Στο πρόγραμμα «Υποδομές Μεταφορών, Περιβάλλον και Αειφόρος Ανάπτυξη 2014-2020» του ΕΣΠΑ, με συνολικό προϋπολογισμό 2 εκατ. ευρώ εντάχθηκε η αναπαλαίωση και αξιοποίηση του ιστορικού δημαρχείου Άρτας.

Η αξιοποίηση του ιστορικού και διατηρητέου κτιρίου αποτελούσε όραμα της δημοτικής αρχής, το οποίο πλέον μπαίνει σε φάση υλοποίησης – και με την ολοκλήρωση των εργασιών θα παραδοθεί στους πολίτες ένα κτίριο με πολύ μεγάλη ιστορία. Ο δήμαρχος Αρταίων, Χρήστος Τσιρογιάννης, υπογράμμισε ότι πρόκειται για ένα κτίριο «σημείο αναφοράς για την περιοχή», που έχει συνδεθεί με τη νεότερη ιστορία της Άρτας, καθώς στέγαζε υπηρεσίες του δήμου και φιλοξένησε 7 δημάρχους από το 1960 έως το 2002.

Ο κ. Τσιρογιάννης επισήμανε πως «η αξιοποίησή του έχει ως στόχο να δοθεί στην κοινωνία ένα διατηρητέο ιστορικό κτίριο, δείγμα πολιτισμού της Άρτας, καθώς θα αξιοποιηθεί ως πολυχώρος για πολιτιστικές και τουριστικές χρήσεις, ενώ βάσει της διαθήκης του ευεργέτη Αλεξάνδρου Ζάρα, θα δημιουργηθεί και γραφείο δημάρχου».

Το ιστορικό δημαρχείο Άρτας είναι ένα νεοκλασικό κτίσμα του 19ου αιώνα, το οποίο αποτελούσε αρχοντικό-οικία της εύπορης αρτινής οικογένειας Ζάρα στο κέντρο της Άρτας. Στο ισόγειό του λειτουργούσε το εμπορικό κατάστημα της οικογένειας. Ο Αλέξανδρος Ζάρας ανακηρύχθηκε «μέγας ευεργέτης της Άρτας» με απόφαση του δημοτικού συμβουλίου, καθώς, όχι μόνο παρέδωσε τμήμα της οικίας του προκειμένου αυτή να γίνει δημαρχιακό μέγαρο, αλλά κυρίως γιατί παρέδωσε οικόπεδο και χρηματοδότησε την κατασκευή του γενικού νοσοκομείου Άρτας στο κέντρο της πόλης.

Στη διαθήκη του παρέδωσε τμήμα του ακινήτου στον δήμο Αρταίων, με την προϋπόθεση να χρησιμοποιηθεί αποκλειστικά για Δημαρχείο. Όταν το 2002 κατασκευάστηκε το νέο Δημαρχείο, στην Περιφερειακή Οδό, το ιστορικό κτήριο εγκαταλείφθηκε. Πλέον, η δημοτική αρχή επεξεργάζεται συγκεκριμένο σχέδιο για την αξιοποίησή του και την παράδοσή του και πάλι στην κοινωνία.

Το ιστορικό δημαρχείο Άρτας, το οποίο πλέον βρίσκεται στην πλήρη κυριότητα του δήμου μετά και την απόκτηση τμήματος του ισογείου και του υπογείου με χρηματοδότηση από το «Πράσινο Ταμείο», έχει ανακηρυχθεί με υπουργική απόφαση του Ιουνίου του 1988 ως έργο τέχνης που χρειάζεται ειδική κρατική προστασία.