Ο Αιγύπτιος αρχαιολόγος Ζάχι Χαουάς που εποπτεύει το διεθνές πρόγραμμα της μελέτης του εσωτερικού των Πυραμίδων επέκρινε την ανακοίνωση που έγινε την περασμένη εβδομάδα για την ύπαρξη ενός τεράστιου κενού στο εσωτερικό της Πυραμίδας του Χέοπα, λέγοντας ότι δεν πρόκειται για «ανακάλυψη», διότι αυτό το κενό ήταν ήδη γνωστό.

Επιστήμονες του προγράμματος ScanPyramids αποκάλυψαν την Πέμπτη σε μελέτη τους την παρουσία ενός κενού «μεγάλου όσο ένα αεροπλάνο 200 θέσεων στην καρδιά της Πυραμίδας του Χέοπα», γνωστής και ως Μεγάλης Πυραμίδας, ενός μνημείου ύψους 139 μ. και πλάτους 230 μ. στην κοιλάδα της Γκίζας, στα περίχωρα του Καΐρου.

Ο Αιγύπτιος αρχαιολόγος δήλωσε στο Γαλλικό Πρακτορείο (AFP) ότι συναντήθηκε εδώ και δύο μήνες στο Κάιρο με τους υπεύθυνους, οι οποίοι τον ενημέρωσαν τότε για τα συμπεράσματά τους. «Τους πληροφορήσαμε τότε ότι δεν πρόκειται για ανακάλυψη».

«Η Πυραμίδα είναι γεμάτη κενά, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι αυτά τα κενά φιλοξενούν μυστικά δωμάτια ή ότι πρόκειται για νέα ανακάλυψη», διαβεβαιώνει ο Ζάχι Χαουάς, επικεφαλής της επιστημονικής επιτροπής που εποπτεύει το πρόγραμμα ScanPyramids.

Κατά τη γνώμη δε του γενικού γραμματέα της κυβερνητικής επιτροπής αρχαιοτήτων Μουσταφά Ουαζίρι, «η επιστημονική επιτροπή δεν έπρεπε να βιαστεί… χρησιμοποιώντας αβανταδόρικους χαρακτηρισμούς όπως “ανακάλυψη” ή “κενό μεγέθους αεροπλάνου”».

«Η δουλειά πρέπει να συνεχιστεί ακολουθώντας τα στάδια της επιστημονικής έρευνας και πρέπει να συζητείται πριν από κάθε δημοσίευση», δηλώνει σε ανακοίνωσή του.

Ο Κουνίχιρο Μορισίμα, του ιαπωνικού πανεπιστημίου της Ναγκόγια και εκ των συγγραφέων της μελέτης του ScanPyramids που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Nature, ανακοίνωσε ότι «το κενό δεν ήταν γνωστό σε κανέναν μέχρι σήμερα, από την κατασκευή της Πυραμίδας εδώ και 4.500 χρόνια».

Ονομάστηκε «το μεγάλο κενό» από ορισμένους ερευνητές, έχει μήκος 30 μ. και χαρακτηριστικά παρόμοια με τη μεγάλη γαλαρία, τη μεγαλύτερη γνωστή αίθουσα της Πυραμίδας του Χέοπα.

Η Πυραμίδα του Χέοπα και η ανακάλυψη

Η Πυραμίδα του Χέοπα στη Γκίζα, ύψους 139 μ. και πλάτους 230 μ., είναι η μεγαλύτερη που έχει βρεθεί μέχρι σήμερα και κατασκευάστηκε στη διάρκεια του Φαραώ Χούφου (πιο γνωστού ως Χέοπα) της 4ης δυναστείας, ο οποίος υπήρξε ηγεμόνας από το 2509 έως το 2483 π.Χ. Προκειμένου να μάθουν περισσότερα για το τι μπορεί να κρύβει στο εσωτερικό της, οι επιστήμονες, με επικεφαλής τον Μεχντί Ταγιουμπί του Ινστιτούτου ΗΙΡ του Παρισιού και τον Κουνιχίρο Μορισίμα του Πανεπιστημίου της Ναγκόγια, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό Nature, χρησιμοποίησαν εξελιγμένες τεχνικές της σωματιδιακής φυσικής για να δουν στο εσωτερικό της πυραμίδας με τρόπο παρόμοιο –αλλά πολύ πιο αποτελεσματικό– με τις ακτίνες Χ που «βλέπουν» μέσα στο σώμα.

Συγκεκριμένα, για να διαπεράσουν τις πέτρες της πυραμίδας, οι ερευνητές χρησιμοποίησαν τα υποατομικά σωματίδια μιόνια, τα οποία αποτελούν υποπροϊόντα της κοσμικής ακτινοβολίας, όταν αυτή αλληλεπιδρά με τα άτομα στο ανώτερο στρώμα της γήινης ατμόσφαιρας. Τα μιόνια –που πέφτουν συνεχώς στη Γη με ταχύτητες σχεδόν όσο του φωτός και με ρυθμό περίπου 10.000 ανά τετραγωνικό μέτρο ανά λεπτό– ακολουθούν διαφορετικές πορείες, όταν κινούνται μέσω της πέτρας ή του αέρα. Έτσι, οι επιστήμονες μπόρεσαν να διακρίνουν την κρυφή κοιλότητα μέσα στην πυραμίδα.

Συνδυάζοντας τρεις διαφορετικές τεχνικές «ακτινογραφίας» μέσω μιονίων, οι επιστήμονες επιβεβαίωσαν πέραν κάθε αμφιβολίας ότι ένας επιμήκης κενός χώρος μήκους άνω των 30 μ. βρίσκεται πάνω από τη Μεγάλη Γαλαρία, είναι σχεδόν παράλληλος και έχει παρόμοια διατομή με αυτήν. Προς το παρόν, η ακριβής δομή και ο ρόλος του κενού χώρου παραμένουν άγνωστα, αλλά οι μελλοντικές μελέτες αναμένεται να ρίξουν περισσότερο φως στο μυστήριο. Οι επιστήμονες δεν είναι σίγουροι αν ο κενός χώρος, που ονομάσθηκε «Μεγάλο Κενό ScanPyramids» (από το όνομα της επιστημονικής αποστολής), είναι ενιαίος ή χωρισμένος σε επιμέρους διαμερίσματα, αν είναι οριζόντιος ή επικλινής.

Δεν υπάρχει ομοφωνία των επιστημόνων για το πώς ακριβώς χτίστηκε η Πυραμίδα του Χέοπα, η οποία θεωρείται το αρχαιότερο από τα επτά θαύματα του αρχαίου κόσμου και το μόνο που σώζεται μέχρι σήμερα, ενώ είναι γενικότερα ένα από τα αρχαιότερα και μεγαλύτερα μνημεία στη Γη. Ο Ηρόδοτος περιγράφει την κατασκευή της πυραμίδας, αλλά το 440 π.Χ., δηλαδή ύστερα από περίπου 2.000 χρόνια. Τα μόνα κείμενα που έχουν βρεθεί από την εποχή του φαραώ Χέοπα και ανακαλύφθηκαν το 2013, είναι πάπυροι που αφορούν τα «λογιστικά» του έργου (π.χ. από πού και πώς μεταφέρθηκαν οι λίθοι), αλλά όχι την ίδια τη μέθοδο της κατασκευής.

Μέχρι σήμερα στη Μεγάλη Πυραμίδα είχαν αποκαλυφθεί τρεις θάλαμοι σε διαφορετικά ύψη: του Βασιλιά, της Βασίλισσας και ένας υπόγειος, οι οποίοι συνδέονται με διάφορους διαδρόμους, με πιο γνωστό τη λεγόμενη «μεγάλη γαλαρία», η οποία έχει μήκος σχεδόν 47 μ., ύψος 8,6 μ. και πλάτος 1-2 μ.

Οι Γάλλοι και Ιάπωνες επιστήμονες τόνισαν ότι οι τεχνολογίες της σύγχρονης σωματιδιακής φυσικής μπορούν στο μέλλον να αξιοποιηθούν πιο συστηματικά για τη μελέτη –με μη καστροφικό και επεμβατικό τρόπο– και άλλων μνημείων της αρχαιότητας. Ήδη έχουν δοκιμαστεί σε μνημεία κοντά στη Ρώμη και στη Νάπολη, καθώς και στην Πυραμίδα του Ήλιου στο Μεξικό.

Ακόμη, οι ανιχνευτές μιονίων έχουν ήδη αξιοποιηθεί στους επιταχυντές σωματιδίων, στη μελέτη ηφαιστείων, στην ανίχνευση του εσωτερικού του κατεστραμμένου πυρηνικού αντιδραστήρα της Φουκουσίμα στην Ιαπωνία, σε συσκευές ελέγχου για θέματα ασφαλείας κ.α.

Για την επιστημονική δημοσίευση πατήστε εδώ.