Eπίσημη εκδήλωση για την εγγραφή του Πάπυρου του Δερβενίου στον Διεθνή Κατάλογο του Προγράμματος της UNESCO «Μνήμη του Κόσμου» θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 12 Δεκεμβρίου 2015 και ώρα 19:00, στο Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης.
Στην εκδήλωση θα μιλήσουν οι εκπρόσωποι των τριών φορέων συνδιοργάνωσης, και συγκεκριμένα η Διευθύντρια του Αρχαιολογικού Μουσείου Θεσσαλονίκης, Πολυξένη Αδάμ Βελένη, ο Πρόεδρος της Ελληνικής Επιτροπής για το Πρόγραμμα της UNESCO «Μνήμη του Κόσμου», Παναγιώτης Νικολόπουλος, και η Πρόεδρος της Ελληνικής Εθνικής Επιτροπής για την UNESCO, Αικατερίνη Τζιτζικώστα. Ο Κυριάκος Τσαντσάνογλου, Oμότιμος Kαθηγητής Kλασικής Φιλολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και ο Πέτρος Θέμελης, Oμότιμος Kαθηγητής Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης θα παρουσιάσουν τις συνθήκες εύρεσης, διάσωσης και μελέτης του Παπύρου του Δερβενίου.
Την εκδήλωση θα χαιρετίσει o Υφυπουργός Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων, Θεοδόσης Πελεγρίνης.
Ο πάπυρος του Δερβενίου, ένα από τα πολυτιμότερα εκθέματα του Αρχαιολογικού Μουσείου Θεσσαλονίκης, αποτελεί από τον Οκτώβριο του 2015 την πρώτη ελληνική εγγραφή στον Διεθνή Κατάλογο του Προγράμματος της Unesco «Μνήμη του Κόσμου» (Memory of the World). Ο φάκελος της υποψηφιότητας υποβλήθηκε από την πρόεδρο της Ελληνικής Εθνικής Επιτροπής για την Unesco, Αικατερίνη Τζιτζικώστα, με βάση πρόταση της Ελληνικής Επιτροπής για το Πρόγραμμα «Μνήμη του Κόσμου», πρόεδρος της οποίας είναι ο Ομότιμος Καθηγητής του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, Παναγιώτης Νικολόπουλος. Για την επιστημονική τεκμηρίωση της υποψηφιότητας, η Επιτροπή συνεργάστηκε με τη Διευθύντρια του Αρχαιολογικoύ Μουσείου Θεσσαλονίκης, Πολυξένη Αδάμ Βελένη, και την αρχαιολόγο Δόμνα Τερζοπούλου.
Ο Πάπυρος του Δερβενίου κατέχει ξεχωριστή θέση στην παγκόσμια πολιτιστική κληρονομιά, γιατί αποτελεί το αρχαιότερο αναγνώσιμο χειρόγραφο της Ευρώπης. Ήρθε στο φως το 1962 στο Δερβένι Θεσσαλονίκης, ανάμεσα στα υπολείμματα της νεκρικής πυράς ενός πλούσια κτερισμένου τάφου των ύστερων κλασικών χρόνων (4ος αι. π.Χ.). Η γραφή του παπύρου χρονολογείται ανάμεσα στο 340 και στο 320 π.Χ., το βιβλίο όμως το οποίο αντιγράφεται σε αυτόν είναι πολύ παλαιότερο (χρονολογείται περίπου στο 420-410 π.Χ.). Σύμφωνα με τους μελετητές το κείμενο, που κινείται στα όρια μεταξύ θεολογίας και φιλοσοφίας, ανήκει στην ορφική γραμματεία. Ο συγγραφέας του βιβλίου ήταν πιθανότατα ο Ευθύφρων από τα Πρόσπαλτα (κοντά στα σημερινά Καλύβια) της Αττικής.
