Πόση διαφορά στην επισκεψιμότητα ενός μουσείου μπορεί να κάνει μία περιοδική έκθεση; Μεγάλη, ειδικά αν πρόκειται για τις εκθέσεις «Ερμιτάζ: Πύλη στην Ιστορία» και «Οδύσσειες», που εγκαινιάστηκαν πρόσφατα στο Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο και στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, αντίστοιχα.

Οι αριθμοί μιλούν από μόνοι τους. Σύμφωνα με πληροφορίες από το Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο, την Κυριακή 6 Νοεμβρίου (ήταν η πρώτη Κυριακή του μήνα και η είσοδος στα μουσεία ήταν δωρεάν) οι επισκέπτες ήταν περίπου 2.500, τη στιγμή που την αντίστοιχη Κυριακή πέρυσι (χωρίς περιοδική έκθεση) τα «ελευθέρας» ήταν μόλις 284.

Και στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο τα πράγματα βαίνουν καλώς. «Όλα τα μουσεία έχουν πτώση επισκεψιμότητας τον Οκτώβριο κι εμείς είχαμε αύξηση 11,5%. Μόνο την Κυριακή 6 Νοεμβρίου είχαμε πάνω από 2.000 επισκέπτες», δήλωσε στο Αθηναϊκό και Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων η διευθύντρια του Μουσείου, Μαρία Λαγογιάννη, τονίζοντας ότι άνθρωποι από όλη την Ελλάδα έρχονται για να επισκεφθούν τις «Οδύσσειες».

Σημειώνεται ότι η περιοδική έκθεση στο Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο, η οποία εγκαινιάστηκε στις 2 Νοεμβρίου, περιλαμβάνει αρχαιολογικά αντικείμενα και έργα τέχνης (ζωγραφικούς πίνακες, έργα μικροτεχνίας και γλυπτά), που είναι αντιπροσωπευτικά των σημαντικότερων συλλογών του Μουσείου Ερμιτάζ και χρονολογούνται από τον 5ο αι. π.Χ. μέχρι και τον 20ό αιώνα. Η έκθεση, την οποία σχεδίασε το Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο και η οποία θα διαρκέσει έως το τέλος Φεβρουαρίου, δίνει στο κοινό μία ιδέα της ευρωπαϊκής αντίληψης που επικρατούσε για την αισθητική και τον τρόπο ζωής στη ρωσική Αυλή από τα τέλη του 17ου έως τις αρχές του 20ού αιώνα.

Ένα διαχρονικό αφήγημα για τις ανθρώπινες «Οδύσσειες», που εμπνέεται από τον αρχετυπικό χαρακτήρα του Οδυσσέα, χωρίς ωστόσο να αναδιατυπώνει τον μύθο, αφορά η ομώνυμη περιοδική έκθεση που εγκαινιάστηκε στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο στις 3 Οκτωβρίου 2016, ακριβώς 150 χρόνια μετά τη θεμελίωσή του. Η έκθεση, η οποία θα διαρκέσει έναν χρόνο, αφηγείται, μέσα από μία γοητευτική αλληλουχία πολιτισμικών διαστρωματώσεων, το μακρύ χρονικό του δοκιμαζόμενου ανθρώπου, τον αδιάκοπο αγώνα του να τιθασεύσει το περιβάλλον, να γνωρίσει νέους τόπους, να πλουτίσει τους ορίζοντές του, να δημιουργήσει πολιτείες ευνομούμενες και να αντιπαλέψει τη φθαρτότητα της ύπαρξής του με τη βοήθεια του έρωτα και της δημιουργικής πράξης.