Οικοδομικό ιστορικό κομψοτέχνημα, μοναδικού σχεδιασμού, εμπνευσμένο από την ενετική κουλτούρα του 17ου αιώνα, είναι μέχρι και σήμερα το μαρμάρινο βενετσιάνικο πηγάδι στην πλατεία Κρεμαστής. Πρόκειται για μία από τις εννέα δεξαμενές νερού που έχτισαν οι Ενετοί, πέραν αυτών που ήταν μέσα στο φρούριο, προκειμένου να αντιμετωπίσουν τη λειψυδρία στην πόλη της Κέρκυρας.

Το ιδιαίτερο με την τεχνική των Ενετών ήταν ότι χρησιμοποιούσαν τις δεξαμενές νερού για να συλλέξουν το νερό από την επιφάνεια της γης, κυρίως από τη βροχή, και όχι από τα βάθη της. Έτσι προτιμούσαν να κατασκευάζουν τα πηγάδια σε ανοιχτούς χώρους ή σε πλατείες, προκειμένου να συγκεντρώσουν όσο περισσότερο νερό μπορούσαν.

Η κατασκευή των ενετικών πηγαδιών, που στην Κέρκυρα έφταναν σε χωρητικότητα ακόμη και 3.000 κυβικών μέτρων, ήταν μία πολύ δύσκολη υπόθεση καθώς, όπως αναφέρεται στο «Corfu History», αρχικά σκαβόταν μία επιφάνεια ορθογώνια σε βάθος 5-6 μέτρων την οποία γέμιζαν με διαφορετικά στρώματα άμμου ώστε να λειτουργούν σαν φίλτρα. Η εξωτερική επιφάνεια καλυπτόταν με συμμετρικές πλάκες που είχαν εισόδους διέλευσης του νερού, το οποίο έπειτα από «φιλτράρισμα» θα ήταν έτοιμο, μετά την ανάδυσή του από τον πυθμένα του πηγαδιού, προς πόση.

Το βενετσιάνικο πηγάδι στην Πλατεία Κρεμαστής, στην καρδιά της παλιάς Πόλης, είναι οκτάγωνο, ενώ η κατασκευή του χρονολογείται από το 1699, με δωρεά του Αντώνη Κοκκίνη, ευεργέτη του κερκυραϊκού λαού, καθώς τότε η κατασκευή ενός τέτοιου πηγαδιού ήταν τόσο δαπανηρή, ώστε μόνο οι αριστοκρατικές οικογένειες θα μπορούσαν να την αναλάβουν.

Μέχρι και σήμερα είναι ευανάγνωστη η μαρμάρινη επιγραφή του γενναιόδωρου δωρητή.

Την εσωτερική επιφάνεια του βενετσιάνικου πηγαδιού στην πλατεία Κρεμαστής, κοσμεί ένα μαρμάρινο τέμπλο, ενώ οι εξωτερικές του πλευρές φέρουν ανάγλυφο διάκοσμο από μαρμάρινα σκαλιστά προσωπεία, λουλούδια, αλλά και σταυρούς.

Μετά το 1831 τα βενετσιάνικα πηγάδια της Κέρκυρας σταματούν σταδιακά τη χρήση τους καθώς, επί Αγγλοκρατίας, δημιουργείται το πρώτο υδραγωγείο στον Ποταμό και μετέπειτα στις Μπενίτσες.

Όμως μέχρι και σήμερα το βενετσιάνικο πηγάδι στην Πλατεία Κρεμαστής αποτελεί σημείο συνάντησης των Κερκυραίων, αλλά και των επισκεπτών του νησιού, ενώ «ξεδιψά» με την ομορφιά του κάθε περαστικό, μεταφέροντάς τον σε μία άλλη εποχή.