Βάζοντας τάξη στα κουτιά-αρχεία μου, βρήκα μια ξεχασμένη παλιά φωτογραφία. Κάποτε, όταν παίρναμε τη εθνική Αθηνών Θεσσαλονίκης, σταματούσαμε είτε στα Καμμένα Βούρλα για γαλακτομπούρεκο, είτε στον Άγιο Κωνσταντίνο για σαγανάκι, κι όπως παρκάραμε, ρίχναμε μια ματιά σε ένα σκεπαστό ημιυπόγειο παράπηγμα που προστάτευε ένα πολύχρωμο ρωμαϊκό ψηφιδωτό, πίσω από την μητρόπολη του Αγ. Κωνσταντίνου. Όμως τη φαντασία μου κέντριζε έξω από την είσοδο του κτίσματος ένα ρωμαϊκό κολονάκι που στη βάση του είχε τις ανάγλυφες μορφές δυο μικρών αγοριών. Είχαν γίνει οι φίλοι μου του Αγ. Κωνσταντίνου και μόνο όταν μεγάλωσα έβγαλα φωτογραφία το νεκρικό αυτόν κιονίσκο.
Με τα χρόνια ο Ναός του προστάτη Αγίου αποπερατώθηκε, η πλατεία γύρω του ευπρεπίστηκε και το παράπηγμα έγινε κτίσμα, όμως, το κολονάκι με τα παιδάκια εξαφανίστηκε. Πήγε σε Μουσείο, κλάπηκε, καταστράφηκε; Κανείς δεν ξέρει. Όμως, μένει αυτή η παλιά, μαυρόασπρη φωτογραφία…
Ανακύκλωση χτες
Στη δεκαετία του ’60, στην περιοχή της Ελευσίνας είχα τραβήξει μια φωτογραφία που για χρόνια είχε μείνει στον πάτο ενός κουτιού. Σήμερα θέλω να σας τη δείξω γιατί νομίζω πως εικονογραφεί θαυμάσια την πρόοδο της ανακύκλωσης.
Ρόδος
Η Ρόδος έχει ως έμβλημα το ελάφι, οπότε ο Δήμος Ρόδου, εδώ και χρόνια, φρόντισε ώστε στις δημοτικές επιχειρήσεις να εικονίζεται το έμβλημα του νησιού. Αυτά τα καλαίσθητα καπάκια στον λιθόστρωτο δρόμο προστατεύουν τις αποχετεύσεις και το άλλο το ηλεκτρικό της πρωτεύουσας. Νομίζω πως τέτοια δείγματα προστασίας του καλού γούστου πρέπει να απαθανατίζονται και να κοινοποιούνται, ποιός ξέρει ποιός μπορε΄λι να πάρει παράδειγμα από αυτά.