Σε κάθε αίθουσα του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου υπάρχουν εκθέματα που μπορεί να διαφύγουν την προσοχή του επισκέπτη, «κρυμμένα» στο πλήθος των αντικειμένων της έκθεσης. Μερικές φορές χρειάζεται να κοιτάξουμε από κοντά κάτι για να μας αποκαλυφθεί η ομορφιά, η γοητεία του, αλλά και η σημασία που είχε για την κοινωνία και τον πολιτισμό της εποχής του. Το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, θέλοντας να εμπλουτίσει την επικοινωνία με το κοινό, φέρνει στο προσκήνιο μη προβεβλημένα εκθέματα των προϊστορικών και ιστορικών χρόνων.

Στο κείμενο που ακολουθεί η δρ Μαρία Σάλτα, Αρχαιολόγος στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο / Συλλογή Γλυπτών, παρουσιάζει τη στήλη μιας γυναίκας που βρέθηκε πιθανόν στην Αθήνα και εκτίθεται στην αίθουσα 16 του Μουσείου.

«Από τη στήλη λείπει το πάνω και το κάτω μέρος. Ήταν στενόμακρη και είχε μορφή ναΐσκου. Όλη την επιφάνεια της στήλης καταλαμβάνει μια γυναικεία μορφή. Παριστάνεται μετωπικά με σταυρωμένα τα πόδια, να στηρίζεται με τον αριστερό της αγκώνα στο δίσκο του στομίου μιας λουτροφόρου. Φορά χειριδωτό χιτώνα, ο οποίος γλιστρά από τον δεξιό της ώμο αφήνοντας ακάλυπτο και το στέρνο. Με το λυγισμένο δεξί της χέρι ανασύρει το ιμάτιο.

»Η μορφή είναι επηρεασμένη από κάποιο σημαντικό άγαλμα θεάς του τελευταίου τετάρτου του 5ου αι. π.Χ., πιθανόν της Αφροδίτης εν κήποις του Αλκαμένους. Η στήλη χρονολογείται γύρω στο 410 π.Χ.».

Όπως επισημαίνει χαρακτηριστικά η κα Σάλτα: «Η οντότητα που αποκτά η γυναίκα στον κοινωνικό βίο των Αθηναίων κατά τα κλασικά χρόνια συνδέεται άμεσα με την αυξανόμενη σημασία του θεσμού της οικογένειας, γεγονός που αντικατοπτρίζεται όχι μόνο στη θεματολογία των τραγικών ποιητών αλλά και στην ταφική πρακτική».