Ενενήντα δύο αντικείμενα-μάρτυρες της καθημερινής ζωής στο Αχίλλειο, από τα τέλη του 19ου αιώνα και τη χρήση του ως βασιλικής έπαυλης μέχρι την πιο πρόσφατη λειτουργία του ως καζίνου, χαρακτηρίστηκαν μνημεία από το Κεντρικό Συμβούλιο Νεωτέρων Μνημείων.

Τα αντικείμενα εκτίθενται σήμερα στους χώρους του Αχιλλείου και «αφηγούνται» στους επισκέπτες ιστορίες από τους προηγούμενους ιδιοκτήτες τους: την πρώτη ένοικό του αυτοκράτειρα Σίσι της Αυστρίας, τον Κάιζερ Γουλιέλμο Β’ που στη συνέχεια αγόρασε την έπαυλη, αλλά και τους χιλιάδες λάτρεις του καζίνου που το επισκέφθηκαν.

Από τα αντικείμενα ξεχωρίζει ένας τηλέγραφος, σημαντικό τεκμήριο της εποχής του Γουλιέλμου Β’, με τη βοήθεια του οποίου ο αυτοκράτορας ουσιαστικά διοικούσε τη Γερμανία, όταν έμενε στο Αχίλλειον.

Στα χαρακτηρισμένα αντικείμενα συγκαταλέγονται, επίσης, 16 εκκλησιαστικά είδη (όπως κηροπήγια, άμφια και κάλυμμα βωμού από χρυσοκέντητο ύφασμα) και εννέα στρατιωτικά. Τα τελευταία σχετίζονται κυρίως με την αυτοκρατορία του Γουλιέλμου Β’ (όπως οικογενειακά λάβαρα, μετάλλια, σταυροί και καρφίτσες, τα τελευταία ως δείγματα τιμής των αξιωματικών του γερμανικού στρατού).

Ως ιδιαίτερης αξίας κρίθηκαν και πέντε ρολόγια με εκκρεμές, τόσο από την περίοδο της αυτοκράτειρας Σίσι όσο και από την εποχή του Γουλιέλμου Β’, τα οποία ωστόσο δεν σώζονται σε καλή κατάσταση, με τους δείκτες και τα εκκρεμή τους να λείπουν.

Μεγάλη ενότητα αντικειμένων συνιστούν τα 28 φωτιστικά πολλών διαφορετικών ειδών, αλλά και τα 17 περίτεχνα διακοσμητικά, μεταξύ των οποίων ένα μοντέλο της θαλαμηγού Hohenzollern, την οποία χρησιμοποιούσε ο Γουλιέλμος για τις μετακινήσεις του προς και από το Αχίλλειο.

Στα έντεκα οικιακά αντικείμενα που χαρακτηρίστηκαν μνημεία περιλαμβάνονται όχι μόνο οικιακά είδη, αλλά και λεκάνες και κανάτες, που μαρτυρούν την αναδιάρθρωση του συστήματος ύδρευσης του Αχιλλείου, την οποία επιχείρησε ο Γουλιέλμος.

Επιπροσθέτως, στα χαρακτηρισμένα αντικείμενα συγκαταλέγονται μία σόμπα από πορσελάνη και ένα κάλυμμα από μαγκάλι, όπως και μία αντλία νερού που βρέθηκε στον κήπο του Αχιλλείου. Τη νεότερη ιστορία του Αχιλλείου, τότε που λειτουργούσε ως καζίνο (1962-1982), καταδεικνύουν τέλος οι δύο από τις μηχανές του καζίνου που περιλήφθηκαν στα κηρυγμένα αντικείμενα.

Η κήρυξη ήταν ομόφωνη, καθώς κρίθηκε σημαντική η ιστορική αξία των αντικειμένων. Σημειώνεται ότι πρόκειται για την πέμπτη κατά σειρά κήρυξη συνόλων μνημείων από το Αχίλλειον. Προηγήθηκαν οι κηρύξεις μαρμάρινων και χάλκινων γλυπτών, πινάκων και χαρακτικών, αρχειακού υλικού και επίπλων. Οι κηρύξεις εντάσσονται στο συνολικό έργο της αποκατάστασης των κτιρίων του μνημειακού συγκροτήματος, που είναι σε εξέλιξη.