Άγνωστες σελίδες της ιστορίας της Λέσβου, ένα ξίφος, ένα μαχαίρι και τρεις αιχμές βελών της Μυκηναϊκής περιόδου του νησιού παρουσίασε η Εφορεία Αρχαιοτήτων Λέσβου στο πλαίσιο της Διεθνούς Ημέρας Μουσείων, αλλά και της πολιτιστικής δράσης υπό τον γενικό τίτλο «Μοναδικά εκθέματα στο Αρχαιολογικό Μουσείο Μυτιλήνης».

Η παρουσίαση έγινε στο νέο κτίριο του Αρχαιολογικού Μουσείου Μυτιλήνης υπό τον τίτλο «Χάλκινα μυκηναϊκά όπλα από τη Θερμή της Λέσβου». Από τον προϊστορικό οικισμό της Θερμής Λέσβου δηλαδή, που ανασκάφηκε στη διάρκεια του μεσοπολέμου και στο μυκηναϊκό στρώμα του οποίου βρέθηκαν τα όπλα που παρουσιάστηκαν. Και τα οποία χρονολογούνται στον 14ο και 13ο αιώνα π.Χ., αποτελούν δε δείγματα της ανεπτυγμένης μυκηναϊκής μεταλλοτεχνίας και οπλοποιίας που έφτασε στο απόγειό της κατά τον 13ο και 12ο αιώνα π.Χ., με την κατασκευή των πιο περίτεχνων όπλων για τις τάξεις των ευγενών και αρχόντων, αλλά και των ηρώων και πολεμιστών.

Την εκδήλωση προλόγισε ο προϊστάμενος της Εφορείας Αρχαιοτήτων Λέσβου, Παύλος Τριανταφυλλίδης, με θέμα «Μυκηναίων όπλα», ο οποίος και αναφέρθηκε στα μυκηναϊκά όπλα που βρίσκουμε «σε τάφους όπου είχαν τοποθετηθεί ως νεκρικά κτερίσματα αλλά και ως θησαυροί κρυμμένοι σε σημεία που αποτελούν σιωπηλούς μάρτυρες ενός ενδόξου ηρωικού παρελθόντος». Σύμφωνα με τον κ. Τριανταφυλλίδη, «σκοπός της έκθεσης είναι να ταξιδέψουμε στο χρόνο και την ιστορία, μαθαίνοντας πτυχές της δραστηριότητας των Λεσβίων για τις ημέρες ευημερίας και ακμής μέσα από ιδιαίτερα αρχαιολογικά ευρήματα, αλλά και για τις δύστοκες ημέρες του πολέμου, των εχθροπραξιών και του αθέμιτου ανταγωνισμού ως αποτέλεσμα των άλλοτε επεκτατικών βλέψεων ή της αμυντικής θωράκισης και προάσπισης της ελευθερίας των πολισμάτων και επικρατειών των πόλεων-κρατών».

Ακολούθησε η εισήγηση της αρχαιολόγου της Εφορείας, Γεωργίας Δεληγιώργη, με θέμα «Χάλκινα μυκηναϊκά όπλα από τη Θερμή Λέσβου».

Όπως σημείωσε η κα Δεληγιώργη, «το χάλκινο ξίφος που βρέθηκε στο μυκηναϊκό στρώμα στη Θερμή της Λέσβου ανήκει στην κατηγορία των κοντών ξιφών και χρονολογείται μεταξύ του 1450-1425 π.Χ. Στο χάλκινο μαχαίρι από τη Θερμή υπάρχει ένα παχύ περιχείλωμα που τρέχει περίπου μέχρι τη μέση το άνω άκρο της λεπίδας και τη λαβή, στην οποία δεν σώζεται η επένδυση. Μπορεί να ανήκει είτε στην Ύστερη Μινωική ΙΙ ή ΙΙΙ περίοδο αλλά η Λαμπ, ανασκαφέας της Θερμής το μεσοπόλεμο, καταλήγει ότι πρέπει να ανήκει στην τελευταία περίοδο, 1425-1200 π.Χ. Προφανώς έχουμε να κάνουμε με μίμηση μυκηναϊκών μαχαιριών από ντόπιο εργαστήριο.

Τέλος, τα τρία χάλκινα βέλη βρέθηκαν στο μυκηναϊκό στρώμα της Θερμής Λέσβου χρονολογούνται το ένα στα 1200 π.Χ., το δεύτερο μεταξύ του 1425 και 1200 π.Χ. και το τρίτο χρονολογείται επίσης μεταξύ του 1425 και 1200 π.Χ.

«Ο μυκηναϊκός πολιτισμός επηρεάστηκε από τη μινωική Κρήτη, ανέπτυξε τον δικό το χαρακτήρα και επηρέασε και ο ίδιος τη μινωική Κρήτη. Οι Μυκηναίοι, οι ιππότες του χαλκού, ταξίδεψαν στον τότε γνωστό κόσμο στην Ανατολή και στη Δύση, ανταλλάσσοντας προϊόντα. Επηρέασαν και επηρεάστηκαν από τους λαούς των περιοχών αυτών. Η κληρονομιά τους επηρέασε τον πολιτισμό που αναπτύχθηκε στην Ελλάδα στους κατοπινούς αιώνες, στην Αρχαϊκή και την Κλασική εποχή» κατέληξε η κα Δεληγιώργη.