Ο Αφιώνας είναι ένα από τα πιο παλιά χωριά της Κέρκυρας, στα βορειοδυτικά του νησιού. Βρίσκεται σε υψόμετρο 133 μ. και είναι χτισμένος σε ένα μαγευτικό ακρωτήρι, ακριβώς απέναντι από τον όρμο Αγίου Γεωργίου, με τη χρυσαφένια ψιλή αμμουδιά.

Κάτω από το παραδοσιακό χωριό του Αφιώνα, με τα πέτρινα χρωματιστά σπίτια και τα στενά καλντερίμια, βρίσκεται η περίφημη δίδυμη παραλία Πόρτο Τιμόνι. Στην ουσία πρόκειται για δύο παραλίες, που χωρίζονται μεταξύ τους από μία στενή λωρίδα καταπράσινης γης. Η αριστερή ονομάζεται Λιμνί και έχει γαλάζια νερά, ενώ στα δεξιά είναι το Πόρτο Τιμόνι με πιο σκούρα νερά. Η πρόσβαση στο Πόρτο Τιμόνι γίνεται είτε μέσα από στενά μονοπάτια κατηφορίζοντας από το χωριό του Αφιώνα, ή διά θαλάσσης από τον όρμο του Αγίου Γεωργίου.

Με όποιο τρόπο και να επιλέξει κάποιος να επισκεφθεί το Πόρτο Τιμόνι, αυτό που θα τον σαγηνέψει είναι τα ερείπια των μεσαιωνικών οχυρώσεων που προστάτευαν την περιοχή από τους πειρατές και τους κουρσάρους, αλλά και η μικρή εκκλησία του Αγίου Στυλιανού που είναι «χωμένη» μέσα σε μια σπηλιά. Ολόκληρη η άκρη της χερσονήσου ονομάζεται το «Κεφάλι του Μούργη», επειδή το σχήμα της θυμίζει κεφάλι σκύλου.

«Η περιοχή κρύβει πολλά μυστικά, είτε από την αρχαιότητα, είτε από νεότερα χρόνια» λέει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Ευστάθιος Μπαλατσινός, μόνιμος κάτοικος της περιοχής, που με τη βάρκα του ξενάγησε το ΑΠΕ-ΜΠΕ στην περιοχή.

«Αυτό που σώζεται μέχρι και σήμερα είναι τα απομεινάρια από το αμυντικό τείχος και οι πολεμίστρες απέναντι από το χωριό. Οι πυργίσκοι γίνονταν τότε από πέτρες που “έδεναν” μεταξύ τους με μία ειδική λευκή λάσπη από λιωμένη πέτρα, ασπράδι αυγού και ασβέστη άλιωτο. Στην περιοχή σώζονται και απομεινάρια από καμίνια που χρησιμοποιούνταν, ίσως, για την κατασκευή αμφορέων.

Στην περιοχή έχει επίσης πολύ άργιλο, αυτό φαίνεται και μέσα στις σπηλιές. Η ιδιαιτερότητα του ακρωτηρίου είναι ότι οι περισσότερες σπηλιές που ανοίγονται στη θάλασσα επικοινωνούν με την ξηρά. Από δω έμπαιναν σε περίοδο πολέμου οι στρατιώτες κολυμπώντας και έφταναν περπατώντας στο παρατηρητήριο. Αυτή η φυσική ασπίδα της περιοχής ήταν γνωστή μόνο στους κατοίκους του χωριού και χρησιμοποιήθηκε κατά καιρούς για την αποτροπή των Οθωμανών να φτάσουν στο χωριό, αλλά και την αποτροπή των κουρσάρων που προσπάθησαν να λεηλατήσουν τον τόπο. «Ήταν η άμυνά μας», λέει ο κ. Μπαλατσινός.

Οι σπηλιές λούζονται από διάφορα ιριδίζοντα χρώματα που αντικατοπτρίζονται στη θάλασσα κάνοντάς την μαγευτική, αλλά προσδίδοντας και τη μοναδική γεωλογία του εδάφους της περιοχής.

Από αρχαιολογικές πηγές φέρεται ότι η περιοχή πρωτοκατοικήθηκε τον 6ο αι. π.X., ενώ πολλοί ερευνητές ταυτίζουν το Πόρτο Τιμόνι με την ομηρική πόλη των Φαιάκων.

«Κατά καιρούς έχουν βρεθεί σκελετοί, αρχαιολογικά ευρήματα και κεραμικά κομμάτια αμφορέων που ξεβράζει η θάλασσα. Σε αυτόν τον όρμο, στο Πόρτο Τιμόνι, στη δυτική πλευρά του, που είναι ένας προστατευόμενος κολπίσκος από αέρα και μπουνάτσες, ο Οδυσσέας ζούσε τον κρυφό έρωτά του με τη Ναυσικά. Μπορεί ο βασιλιάς Αλκίνοος να έστελνε τις σειρήνες, που ήταν οι υπηρέτριές της, για να την προστατέψουν, όμως αυτές, με δική της εντολή, “πότιζαν”, τους συντρόφους του Οδυσσέα με γλυκό κρασί και αυτοί αποκοιμιόντουσαν. Έτσι ο Οδυσσέας έμενε μόνος με τη Ναυσικά» θα πει περιπαιχτικά ο κύριος Στάθης, ενώ θα επισημάνει πως αυτή η ιστορία λέγεται από στόμα σε στόμα, εκατοντάδες χρόνια τώρα.

Αυτό που ζητούν οι κάτοικοι της περιοχής του Αγίου Γεωργίου και του Αφιώνα είναι κάποια στιγμή η αρχαιολογική υπηρεσία να χρησιμοποιήσει ανιχνευτές υπεδάφους προκειμένου να βρεθούν τα μυστικά που κρύβει το περίφημο ακρωτήρι και οι σπηλιές του.

Σήμερα η περιοχή παρουσιάζει υψηλή επισκεψιμότητα καθώς τα νερά είναι σμαραγδένια, ενώ η ιδιαιτερότητα είναι ότι η κάθε παραλία έχει διαφορετική θερμοκρασία. Όσοι πάλι επιλέξουν να δουν τη θέα από ψηλά, αυτή είναι σαγηνευτική, καθώς φτάνει από τη βραχονησίδα Γραβιά, στα Διαπόντια νησιά, δεξιά στον κόλπο του Αρίλλα και αριστερά στον κόλπο του Αγίου Γεωργίου, ενώ το ηλιοβασίλεμα είναι ανεπανάληπτο, με τον ήλιο να παίρνει κάθε βράδυ μαζί του όλα τα μυστικά του μοναδικού ακρωτηρίου της Κέρκυρας.