Ένας τάφος της Γεωμετρικής περιόδου, του ύστερου 8ου αι. π.Χ., εντοπίστηκε στο πλαίσιο εκσκαφικών εργασιών του δικτύου αποχέτευσης και των εγκαταστάσεων επεξεργασίας λυμάτων που υλοποιούνται από τον Δήμο Λέσβου, στο Δημοτικό Διαμέρισμα Ευεργέτουλα, στην περιφέρεια του Ιππείου του νησιού. Αποκαλύφθηκε κοντά στον κεντρικό τομέα του χωριού και σε βάθος 1,50 μέτρων από την επιφάνεια του οδοστρώματος.

Σύμφωνα με την Εφορεία Αρχαιοτήτων Λέσβου πρόκειται για ένα μοναδικό και σπάνιο ταφικό σύνολο, σημαντικό για την ιστορία και την αρχαιολογία των πρώιμων ιστορικών χρόνων της νήσου, αφού είναι και ο πρώτος τάφος αυτής της περιόδου που ανασκάπτεται. Πρόκειται για κτιστό κιβωτιόσχημο τάφο από σχιστόλιθο, εντός του οποίου αποκαλύφθηκε σε ύπτια στάση μία ασύλητη ταφή, πιθανώς νεαρής γυναίκας, που χρονολογείται περίπου στα 750 με 700 π.Χ.

Τη νεκρή συνόδευαν πέντε πήλινα τεφρά αγγεία πόσεως, πιθανώς λεσβιακού εργαστηρίου, όπως ένα κύπελλο-κρατηρίσκος, μία βαθιά και ρηχή λεκάνη, δύο πρόχοι, καθώς και κοσμήματα στο ύψος της λεκάνης και της κεφαλής, όπως χρυσά και χάλκινα, καθώς και μία οστέινη περόνη. Τα χρυσά κοσμήματα περιλαμβάνουν δύο σκουλαρίκια κατασκευασμένα από λεπτά φύλλα χρυσού με την τεχνική της κοκκίδωσης, μεγάλη αμφικωνική χάνδρα, καθώς και χάλκινη χάνδρα, πιθανώς από περιδέραιο. Βόρεια της ταφής εντοπίστηκε μία κτιστή από σχιστόλιθους θήκη, η οποία περιείχε έναν πήλινο τεφρό αμφορέα με το λίθινο πώμα του, καθώς και μια ρηχή πήλινη λεκάνη.

Τα κοσμήματα σύμφωνα με την Εφορεία Αρχαιοτήτων Λέσβου αποτελούν εξαιρετικά δείγματα της τέχνης της χρυσοχοΐας των πρώιμων ιστορικών χρόνων που αναπτύσσεται δειλά κατά τον 8ο αιώνα στο Αιγαίο και την ηπειρωτική Ελλάδα και αποκορυφώνεται τον 7ο και 6ο αι. π.Χ.