«Λέω, άμα γεράσω, όταν θα έχω ξοφλήσει τα χρωστούμενα, χωρίς άλλη έγνοια θα κάτσω εδώ με ένα πολύ μεγάλο τελάρο για να ζωγραφίσω το βουνό» έγραφε ο Χρόνης Μπότσογλου το 1977 στο ημερολόγιό του, για το βουνό που αντίκριζε από το παράθυρο του σπιτιού του, στο Πετρί της Λέσβου: «Λέω στα γεροντάματά μου θα έχω τα μάτια για να μπορώ να δω τον κάμπο και το βουνό και τη θάλασσα. Θα έχω κερδίσει τη σεμνότητα και την υπομονή για να δω τα δέντρα και τα σπαρτά να μεγαλώνουν. Ως τώρα δεν τόλμησα να πάω πέρα από τα σχέδια. Και καμαρώνω τον Θεόφιλο που τα ζωγράφισε όλα τόσο αληθινά».

Τα χρόνια κύλησαν, ο Μπότσογλου τόλμησε και πήγε πέρα από τα σχέδια, και μας παρουσιάζει τα περίπου 110 έργα αυτής της σειράς (λάδια, ακουαρέλες και τέμπερες) που δούλεψε τα τελευταία οχτώ χρόνια.

Η έκθεσή του, με τίτλο «Χρόνης Μπότσογλου, Απέναντι του βουνού», εγκαινιάζεται στις 14 Οκτωβρίου στο Μέγαρο Εϋνάρδου (Αγ. Κωνσταντίνου 20 και Μενάνδρου), του Μορφωτικού Ιδρύματος Εθνικής Τραπέζης. Τοπία ενός τόπου που ο χρόνος τον αλλάζει, όπως αλλάζει και τον ίδιο το ζωγράφο. Συνοδεύεται από ομότιτλο κατάλογο με τα έργα του καλλιτέχνη και κείμενα της Μάρθας Χριστοφόγλου και του Χρήστου Γ. Λάζου.

Η έκθεση θα διαρκέσει έως τις 3 Δεκεμβρίου 2016.