Ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων αποχαιρετά με βαθιά θλίψη τη Μαίρη Παναγιωτίδη-Κεσίσογλου, ομότιμη Καθηγήτρια Βυζαντινής Αρχαιολογίας του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, «μια ακέραια επιστήμονα, κορυφαία πανεπιστημιακή δασκάλα και ενεργή πολίτη στην υπεράσπιση της βυζαντινής κληρονομιάς», όπως επισημαίνεται στην ανακοίνωση του ΣΕΑ.
«Η Μαίρη Παναγιωτίδη-Κεσίσογλου, μετά από σπουδές στο ΕΚΠΑ, μετέβη στο Παρίσι, όπου το 1969 ολοκλήρωσε τη διδακτορική της διατριβή υπό την εποπτεία του André Grabar με θέμα τα μνημεία στην Ελλάδα μετά την Εικονομαχία και έως περί το 1000. Υπήρξε στενή συνεργάτιδα και βοηθός του Νικόλαου Δρανδάκη. Εργάστηκε στο Πανεπιστήμιο για περίπου 40 χρόνια. Μετά από πολυετή διδασκαλία στο ΕΚΠΑ, αναγορεύτηκε σε τακτική καθηγήτρια του Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας το 1999. Από το 1985 υπήρξε συνυπεύθυνη με τη Σοφία Καλοπίση-Βέρτη για τον πρωτοβυζαντινό τομέα της πανεπιστημιακής ανασκαφή στην Καρδάμαινα της Κω (Αλάσαρνα), στην οποία θήτευσαν πολλοί από μας, και από το 1998 στην έρευνα και ανασκαφή της Ελληνικής Αποστολής στο Σινά.
»Κατά τη διάρκεια της πανεπιστημιακής της διαδρομής ενέπνευσε και δίδαξε χιλιάδες φοιτητές, μεταπτυχιακούς, διδάκτορες. Κύριο αντικείμενο της έρευνάς της ήταν η βυζαντινή ζωγραφική. Χωρίς να περιορισθεί σε μία πτυχή του υλικού πολιτισμού του Βυζαντίου, ασχολήθηκε επίσης με τη γλυπτική, την αρχιτεκτονική, την κεραμική, ακόμη και με τη διαχείριση ανεσκαμμένων αρχαιολογικών χώρων. Στη μακρά επιστημονική της διαδρομή συνέταξε μονογραφίες, επιμελήθηκε συλλογικούς τόμους και Δελτία της ΧΑΕ και εξέδωσε πλήθος άρθρων. Ευτύχησε να της αποδοθούν εν ζωή δύο συλλογικοί τιμητικοί τόμοι από τους μαθητές της.
»Ξεχωριστή υπήρξε η ενεργή συμμετοχή της στα όργανα των βυζαντινολόγων: την Ελληνική Επιτροπή Βυζαντινών Σπουδών και τη Χριστιανική Αρχαιολογική Εταιρεία (όπου διατέλεσε γενική γραμματέας και αντιπρόεδρος για σειρά ετών). Ως Πρόεδρος της ΧΑΕ έδωσε μαζί με τον Σύλλογο Ελλήνων Αρχαιολόγων και άλλους φορείς την μάχη για την διάσωση του βυζαντινού δρόμου στη θέση του “Σταθμού Βενιζέλου” της Θεσσαλονίκης. Η νύχτα της 18ης Δεκεμβρίου 2019 θα μείνει σε όλους μας αξέχαστη. Όλοι θυμόμαστε το σθένος με το οποίο υπερασπίστηκε την διατήρηση των αρχαιοτήτων στην επίμαχη συνεδρίαση του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου, αλλά και σε όλα τα βήματα της προσπάθειας, τόσο στον δημόσιο λόγο όσο και στη δικαστική διαμάχη και την προσφυγή των φορέων ενώπιον του ΣτΕ. Ως μέλος επί σειρά ετών Τοπικών Αρχαιολογικών Συμβουλίων και του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου συνέβαλε με την επιστημονική της γνώση και την ακέραιη στάση της στην προστασία των μνημείων.
»Ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων εκφράζει τα θερμά συλλυπητήρια στην οικογένειά της, τους οικείους της και τους συνεργάτες της» καταλήγει η ανακοίνωση.
