François Djindjian, Αρχαιολογία. Θεωρίες, μέθοδοι και ανασυνθέσεις, επιστ. επιμ.: Γεώργιος Βαβουρανάκης, μτφρ.: Μαρία Αμιλήτου / Έλια Βλάχου, εκδ. Ινστιτούτο του Βιβλίου – Καρδαμίτσα, Αθήνα 2020, 672 σελ. ISBN: 978-960-354-517-0
Η αρχαιολογία είναι μία επιστήμη που μας επιτρέπει ν’ ανασυνθέσουμε τις κοινωνίες του παρελθόντος –κοινωνίες που σήμερα έχουν εξαφανιστεί, είτε λόγω φυσικών καταστροφών είτε λόγω της ανθρώπινης σκληρότητας– των οποίων τα εγκαταλειμμένα απομεινάρια θάβονται κάτω από τις καθιζήσεις των ετών. Διαθέτουμε ασφαλώς πολυάριθμα ιστορικά, φιλοσοφικά και επιστημονικά κείμενα που μας κληροδότησαν –αλίμονο μερικώς– οι πολιτισμοί μέσω της γραφής∙ ταυτόχρονα όμως γνωρίζουμε καλά ότι τα κείμενα αυτά περιέχουν σε ένα σημαντικό μέρος τους στοιχεία μύθου, αγιογραφίας, επανεγγραφής του παρελθόντος, ακόμα και χειραγώγησης (και στις μέρες μας, με την επανάσταση του Διαδικτύου, είμαστε ακόμη πιο ενημερωμένοι για την ύπαρξη των στοιχείων αυτών).
Ο υλικός πολιτισμός δεν μας λέει ψέματα, εάν ξέρουμε να τον ερευνήσουμε με τεχνικές και μεθόδους της σύγχρονης επιστήμης. Η αρχαιολογία είναι Μία, εφαρμόζεται ομοιόμορφα σε όλες τις περιόδους από την προϊστορία μέχρι την σύγχρονη εποχή, σε όλες τις ηπείρους, σε όλες τις κοινωνίες του παρελθόντος, ανεξαρτήτως της εθνικότητας, της θρησκείας ή των πολιτικών πεποιθήσεων των αρχαιολόγων που την ασκούν. Είναι ταυτόχρονα Επιστήμη ακριβής, Επιστήμη κοινωνική και Επιστήμη ανθρωπιστική, καθώς απευθύνεται σε όλους τους επιστημονικούς κλάδους: μαθηματικά, φυσική, χημεία, γεωλογία, ζωολογία, βοτανική, οικονομία, κοινωνιολογία, εθνολογία, φιλολογία, ιστορία, γεωγραφία, πληροφορική∙ ουσιαστικά δανείζεται τις τεχνικές και τις μεθόδους τους για να ανασυνθέσει στον χρόνο και στον χώρο τεχνικά, οικονομικά και πολιτικά συστήματα των κοινωνιών του παρελθόντος.
