O συγγραφέας καταγράφει την περιπέτεια της ελληνικής γραμματείας από τη γέννησή της μέχρι τη βίαιη αναστολή της πορείας της με την Άλωση της Κωνσταντινουπόλεως και από την αναγέννησή της, με τη διάδοση της τυπογραφίας, μέχρι τις μέρες μας.
Τα κείμενα του τόμου στοχεύουν να εισαγάγουν τον αναγνώστη στους βασικούς τομείς της αρχαίας φιλοσοφίας αλλά και να διεγείρουν το ενδιαφέρον του για ζητήματα κεντρικής σημασίας για την εννοιολογική μας συγκρότηση.
Τα κείμενα του τόμου συνιστούν μια πρώτη προσπάθεια να μελετηθεί η διάχυση των φυλετικών θεωριών στην Ελλάδα και τα πολλαπλά νοήματα που παίρνει στον χρόνο η έννοια της φυλής.
Ο τόμος περιλαμβάνει τις επιστημονικές ανακοινώσεις που παρουσιάστηκαν στη διάρκεια του Ε' Διεθνούς Επιστημονικού Συνεδρίου «Αρχαία Ελίκη και Αιγιάλεια».
Μια αρχιτεκτονική και πολεοδομική μελέτη που επιχειρεί να ανασυστήσει αυτή τη μοναδική από δημογραφική άποψη πολιτεία της Μικρασιατικής Αιολίδας, της οποίας ο πληθυσμός μέχρι το 1922 ήταν αμιγώς ελληνικός.
«Γοητευμένα από την αποκάλυψη της αρχαίας ελληνικής κουλτούρας, τα ευρωπαϊκά έθνη πίστεψαν ότι αναγνώρισαν σ' αυτόν τον ξεσηκωμένο λαό τους απογόνους των θεών του Ολύμπου!»
Ο αρχαιολόγος Γιάννης Μηλιάδης και η φιλόσοφος Έλλη Λαμπρίδη έζησαν μια έντονη, μακρόβια, αλλά άκαρπη αισθηματική περιπέτεια, η οποία μαρτυρείται στις επιστολές τους.
Στο βιβλίο του, ο Μπαχτίν δείχνει την ουσιαστική σχέση του «Γαργαντούα» και του «Πανταγκρυέλ» με τη λαϊκή κουλτούρα, με τον γκροτέσκο ρεαλισμό, με το καρναβάλι.
Δώδεκα χρόνια μετά από την πρώτη του εμφάνιση στα ράφια, το βιβλίο του Καθηγητή Κλασικής Αρχαιολογίας Πάνου Βαλαβάνη επανακυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πορφύρα.
Με τον όρο πολιτισμική μνήμη, που εισήγαγε ο αιγυπτιολόγος Jan Assmann, δεν εννοούμε την ανάμνηση πρόσφατων γεγονότων, αλλά τις παραδόσεις που μεταβιβάζονται προφορικά ή γραπτά στα μέλη μιας κοινότητας.
Τα πήλινα ειδώλια, μια ειδική, αλλά συχνά απαντώμενη, κατηγορία αντικειμένων της αρχαιότητας έχουν ποικίλες χρήσεις, αναθηματικές, λατρευτικές, καθημερινές, ταφικές.