Σε ψηφιοποίηση του περιοδικού «Γράμματα και τέχνες» προχωρεί το Εργαστήριο Νεοελληνικής και Συγκριτικής Φιλολογίας του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης, ύστερα από πρωτοβουλία της διευθύντριάς του, Βασιλικής Κοντογιάννη, που είναι καθηγήτρια Νεοελληνικής Φιλολογίας.

Το περιοδικό ξεκίνησε το 1982, με εκδότη τον ποιητή, κριτικό και δοκιμιογράφο Κώστα Γ. Παπαγεωργίου, σε μεγάλο σχήμα, και με συντακτική επιτροπή τον ίδιο και τους Κώστα Γουλιάμο, Αλέξη Ζήρα, Αϊμή Μπακούρου και Κατερίνα Πλασσαρά. Από το 1983 το σχήμα άρχισε να μικραίνει, με την τελευταία αλλαγή να γίνεται το 1998. Η κυκλοφορία αρχικά ήταν μηνιαία και σταδιακά έγινε εξαμηνιαία. Τον Απρίλιο του 1993 το περιοδικό πέρασε στις εκδόσεις Σοκόλη με νέα συντακτική επιτροπή τους Αλέξ. Αργυρίου, Αλέξανδρο Κοτζιά, Χριστόφορο Μηλιώνη και Σπύρο Τσακνιά. Τη διεύθυνση κράτησε μέχρι τέλους ο Κ.Γ. Παπαγεωργίου ενώ το τελευταίο τεύχος κυκλοφόρησε τον Οκτώβριο του 1999.

«Το περιοδικό άρχισε να σχεδιάζεται το δεύτερο εξάμηνο του 1981», λέει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Κ.Γ. Παπαγεωργίου: «Σκοπός μας από την πρώτη στιγμή ήταν να προωθήσουμε το δοκίμιο και την κριτική. Στις σελίδες του περιοδικού, όμως, έκαναν την πρώτη τους εμφάνιση και πολλοί νέοι ποιητές της εποχής, όπως, μεταξύ άλλων, ο Γιώργος Μπλάνας και ο Χάρης Ψαρράς. Ήταν πρόσωπα που ζήτησαν να δημοσιεύσουν στις σελίδες μας χωρίς να έχει προηγηθεί κάποια γνωριμία, πράγμα που αποδεικνύει πως το Γράμματα και τέχνες κινήθηκε έξω από διασυνδέσεις και κυκλώματα. Η συνολική πορεία κράτησε 17 χρόνια, ενώ από τότε που πέρασε στις εκδόσεις Σοκόλη στράφηκε σχεδόν αποκλειστικά στο δοκίμιο και την κριτική».

Η ψηφιοποίηση βρίσκεται ήδη επί το έργον. Όπως σημειώνει η Β. Κοντογιάννη, «ο Παναγιώτης Σοκόλης και η Αθηνά Σοκόλη με χαρά άκουσαν την πρόταση ψηφιοποίησης που τους έκανα και γρήγορα απέδειξαν στην πράξη ότι συμφωνούσαν αληθινά. Αναζήτησαν τα παλιά τεύχη του περιοδικού στις δύο αποθήκες του εκδοτικού οίκου, παραχώρησαν το υλικό που ήταν διαθέσιμο και διαβεβαίωσαν ότι θα βρούμε λύσεις για όσα τεύχη λείπουν. Έτσι, το αμέσως επόμενο στάδιο είναι η αποδελτίωση των τευχών και η αντίστοιχη επεξεργασία ευρετηρίων. Διαβεβαιώνω ότι θα προσπαθήσουμε, από την πλευρά μας, να επιτύχουμε το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα».

Σε τι αποσκοπεί η ψηφιοποίηση και ποια ακριβώς θα είναι τα οφέλη της; «Είναι μια μοναδική ευκαιρία», παρατηρεί η Α. Σοκόλη, «να γίνει προσβάσιμο στο κοινό ένα περιοδικό που διαδραμάτισε σπουδαίο ρόλο κατά τα χρόνια κυκλοφορίας του, διακρινόμενο από πνεύμα νεωτερισμού και διάθεση εναγκαλισμού όλων των τεχνών. Σε τέτοιους, χαλεπούς για την παιδεία και τις τέχνες καιρούς, μια ανάλογη κίνηση μόνο αισιοδοξία μπορεί να σου φέρει, πολλώ δε μάλλον όταν γνωρίζεις ότι, ελλείψει πόρων στα πανεπιστήμια, το όλο εγχείρημα διαπνέεται από ορμή και ενθουσιασμό. Το περιοδικό φιλοξένησε στις σελίδες του τις σπουδαιότερες φωνές από τον χώρο της ποίησης, της πεζογραφίας, του δοκιμίου, της κριτικής, της μετάφρασης, και εν γένει της ελληνικής και ξένης διανόησης, με πλήθος άρθρων γύρω από την ελληνική και ξένη ποίηση και πεζογραφία, την κριτική, τη μετάφραση, τη γλώσσα, το θέατρο, τον κινηματογράφο, τη μουσική, τον χορό, τη ζωγραφική, την αρχιτεκτονική, αλλά και τις κοινωνικές επιστήμες. Επίσης, έκλεισε στις σελίδες του επιλεκτικά αφιερώματα, πρώτες δημοσιεύσεις ανέκδοτων κειμένων, όπως και επιστολές και αλληλογραφία σπουδαίων Ελλήνων δημιουργών».