Είναι εφικτό να χρησιμοποιήσουν οι άνθρωποι τις προσωπικές στιγμές τους μπροστά στα έργα τέχνης ως «θεραπεία» πριν αλλά και στην περίοδο των lockdown; Η Στεφανία Τσακιράκη βρέθηκε από την Καβάλα στην πόλη του Φωτός, το Παρίσι, και μέσα από τις σπουδές της στη «Θεραπεία μέσω Τέχνης», με ειδίκευση στις εμπειρίες εντός των μουσείων, είχε την έμπνευση να καταγράψει φωτογραφικά τις στιγμές της πολιτιστικής/λυτρωτικής ψυχικά εμπειρίας των επισκεπτών.

Η νεαρή ειδικός στον συγκεκριμένο θεραπευτικό τομέα επέλεξε να «κοιτά» μέσα από τον φακό της φωτογραφικής της μηχανής στιγμές αγάπης απλών ανθρώπων μπροστά σε έργα τέχνης και επιδιώκει να… «συλλαμβάνει» εκείνο το πολύτιμο δευτερόλεπτο του προσωπικού ταξιδιού μέσα από τον πολιτισμό που κάνουν λάτρεις της τέχνης όλων των εθνικοτήτων σε ένα ευρωπαϊκό μουσείο.

Μια οικογένεια, ένα ηλικιωμένο ζευγάρι και, κυρίως, μια μητέρα με το παιδί της, που στέκονται μπροστά σε ένα εμβληματικό έργο τέχνης είναι οι στιγμές που «συνέλαβε» η Ελληνίδα κάτοικος του Παρισιού, στιγμές που θα μεταφερθούν μάλιστα και σε ειδική έκδοση. «Το διάστημα που τα ταξίδια ήταν εφικτά, εμπνευσμένη από το Παρίσι, ξεκίνησα ένα ταξίδι και κατέγραψα μέσα από τον φωτογραφικό φακό ανθρώπους που επισκέπτονταν τα μουσεία της Ευρώπης», εξηγεί η κα Τσακιράκη, μιλώντας στον ραδιοφωνικό σταθμό του ΑΠΕ-ΜΠΕ «Πρακτορείο 104,9 FM», ενώ περιγράφει και πώς το κίνητρο για τη συγκεκριμένη καταγραφή ήταν ένα: η αγάπη.

«Στη φωτογραφία από τη Βιέννη, από το μουσείο Αλμπερτίνα (Albertina Museum Wien), απεικονίζεται ένα δίδυμο μητέρας και γιου που λάτρεψα. Ο μικρός στάθηκε για λίγα δευτερόλεπτα, ευτυχώς τους είχα πάρει στο… κατόπι και πρόλαβα! Σε μια άλλη είμαστε στο μουσείο Ορανζερί (Musée de l’Orangerie) –αυτή είναι μια από αυτές τις στιγμές που με τρελαίνουν– όπου η κοπέλα ήταν χαμένη μέσα στα χρώματα, απολάμβανε για πολλή ώρα τα έργα του Μονέ και μου είχε κάνει το χατίρι να αποτυπώνεται αυτό ακόμα και στα ρούχα της!». Με αυτόν τον τρόπο η κα Τσακιράκη περιγράφει δύο από τις στιγμές που κατέγραψε μέσα στη δύσκολη περίοδο της Covid-19, αμέσως μετά το άνοιγμα των μουσείων για το κοινό. Στιγμές διάδρασης μητέρων και των παιδιών τους με την τέχνη, που θα περάσουν και στο χαρτί.

«Οι φωτογραφίες αυτές, δίχως πολλή σκέψη, “γέννησαν” τελικά κι ένα βιβλίο που έχει να κάνει με τη σχέση του κάθε ανθρώπου με την τέχνη, με επίκεντρο τις μητέρες με τα παιδιά. Είναι στιγμές αγάπης μέσα σε μουσεία, γιατί η αγάπη υπάρχει παντού…», σημειώνει η Καβαλιώτισσα ειδικός της θεραπείας μέσω της τέχνης.

Το Παρίσι σε lockdown

Η κα Τσακιράκη αναφέρθηκε όμως και στη νέα περίοδο εγκλεισμού των κατοίκων της γαλλικής πρωτεύουσας. «Οι εικόνες που δημοσιεύονται δείχνουν ένα μέρος της πραγματικής εικόνας. Το κρουασάν σίγουρα δεν φεύγει από την καθημερινότητα των Γάλλων!», τονίζει, σχολιάζοντας το νέο παριζιάνικο lockdown. Εξηγεί, μάλιστα, πως το Λούβρο, όπως και οι περισσότεροι χώροι πολιτισμού, παραμένουν ανοιχτοί για το κοινό, έστω και με ραντεβού μέσω εφαρμογής κινητού. Όσο για τα καταστήματα που αγαπούν περισσότερο οι μόνιμοι κάτοικοι, η εικόνα είναι… ιδιόμορφη.

«Ένα lockdown εννέα το βράδυ με έξι το πρωί είναι, υπό τις παρούσες συνθήκες, το καλύτερο σενάριο. Από την άλλη, οι ειδήσεις δεν μεταφέρουν ακριβώς την εικόνα, αφού τα καφέ και τα μπαρ θα παραμείνουν κλειστά, αλλά για τους Γάλλους η… συνθήκη γενικά είναι οι μπρασερί και τα μπιστρό, οπότε θα μπορέσεις και με το lockdown να πιεις άνετα έναν καφέ», τονίζει.

Η κα Τσακιράκη εξηγεί επίσης πως οι συνθήκες που επικρατούν το 2020 στη γαλλική πρωτεύουσα έχουν κι ένα παραπροϊόν πρωτόγνωρο για όσους κατοικούν μόνιμα στην πόλη του Φωτός: «Τώρα, στο Παρίσι μετράμε ποιοι είμαστε οι μόνιμοι κάτοικοι. Είναι η πρώτη φορά που βλέπεις ποιοι πραγματικά ζουν σε αυτή την πόλη».