«Γοητευμένα από την αποκάλυψη της αρχαίας ελληνικής κουλτούρας, τα ευρωπαϊκά έθνη πίστεψαν ότι αναγνώρισαν σ' αυτόν τον ξεσηκωμένο λαό τους απογόνους των θεών του Ολύμπου!»
Ο αρχαιολόγος Γιάννης Μηλιάδης και η φιλόσοφος Έλλη Λαμπρίδη έζησαν μια έντονη, μακρόβια, αλλά άκαρπη αισθηματική περιπέτεια, η οποία μαρτυρείται στις επιστολές τους.
Στο βιβλίο του, ο Μπαχτίν δείχνει την ουσιαστική σχέση του «Γαργαντούα» και του «Πανταγκρυέλ» με τη λαϊκή κουλτούρα, με τον γκροτέσκο ρεαλισμό, με το καρναβάλι.
Δώδεκα χρόνια μετά από την πρώτη του εμφάνιση στα ράφια, το βιβλίο του Καθηγητή Κλασικής Αρχαιολογίας Πάνου Βαλαβάνη επανακυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πορφύρα.
Με τον όρο πολιτισμική μνήμη, που εισήγαγε ο αιγυπτιολόγος Jan Assmann, δεν εννοούμε την ανάμνηση πρόσφατων γεγονότων, αλλά τις παραδόσεις που μεταβιβάζονται προφορικά ή γραπτά στα μέλη μιας κοινότητας.
Τα πήλινα ειδώλια, μια ειδική, αλλά συχνά απαντώμενη, κατηγορία αντικειμένων της αρχαιότητας έχουν ποικίλες χρήσεις, αναθηματικές, λατρευτικές, καθημερινές, ταφικές.
Η συντήρηση και ανάδειξη του ναού της Κορωνησίας, εκτός από προτεραιότητα της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας της Άρτας, ήταν επίσης ένα πάγιο αίτημα της τοπικής κοινωνίας.
Η πλούσια εικονογράφηση της έκδοσης καλύπτει όλο το φάσμα της θεματογραφίας του περιηγητισμού, περιλαμβάνοντας άγνωστες στην έρευνα ή ελάχιστα γνωστές απεικονίσεις του ελληνικού χώρου.
Το 1927 ο Παπαλουκάς κέρδισε τον πανελλήνιο διαγωνισμό για την αγιογράφηση του ναού και τα επόμενα έξι χρόνια εργάστηκε στην Άμφισσα, συνθέτοντας «ένα πρωτοπόρο, ανεπανάληπτο και γι’ αυτό μοναδικό αγιογραφικό έργο».
Ο Κώστας Καμπουράκης υποστηρίζει πως η ιδέα της εξέλιξης αντίκειται ψυχολογικά στη διαίσθησή μας, συνεπώς δεν μπορούν εύκολα να την κατανοήσουν όλοι οι άνθρωποι.
Στον «Πολιτικό» απαντά για πρώτη φορά ο όρος πολιτική επιστήμη: η πολιτική, λογιζόμενη ως γνώση (επιστήμη), είναι τρόπος για να σκεφτόμαστε και να πράττουμε αυτόνομα.