«… Το Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης στεγάζεται από το 1962 σε κτίριο του αρχιτέκτονα Πάτροκλου Καραντινού και είναι κηρυγμένο ως διατηρητέο μνημείο νεότερης κληρονομιάς, καθώς αποτελεί ένα από τα πιο αντιπροσωπευτικά δείγματα του μοντερνισμού στην Ελλάδα…

»Προϊστορική Μακεδονία: Αυτή η εκθεσιακή ενότητα αρχίζει την περίοδο πριν από την εμφάνιση του ανθρώπου με εκμαγεία τμημάτων κρανίων του Μακεδονικού Ουρανοπίθηκου».

Ακολουθεί η αναφορά στις υπόλοιπες ενότητες με αντιπροσωπευτικά δείγματα-εκθέματα («Προς τη γένεση των πόλεων», «Η Μακεδονία από τον 7ο αιώνα π.Χ. ως την ύστερη αρχαιότητα», «Θεσσαλονίκη Μακεδονίας Μητρόπολις», «Ο χρυσός των Μακεδόνων» κ.ά.), με τις αντιστοιχίες των χώρων όπου εκτίθενται (ισόγειο, αυλή), φωτογραφίες εκθεμάτων (χρυσά στεφάνια, λεπτομέρειες αγγείων, ο περίφημος κρατήρας του Δερβενίου, ρωμαϊκά αγάλματα, επιτύμβιες στήλες, σαρκοφάγοι, ενώτια και περόνες, περιδέραια, ασπίδες και ελάσματα), αλλά και σχεδιάγραμμα του κτιρίου και παραπομπές στους χώρους και τα εκθέματά τους.

Οι πληροφορίες αυτές περιέχονται σε ένα καλαίσθητο οκτάπτυχο έντυπο του Αρχαιολογικού Μουσείου Θεσσαλονίκης, που είναι διαθέσιμο σε 22 γλώσσες. Και όχι μόνο στα αγγλικά, τα γαλλικά, τα γερμανικά ή και τα ιταλικά. Οι υπόλοιπες γλώσσες περιλαμβάνουν τα αραβικά, ιαπωνικά, κινεζικά, κορεάτικα, τουρκικά, αλβανικά, σέρβικα, ισπανικά, ρωσικά, πολωνικά, πορτογαλικά, φινλανδικά, βουλγαρικά, ολλανδικά, εβραϊκά, ακόμα και τον κώδικα Μπράιγ. Και όλα αυτά χωρίς ένταξη σε ειδικά επιδοτούμενα προγράμματα, εκταμίευση ποσών απο το πάσχον Δημόσιο κ.λπ.

«Έγιναν όλα εκ των ενόντων και με τη βοήθεια φοιτητών που εργάστηκαν και μελέτησαν το Μουσείο μέσω των προγραμμάτων “Erasmus” (ήταν λ.χ. από την Ισπανία ή την Ολλανδία και τους ζητούσαμε να μεταφράσουν στη γλώσσα τους το φυλλάδιο του Μουσείου). Ή κατά τις φιλοξενούμενες στο Μουσείο εκθέσεις ξένων καλλιτεχνών (Τούρκων, Κορεατών λ.χ. ή Κινέζων). Ζητούσαμε ως “αντίδωρο” τη μετάφραση στη γλώσσα της πατρίδας τους των εντύπων κι έτσι καταφέραμε να έχουμε πιστές μεταφράσεις και μάλιστα από ειδικά ευαισθητοποιημένους μεταφραστές. Η αμηχανία που προκύπτει ίσως όταν πρέπει να εξηγήσεις το αυτονόητο –ακόμα και σε ιστορικά και εθνικά θέματα– μέσω των εκθεμάτων και μάλιστα σε μία “τρίτη” γλώσσα, καταλύεται με το κείμενο και τη μητρική γλώσσα των επισκεπτών. Είναι μία μορφή “διπλωματίας” κι αυτό, και είχε ήδη τα αποτελέσματά του ακόμα και με την έκπληξη και τον ενθουσιασμό που έδειξαν ορισμένοι επισκέπτες όταν τους προσφέρθηκε ενημερωτικό φυλλάδιο στη γλώσσα τους, που ήταν λ.χ. τα κορεατικά, τα ιαπωνικά, τα εβραϊκά», λέει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η αρχαιολόγος-αναπληρώτρια διευθύντρια του Αρχαιολογικού Μουσείου Θεσσαλονίκης, Ευαγγελία Στεφανή.

Η διευθύντρια του Μουσείου, Τζένη Βελένη, βρίσκεται αυτήν την περίοδο στην Ιαπωνία, εκπροσωπώντας το Μουσείο στα εγκαίνια της μεγάλης έκθεσης «Ταξίδι στη γη των αθανάτων» (με πλήθος εκθεμάτων από την Ελλάδα και ειδικά το Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης), στο Ναγκασάκι.

Η έκθεση, η οποία ξεκίνησε προ τετραμήνου στο Τόκιο και θα συνεχιστεί και σε άλλες ιαπωνικές πόλεις, «κλείστηκε» προ τριετίας από τους Ιάπωνες εκπροσώπους των μουσείων που είχαν επισκεφθεί για «ρεπεράζ» τη Θεσσαλονίκη και όταν τους προσφέρθηκε το ενημερωτικό φυλλάδιο στα ιαπωνικά έδειξαν ενθουσιασμένοι.

Η προσπάθεια είχε ξεκινήσει προ δεκαετίας, σχεδόν, όταν το Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης υποδεχόταν, ήδη, τους επισκέπτες του με φυλλάδια σε έξι γλώσσες. Είναι σήμερα το μοναδικό μουσείο της χώρας που μιλά για τον διαχρονικό μακεδονικό πολιτισμό σε 22 γλώσσες και συνεχίζει.