Από τα πολλά δρακόσπιτα που βρίσκονται στη δυτική πλευρά της ορεινής μεσημβρινής άκρης της Εύβοιας, κοντά στα Στύρα, το σπουδαιότερο είναι το Πάλλη λάκα δραγκό, στην πλαγιά του βουνού Κλιόσι. Οι ντόπιοι, εντυπωσιασμένοι από τη σοφή και τολμηρή διάταξη των μεγάλων γκριζωπών ασβεστόλιθων, θεώρησαν τα μεγαλιθικά κτίσματα έργα κυκλώπων και κατοικίες δράκων και τα ονόμασαν «Ντραγκό» ή «Δραγκό». Ασύγκριτα σπουδαιότερο όμως είναι το δρακόσπιτο που στέκεται στην κορυφή της Όχης, πάνω από την Κάρυστο.
Η διαδρομή από την Κάρυστο στην κορυφή της Όχης περνάει από τους Μύλους που γειτονεύουν με σημαντικά αρχαία λατομεία πρασινόφαιου μαρμάρου. Κοντά τους κείτονται μεγάλοι μονόλιθοι κίονες. Ο πρώτος που ανακάλυψε το δρακόσπιτο στην κορυφή της Όχης ήταν ο M.P. Hawkins το 1797 και το εξέλαβε ως ναό. Άλλοι υποστήριξαν πως πρόκειται για κατοικία βοσκών, άλλοι μίλησαν για τάφο ή φρυκτώριο.
Το «Σπίτι του Δράκου» είναι κτίσμα πλατυμέτωπο με κάτοψη 4,85 x 9,80 μ. και με την είσοδο στην πλατιά πλευρά. Το εκφορικό σύστημα στέγασης προσδίδει ιδιομορφία σε όλη την κατασκευή. Κυκλώπειων διαστάσεων πλακόπετρες εισέχουν εσωτερικά σε διαδοχικές στρώσεις και από τις τέσσερις πλευρές. Ο τρόπος αυτός επεξοχής έχει εφαρμοστεί στην κάλυψη όλων των δρακόσπιτων. Στο εσωτερικό του κτίσματος βρέθηκε μεγάλο πλήθος ακέραιων αγγείων (μόνωτα κυάθια), θραύσματα μελανόμορφων, ενεπίγραφα όστρακα, λυχνάρια κ.ά. της Αρχαϊκής εποχής. Της ίδιας εποχής ήταν και τα ευρήματα που βρέθηκαν έξω από το κτίσμα, πιθανότατα γύρω από αρχαίο υπαίθριο βωμό. Ο συγγραφέας είναι πεπεισμένος ότι πρόκειται για ιερό του Δία και της Ήρας.