Πριν από πενήντα χρόνια οι Κυκλάδες ήταν ακόμη ελάχιστα γνωστές σε σύγκριση με άλλες περιοχές, η δε δυναμική των εσωτερικών και εξωτερικών τους σχέσεων ήταν ακόμη λιγότερο κατανοητή.
Σε μια περιήγηση στις συλλογές γλυπτικής, μικροτεχνίας, νομισμάτων και υφασμάτων του Βυζαντινού και Χριστιανικού Μουσείου, μας προσκαλεί η δρ Έλενα Παπασταύρου.
Ο Καθηγητής Αρχαιολογίας Μιχ. Β. Κοσμόπουλος θα επιχειρήσει να αξιολογήσει τη σημασία της Ίκλαινας για τη γένεση, την εξέλιξη, τη λειτουργία και την οργάνωση του μυκηναϊκού κράτους της Πύλου.
Τα ψηφιδωτά της Θεσσαλονίκης συγκροτούν το πιο ολοκληρωμένο σύνολο βυζαντινών ψηφιδωτών στον κόσμο με δείγματα από την Ύστερη Αρχαιότητα έως και τον 14ο αιώνα.
Συζητήθηκε η ανάγκη υποστήριξης νέων μοντέλων χρηματοδότησης του πολιτισμού, με συνέργειες δημόσιων και ιδιωτικών φορέων, καθώς και η ανάγκη να ενθαρρυνθεί η πρόσβαση στο πολιτιστικό περιεχόμενο με τη βοήθεια των νέων ψηφιακών μέσων.
Δούκες, πριγκίπισσες, οικόσημα, σταυροφορίες, μάχες, μυστικά περάσματα και κρύπτες... Εικόνες και μυστικά που διατηρούνται ανεξίτηλα στο πέρασμα των αιώνων, χάρη στους ελάχιστους εναπομείναντες απογόνους Ενετών.
Οι βραχογραφίες, που απεικονίζουν σκηνές κυνηγίου και χρονολογούνται πριν από 7.000 χρόνια περίπου, είναι το σημαντικότερο εύρημα αυτού του είδους στην περιοχή εδώ και πολλά χρόνια.
Δόθηκε ιδιαίτερη έμφαση στην ειδική θεμελίωση των πρόσθετων που θα στηρίζουν τα αρχαία έργα, καθώς και στο γεγονός ότι θα ακολουθήσει ειδική στατική μελέτη.
Τη θέση των ιερών σε σχέση με τη θάλασσα καθώς και τη σχέση τους με την αλιεία, το κυνήγι τόνου και τη ναυτική κίνηση θα εξετάσει η καθηγήτρια Margaret M. Miles.
Το Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης προσκαλεί για δεύτερη φορά φέτος τα παιδιά ηλικίας 6-12 χρονών να δημιουργήσουν την εικόνα για την εικαστική ταυτότητα των Παιδικών Προγραμμάτων του.
Στο Ηράκλειο του Μεσοπολέμου, 3 μεγάλοι σεισμοί –το 1926, το 1930 και το 1935– προξένησαν μεγάλες ζημιές στο παλαιό Μουσείο Ηρακλείου και το πολύτιμο περιεχόμενό του.
Οι παρουσιάσεις αφορούν τους βυζαντινούς πύργους που υπάρχουν στις δύο ακροπόλεις, τις συλλογές αργυροτεχνίας που φυλάσσονται στο Βυζαντινό και το Δημοτικό Μουσείο, καθώς και τα δύο τζαμιά του Κάστρου.
Οι ειδικοί πιστεύουν ότι πρόκειται για ένα νέο είδος τιτανόσαυρου, ενός τεράστιου φυτοφάγου δεινόσαυρου από την Κρητιδική εποχή, το οποίο έχει μήκος περίπου 40 μέτρα από το κεφάλι ως την ουρά.
Ομιλία της Ελένης Σαράντη-Mendelovici, Καθηγήτριας Βυζαντινής Ιστορίας και Βυζαντινού Πολιτισμού στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου, την Τετάρτη 21 Μαΐου 2014.
Στα έργα ανάδειξης του σπηλαίου της Θεόπετρας μας «ξεναγεί» η αρχαιολόγος Nίνα Κυπαρίσση-Αποστολίκα, επίτιμη διευθύντρια της Εφορείας Παλαιοανθρωπολογίας και Σπηλαιολογίας του Υπουργείου Πολιτισμού.
Από την εξέταση του αρχαίου αντικειμένου από αρχαιολόγο της Ζ' Εφορείας Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων προέκυψε ότι χρονολογείται τον 4ο ή τον 3ο αιώνα π.Χ.