Κατά τα λεγόμενα του Γκαστόν Γ’ της Φουά, Κόμη της Φουά και υποκόμη της Μπεάρν από το 1343 ως το θάνατό του, οι τρεις μεγάλες απολαύσεις της ζωής του ήταν τα όπλα, ο έρωτας και το κυνήγι. Για αυτό το τελευταίο έγραψε λοιπόν μια πραγματεία το 1387, η οποία εικονογραφήθηκε περί το 1407 υπό τη διεύθυνση του Δάσκαλου του Δούκα του Μπέντφορντ, εικονογράφου χειρόγραφων, ενεργού στο Παρίσι κατά τον δέκατο πέμπτο αιώνα. Η εξαιρετική αυτή πραγματεία, η οποία ονομάζεται Το Βιβλίο του Κυνηγιού (Le Livre de Chasse), αποτελεί σημείο αναφοράς για το θέμα του κυνηγιού κατά τον Μεσαίωνα. Επιπλέον, το έργο αυτό αποτελεί μια περίπτωση εξαιρετικής εικονογράφησης χειρόγραφου του Μεσαίωνα. Μία πολύ αγαπημένη φίλη, η οποία γνωρίζει το ιδιαίτερο ενδιαφέρον μου για τον Μεσαίωνα και τα εικονογραφημένα χειρόγραφα, και με την οποία μοιραζόμαστε αισθήματα φιλοζωίας, μου έδωσε μία carte postale που είχε αγοράσει από το Μουσείο του Cluny, το εθνικό μουσείο του Μεσαίωνα στο Παρίσι, όταν είχε γίνει εκεί μία έκθεση αφιερωμένη στον Γκαστόν Γ’. Η κάρτα αυτή είναι τετράγωνη, αναπαράγοντας το σχήμα της εικόνας που τη διακοσμεί. Πρόκειται για την κύρια εικονογράφηση της πρώτης σελίδας ενός κεφαλαίου του Βιβλίου του Κυνηγιού, το οποίο είναι αφιερωμένο στη φροντίδα των σκύλων, και αυτό ακριβώς απεικονίζει με λεπτομέρεια. Είναι εντυπωσιακό αυτό το καλλιτεχνικό ντοκουμέντο από τις αρχές του δέκατου πέμπτου αιώνα. Έρχεται σε σύγκρουση με τις προκατειλημμένες ιδέες που μπορεί να έχουμε σχετικά με τη μεταχείριση των σκύλων από τα αφεντικά τους κατά τον Μεσαίωνα. Στην εικόνα αυτή, εννιά διαφορετικοί άνθρωποι ασχολούνται προσωπικά με τη φροντίδα οχτώ διαφορετικών σκύλων, οι οποίοι μάλιστα ανήκουν σε διάφορες ράτσες. Τους καθαρίζουν και τους εξετάζουν, όπως φαίνεται, για πιθανούς τραυματισμούς και ασθένειες. Η στάση του σώματος και το βλέμμα στα πρόσωπα όλων μαρτυρούν ιδιαίτερη προσήλωση και οικειότητα με τα ζώα αυτά. Τα σκυλιά του κυνηγιού απεικονίζονται και σε άλλες εικονογραφήσεις χειρόγραφων της εποχής, όπως το Livres du Roi Modus et de la Reine Ratio και το Très Riches Heures du Duc de Berry. Στις εικονογραφήσεις των συγκεκριμένων συναντάει κανείς εικόνες σκύλων στην ώρα του κυνηγιού, να επιτελούν, δηλαδή, το καθήκον τους. Οι συγκεκριμένες εικόνες είναι μάλλον συνηθισμένες και αναμενόμενες. Η ιδιαιτερότητα της εικόνας που έφτασε να κοσμεί την carte postale που κρατάω στα χέρια μου, έγκειται στο γεγονός ότι αποτελεί μια νύξη φιλοζωίας από μια εποχή την οποία δεν θα συσχετίζαμε αυτόματα με τη φιλοζωία.
Πηγές
1. Ιστότοπος Wikipedia, https://en.wikipedia.org/wiki/Gaston_III,_Count_of_Foix (18/7/16)
2. Ιστότοπος της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας, τμήμα γαλλικών χειρογράφων 616, http://gallica.bnf.fr/ark:/12148/btv1b52505055c/f84.image(18/7/16)
3. Ιστότοπος Wikipedia, https://en.wikipedia.org/wiki/Medieval_hunting (18/7/16)
4. Ιστότοπος της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας, http://expositions.bnf.fr/bestiaire/grand/12_03_bnf.htm (18/7/16)
5. Ιστότοπος Wikipedia, https://en.wikipedia.org/wiki/Tr%C3%A8s_Riches_Heures_du_Duc_de_Berry#/media/File:Les_Tr%C3%A8s_Riches_Heures_du_duc_de_Berry_d%C3%A9cembre.jpg (18/7/16)