Την Παρασκευή 13 Αυγούστου έφυγε από τη ζωή ο Νικόλας Φαράκλας, ομότιμος καθηγητής Κλασικής Αρχαιολογίας του Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης.

«Ο Νικόλας Φαράκλας, με την προσωπικότητα και το επιστημονικό κύρος του συνέβαλε αποφασιστικά στη διαμόρφωση της ιδιαίτερης φυσιογνωμίας του Τμήματός μας από τα πρώτα χρόνια λειτουργίας του» διαβάζουμε στη σχετική ανακοίνωση του Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης. «Αφοσιωμένος ερευνητής της ιστορικής τοπογραφίας, με πλατιά αρχαιογνωσία και πάθος για τη μεγάλη πλαστική της αρχαίας Ελλάδας, και, προπαντός, σοφός και ρηξικέλευθος δάσκαλος, ενέπνευσε με τις ευφυείς, καινοτόμες και εποικοδομητικά κριτικές –έως και αιρετικές– προσεγγίσεις του πολλούς νεότερους στοχαστές του παρελθόντος. Υπηρέτησε τη μαχόμενη Αρχαιολογία παλιότερα ως μέλος της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας και εργάστηκε με επιμονή για την ανανέωση των αρχαιολογικών σπουδών με την ακαδημαϊκή του ιδιότητα. Ταυτόχρονα υπηρέτησε το Πανεπιστήμιο Κρήτης από σημαντικές θέσεις ευθύνης, ως λαμπρός αντιπρύτανης ακαδημαϊκών υποθέσεων, ως μέλος της Επιτροπής Ερευνών και ως εξίσου επιτυχημένος Πρόεδρος του Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας και Διευθυντής του Τομέα Αρχαιολογίας και Ιστορίας της Τέχνης.

»Συνάδελφοι, φίλοι και μαθητές του θα θυμόμαστε πάντοτε την ελεύθερη σκέψη του και το δημοκρατικό του ήθος, την ευγένεια και μεγαλοψυχία, το πνεύμα συλλογικότητας, τη μαχητικότητα αλλά και τη μεγάλη σεμνότητα του δικού μας Νικόλα – τις ακαδημαϊκές, δηλαδή, αρετές που σημάδεψαν τη διαδρομή του Τμήματος και του Πανεπιστημίου μας» καταλήγει η ανακοίνωση.

Ο Νικόλας Φαράκλας γεννήθηκε στην Αθήνα το 1939. Σπούδασε Ιστορία και Αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Ολοκλήρωσε το διδακτορικό του στην Κλασική Αρχαιολογία, με θέμα «Η Ανθρώπινη Κατοίκηση στην Αρχαία Αίγινα», στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων το 1981. Υπήρξε υπότροφος του Ιδρύματος Alexander Von Humboldt (Αρχαιολογικό Ινστιτούτο TUBINGEN).

Υπήρξε επιμελητής Αρχαιοτήτων από το 1965 ως τις αρχές του 1969 στην Εφορεία Βοιωτίας και Φθιώτιδας και από το τέλος του 1974 ως τις αρχές του 1976 στην Εφορεία Δελφών. Υπήρξε μέλος επιστημονικής ομάδας για την οργάνωση της έρευνας για την Οικιστική των Αρχαίων Ελληνικών Πόλεων από το 1970 ως το 1976 (Αθηναϊκό Κέντρο Οικιστικής, επικεφαλής: Κ. Δοξιάδης, μέλη: Μ. Σακελλαρίου, Δ. Λαζαρίδης, Σ. Βάκαρης κ.ά). Δίδαξε στο Πανεπιστήμιο Κρήτης από το 1981 έως το 2004. Υπήρξε συνιδρυτής του μεταπτυχιακού προγράμματος για την Κλασική Αρχαιολογία, διευθυνητής του μεταπτυχιακού προγράμματος «Ο Αρχαίος Ελληνικός Κόσμος« και εκδότης της σειράς ΡΙΘΥΜΝΑ με ερευνητικά προϊόντα του προγράμματος.

Συνεργάστηκε ως αρχαιολόγος σε περίπου 25 ρυθμιστικές και χωροταξικές μελέτες του ελλληνικού χώρου. Είχε, επίσης, την επιστημονική επιμέλεια βιβλίων-λευκωμάτων με θέματα σχετικά με την ειδικότητά του.