Διάλεξη του αρχαιολόγου Χαράλαμπου Ιντζεσίλογλου, επίτιμου Προϊσταμένου του Τμήματος Μουσείων, Εκθέσεων και Εκπαιδευτικών Προγραμμάτων της IΓ’ EΠKA, με θέμα «Αρχαϊκά ιερά στην περιοχή ίδρυσης της μεταγενέστερης πόλης της Μητρόπολης στη ΝΔ Θεσσαλία», διοργανώνει η Εφορεία Αρχαιοτήτων Μαγνησίας. Η ομιλία θα πραγματοποιηθεί την Τετάρτη 26 Απριλίου 2017, και ώρα 7 μ.μ., στην Αίθουσα Εκδηλώσεων του Αθανασάκειου Αρχαιολογικού Μουσείου Βόλου.
Ο Χαράλαμπος Ιντζεσίλογλου υπήρξε στέλεχος της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας. Από το Μάιο του 1980 υπηρέτησε ως αρχαιολόγος στην IΓ’ Eφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων Bόλου και από το 1994 έως το 2006 άσκησε χρέη αναπληρωτή Προϊσταμένου της ίδιας Εφορείας. Tο 2008 επελέγη ως Προϊστάμενος του Τμήματος Μουσείων, Εκθέσεων και Εκπαιδευτικών Προγραμμάτων της IΓ’ EΠKA και άσκησε τα καθήκοντά του μέχρι τη συνταξιοδότησή του με τη διαδικασία της εφεδρείας στις 24 Ιανουαρίου 2012.
Οι πιο σημαντικές από τις ανασκαφές που πραγματοποίησε είναι στο αρχαίο θέατρο Δημητριάδας, στον μυκηναϊκό θολωτό τάφο με τύμβο του Γεωργικού-Ξινονερίου, στον γεωμετρικό θολωτό τάφο με τύμβο των Αγ. Θεοδώρων, στο ελληνιστικό Ασκληπιείο του Κιερίου, στο ελληνιστικό ιερό «extra muros» στον αρχαιολογικό χώρο του Κέδρου, στο αρχαϊκό ιερό του Αιάτου έξω από τον θολωτό τάφο του Γεωργικού-Ξινονερίου και στον Αρχαϊκό Ναό του Απόλλωνα. Στη διάρκεια της διάλεξης θα γίνει αναφορά στα πορίσματα των δύο τελευταίων ανασκαφών.
Σύμφωνα με τον ανασκαφέα, στην περιοχή, όπου στις αρχές του 4ου αι. π.Χ. ιδρύθηκε η αρχαία πόλη της Μητρόπολης, έξι περίπου χιλιόμετρα δυτικά της Καρδίτσας, η έρευνα της δεκαετίας του ’90 αποκάλυψε δυο πολύ σημαντικά αρχαϊκά ιερά. Το πρώτο είναι ο αρχαϊκός ναός του Απόλλωνα. Πρόκειται για έναν εκατόμπεδο δωρικό ναό, που είναι ο καλύτερα διατηρημένος από όσους έχουν σωθεί στην περιοχή της Θεσσαλίας. Η ανέγερσή του χρονολογείται στον 6ο αι. π.Χ. και συγκεκριμένα στη δεκαετία 560-550 π.Χ. Όλα τα λίθινα μέλη έχουν γίνει από ψαμμόλιθο. Τα κιονόκρανα φέρουν ανάγλυφη φυτική διακόσμηση, που συναντάται πολύ σπάνια στους δωρικούς ναούς. Τα επιστύλια και η δωρική ζωφόρος ήταν από ξύλο, όπως ξύλινη ήταν και η εσωτερική κιονοστοιχία του ναού. Πάνω στο βάθρο των λατρευτικών αγαλμάτων σώθηκε το μπρούντζινο, λατρευτικό, «αρχαίον» άγαλμα, που κατασκευάστηκε με την τεχνική του χαμένου κεριού. Είναι το μόνο ολόκληρο και το αρχαιότερο άγαλμα που έχει γίνει με αυτή την τεχνική, μια τεχνική που ακολουθούν, μέχρι σήμερα, οι σύγχρονοι τεχνίτες χάλκινων αγαλμάτων και αντικειμένων.
Το δεύτερο ιερό βρέθηκε έξω από έναν μυκηναϊκό θολωτό τάφο (Γεωργικού-Ξινονερίου) και πρόκειται για ένα ιερό προγόνων.
Η αποκάλυψη των σημαντικών αυτών ιερών στάθηκε η αφετηρία για να γίνουν σκέψεις για το ρόλο της τοπικής Αριστοκρατίας, που με τις ενέργειές της κατέληξε στη δημιουργία μιας νέας πόλης, της Μητρόπολης, επισημαίνει ο ανασκαφέας.
