Ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων παρουσιάζει ταινίες μικρού μήκους που δημιουργήθηκαν από τις Εφορείες Αρχαιοτήτων και τους εργαζόμενους στην Αρχαιολογική Υπηρεσία.
Πρόγραμμα
— The Hercules project (15’), Εύη Τσώτα – Ειρήνη Βρεττού. Ο Ηρακλής υπήρξε από πολύ νωρίς πηγή έμπνευσης για την τέχνη του κινηματογράφου. Όμως πώς ακριβώς φαντάστηκαν οι δημιουργοί τον μυθικό ήρωα; Και πόσο πλησίασε η φαντασία τους στα όσα μας παραδίδει η ελληνική μυθολογία; Η ταινία προβλήθηκε στις εκδηλώσεις της Θ’ ΕΠΚΑ για την Παγκόσμια Μέρα Μουσείων 2012.
— Η αρπαγείσα Κόρη (8’), Ελένη Στούμπου-Κατσαμούρη. Η Κιστοφόρος Κόρη, η μία από τις δύο Καρυάτιδες των Μικρών Προπυλαίων της Ελευσίνας, συνομιλεί με τη δίδυμη αδελφή της, που μετά τη βίαιη αρπαγή της από τον τόπο της ζει μόνη, ξένη ανάμεσα σε ξένους, στο Μουσείο του Πανεπιστημίου του Cambridge. Θα ξανασμίξουν άραγε ποτέ οι δύο αδελφές;
— Σωστική ανασκαφή στην Ιερά Οδό (5’), Ελένη Στούμπου-Κατσαμούρη. Όταν μεγαλώσεις μπορεί να θέλεις να γίνεις αρχαιολόγος. Θες να δεις περίπου πώς είναι μια ανασκαφή;
— Οι Κρήνες του Κάστρου της Χίου (10’), Έλενα Καλογρίδου – 3η ΕΒΑ. Η ταινία προβλήθηκε στο πλαίσιο των εκδηλώσεων της 3ης ΕΒΑ με τίτλο «Φωνές Νερού Μυριάδες» 2011.
— Η Νέα Μονή Χίου (17’), Έλενα Καλογρίδου – 3η ΕΒΑ. Η ταινία προβάλλεται στον Μουσειακό Χώρο Τράπεζας της Νέας Μονής Χίου.
— Πέτρινοι Φύλακες (19’), Έλενα Καλογρίδου. Η μετάδοση μηνυμάτων αποτέλεσε μια ανάγκη του ανθρώπου, συχνά κυριολεκτικά «ζωτική», από χρόνια που χάνονται στην άβυσσο της Ιστορίας. Στα χρόνια του Τρωικού πολέμου, αλλά και για χιλιάδες χρόνια αργότερα η ανάγκη αυτή εξυπηρετήθηκε από σήματα οπτικά που είχαν τη μορφή καπνού την ημέρα και φωτιάς τη νύχτα. Οι σταθμοί που εξέπεμπαν τα σήματα αυτά λέγονταν φρυκτωρίες στην αρχαιότητα και Βίγλες κατά την περίοδο που ακολούθησε. Γεροφτιαγμένες, πετρόχτιστες, πυργόμορφες, ψηλά σκαρφαλωμένες και πάντα ανεμοδαρμένες αυτές οι Βίγλες φύλαγαν ανθρώπους και περιουσίες, πάντα ακοίμητες, πάντα ακίνητες. Σωστοί Πέτρινοι Φύλακες.
— Οι μύθοι της μουσικής και η μουσική των μύθων (27’), Έλενα Καλογρίδου. Το σενάριο του ντοκιμαντέρ ξεδιπλώνει την πορεία της μουσικής στον αρχαιοελληνικό πολιτισμό όπως διαφαίνεται από τους σχετικούς μύθους. Παρακολουθεί την εξέλιξή της από τη φάση της ακμής και της κοινωνικής αναγνώρισης μέχρι την απαρχή της παρακμής της. Ξεκινώντας από την ετυμολογική ερμηνεία της λέξης μουσική με την αναφορά στις Μούσες, παρουσιάζει τους μύθους του Απόλλωνα-Ορφέα-Ερμή-Πάνα-Αθηνάς και Διονύσου, προσεγγίζοντας την εμφάνιση των μουσικών οργάνων, των ασμάτων και των χορών στη ζωή των αρχαίων Ελλήνων.
— Αμπελόκηποι (33’), Ομάδα Ντοκιμαντέρ Δήμου Αθηναίων 2011 (καλλιτ. επιμέλεια Άγγελος Κοβότσος). Αμπελόκηποι, μια πολύ γνωστή γειτονιά της Αθήνας στο κέντρο, πλέον, της πόλης: οι άνθρωποι, τα προσφυγικά, το γήπεδο του Παναθηναϊκού, τα Κουντουριώτικα, οι φυλακές Αβέρωφ, οι κινηματογράφοι. Από το μαιευτήριο «Έλενα» μέχρι το Γηροκομείο. Η ιστορία, το παρόν και το μέλλον της γειτονιάς των Αμπελοκήπων, από τη γέννηση, στη ζωή και την επιβίωση, μέχρι το γήρας. Η ταινία προβλήθηκε στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης 2012, ενώ συμμετέχει και στο φετινό Φεστιβάλ ελληνικών ταινιών Μικρού Μήκους της Δράμας.
Όλες οι ταινίες απευθύνονται και σε παιδιά.