Το συνδρομητικό περιοδικό Αρχαιολογία και Τέχνες μόλις εξέδωσε το νέο του τεύχος (αρ. 138) με ένα μεγάλο αφιέρωμα στο έργο της Ελβετικής Αρχαιολογικής Σχολής στην Ελλάδα, το οποίο έχει οργανώσει και επιμεληθεί ο Tobias Krapf.
Το τεύχος του Απριλίου ανοίγει με τη συνέντευξη που παραχώρησε στο περιοδικό ο Διευθυντής της Ελβετικής Αρχαιολογικής Σχολής στην Ελλάδα, Sylvian Fachard.
Στην ενότητα «Ελλάδα εκτός Ελλάδος», η Béatrice Blandin (Δρ Αρχαιολόγος, Επιμελήτρια Κλασικών Αρχαιοτήτων στο Μουσείο Τέχνης και Ιστορίας της Γενεύης) και ο Pierre Ducrey (Πρώην Διευθυντής της Ελβετικής Αρχαιολογικής Σχολής στην Ελλάδα, 1982–2006) κάνουν μια αναδρομή στις σχέσεις Ελβετίας και Ελλάδας και παρουσιάζουν τις ελληνικές αρχαιότητες στις συλλογές του Μουσείου Τέχνης και Ιστορίας της Γενεύης, καθώς και την έκθεση «Γενεύη και Ελλάδα. Μια φιλία στην υπηρεσία της Ανεξαρτησίας», που διοργανώθηκε με αφορμή την επέτειο των 200 χρόνων από την ανακήρυξη της Ανεξαρτησίας της Ελλάδας.
Το Αφιέρωμα στην Ελβετική Αρχαιολογική Σχολή στην Ελλάδα ξεκινάει με το άρθρο «Η προϊστορική κατοίκηση της Ερέτριας και της Αμαρύνθου» που υπογράφουν οι: Sylvie Müller Celka, Tobias Krapf και Μatthieu Ghilardi.
«Η προϊστορική περίοδος παρουσιάζεται με διαφορετικό τρόπο στην Ερέτρια απ’ ό,τι στην Αμάρυνθο, αναφορικά με τις φάσεις κατοίκησης και την ανάπτυξη των θέσεων στο φυσικό περιβάλλον, όπως αποδεικνύεται από τη μελέτη της κεραμικής και την παλαιοπεριβαλλοντική έρευνα» επισημαίνουν οι συγγραφείς.
«Εγχυτρισμοί στην Eρέτρια κατά την Υστερογεωμετρική και την Αρχαϊκή περίοδο» είναι ο τίτλος άρθρου που υπογράφει η Αλεξάνδρα Δάφνη Βλαντή. Όπως αναφέρεται στο κείμενο: «Ο αριθμός υστερογεωμετρικών και αρχαϊκών εγχυτρισμών που έχουν έρθει στο φως στην Ερέτρια είναι ιδιαίτερα σημαντικός. Ως τώρα έχουν καταγραφεί τουλάχιστον 91 ταφές αυτού του τύπου, ενώ αρκετές ακόμα έχουν βρεθεί στο νεκροταφείο του Υγειονομείου της Ερέτριας χωρίς σαφείς ενδείξεις για τον ακριβή αριθμό ή τα επιμέρους χαρακτηριστικά τους».
Στο άρθρο τους με τίτλο «Από την ανασκαφή στη δημοσίευση» οι Tamara Saggini, Pauline Maillard, Χάρης Γιαννουλόπουλος και Γαλάτεια Κονσουλίδη παρουσιάζουν τη βιογραφία δύο αντικειμένων από τον αρχαϊκό ναό της Αμαρυσίας Αρτέμιδος. Πρόκειται για ένα πήλινο σανιδόμορφο καθιστό ειδώλιο και μια χάλκινη φιάλη που ήρθαν στο φως το καλοκαίρι του 2020, σε έναν αποθέτη με σπάνια ευρήματα, και χρονολογούνται στο τελευταίο τέταρτο του 6ου αιώνα π.Χ.
«Φως στις κοινωνίες των νεκρών και των τεχνιτών» επιχειρεί να ρίξει στο άρθρο της η Delphine Ackermann, μέσα από τη μελέτη των ταφικών μνημείων της Ερέτριας. Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά: «Η μελέτη των επιτάφιων επιγραφών, εκείνων των επιγραφών που τόσο συχνά παραβλέπονται από τους επιγραφικούς λόγω της αποθαρρυντικής αφθονίας και της φαινομενικής απλότητάς τους, μπορεί να αποδειχθεί εξαιρετικά γόνιμη για τον ιστορικό, αρκεί οι επιγραφές να μην διαχωριστούν από τα ταφικά τους μνημεία. Μόνο με τον συνδυασμό όλων των πληροφοριών που παρέχονται από το επιτάφιο μνημείο μπορεί κανείς να ρίξει φως στις αρχαίες κοινωνίες, αυτές των νεκρών και των συγγενών τους, αλλά και αυτές των τεχνιτών».
«Τα Δρακόσπιτα της νότιας Εύβοιας» παρουσιάζουν στο κείμενό τους οι Μαρία Χιδίρογλου, Karl Reber, Aγγελική Γ. Σίμωσι, Chloé Chezeaux και Jérôme André, τα οποία, όπως επισημαίνουν: «…είτε ως οχυρές εγκαταστάσεις τύπου νησιωτικού πύργου είτε ως συγκροτήματα αγροικιών με ποικίλο χαρακτήρα αξίζουν μία συστηματική και διεξοδική μελέτη».
Στην ύλη του τεύχους 138 περιλαμβάνονται επίσης τα άρθρα «Παιδικό Παιχνίδι: H περίπτωση των Ελλήνων της Κάτω Ιταλίας» από τη Σοφία Σκλείδα και «Καλαμάτα, 14 Σεπτεμβρίου 1685» από τη Βιργινία Αλμπάνη.
Με τον αρχαιολογικό-περιηγητικό οδηγό στην Ερέτρια και την Αμάρυνθο που υπογράφουν οι Αγγελική Γ. Σίμωσι, Sylvian Fachard, Όλγα Κυριαζή, Tobias Krapf, Tamara Saggini, Thierry Theurillat, Samuel Verdan και Jérôme André ολοκληρώνεται το τεύχος 138.
