και σφηκωτήρες δημιουργούσαν και συγκρατούσαν τις περίτεχνες κομμώσεις που απεικονίζουν οι θηραϊκές τοιχογραφίες. Ωτογλυφίδες ή σύνεργο καλλωπισμού είναι τα μικρά ραβδάκια που απολήγουν σε μικροσκοπικό κουταλάκι; Όπως και οι λαβές από τους καθρέφτες, οι πυξίδες αποτελούν σημαντικά δείγματα μικρογλυπτικής. Τις παλαιότερες πληροφορίες για τη χρήση καλλυντικών, αρωμάτων, αλοιφών και ψιμυθίων αντλούμε κυρίως από την Αίγυπτο. Φαίνεται ότι λάδια και αλοιφές προστάτευαν τους Αιγύπτιους από τον καυτό τους ήλιο, ενώ τα ψιμύθια για τα μάτια, ο πράσινος μαλαχίτης και ο μαύρος γαληνίτης, είχαν αρχικά θεραπευτική χρήση.
Ο λογιστικός χαρακτήρας των πινακίδων της Γραμμικής Β δεν προκαλεί προσδοκίες ενημέρωσης για τη χρήση των ψιμυθίων. Μαρτυρείται όμως βιοτεχνία λαδιού και παραγωγή αρωματικών ελαίων τόσο στην Κνωσό όσο και στην Πύλο. Θυέτης και Ευμήδης είναι τα ονόματα δύο αρωματοποιών. Παράλληλα διασώθηκαν και κατάλογοι αρωματικών συστατικών. Στο Περί οσμών, ο Θεόφραστος μας διαφωτίζει για τις εφαρμογές τους. Φαίνεται ότι, για την παραγωγή αρωμάτων, χρησιμοποιήθηκε από τους Μυκηναίους η εκχύλισις εν θερμώ ή εν ψυχρώ. Αν και ψιμύθια σαν αυτά του αιγυπτιακού και του ανατολικού χώρου δεν βρέθηκαν στην κρητομυκηναϊκή περιοχή, οι τοιχογραφίες πιστοποιούν τη χρήση τους από τις Μινωίτισσες και τις Μυκηναίες. Άλλωστε καλλωπιστήρια φαίνεται πως υπήρχαν στα ανάκτορα της Κνωσού, της Ζάκρου και της Πύλου.