Οι τρεις Μοίρες είναι ένα θέμα που απαντά διαχρονικά στην τέχνη, ωστόσο μέχρι σήμερα δεν είχε επισημανθεί η χρήση του στη νεοελληνική ταφική γλυπτική. Μια ανάγλυφη σπουδή, που αποδίδεται στο εργαστήριο Λεωνίδα Δρόση, αποτέλεσε αντικείμενο μελέτης προς αυτήν την κατεύθυνση.
«Οι Τρεις Μοίρες στο ταφικό ανάγλυφο του εργαστηρίου Λεωνίδα Δρόση. Από τη “γέννηση” των αρχαίων χρόνων έως την “κοίμηση” των νεότερων» είναι το θέμα ομιλίας της Γεωργίας Αντωνοπούλου (Δρ Ιστορίας της Τέχνης ΕΚΠΑ) που θα δοθεί στο πλαίσιο σειράς διαλέξεων με τίτλο «Μαθήματα εμβαθύνσεως στην Ιστορία της Αρχιτεκτονικής» που διοργανώνει το Σπουδαστήριο της Ιστορίας της Αρχιτεκτονικής του ΕΜΠ.
Όπως αναφέρει σχετικά η ομιλήτρια: «Η παράσταση, αν και συνδέεται τεχνοτροπικά και εννοιολογικά με την αρχαιότητα καθώς και με ομόθεμες απεικονίσεις των Thorvaldsen και Schadow, αποτελεί μια πρωτότυπη εικονογραφική σύνθεση. Παράφρασή της κοσμεί ταφικά μνημεία Ελλήνων επιφανών, ένα εκ των οποίων υπογράφει ο γλύπτης Κοσμάς Απέργης. Το γεγονός θέτει ερωτήματα ως προς τη σχέση των δυο παραστάσεων. Τεκμηριώνει ωστόσο την εφαρμογή του μοτίβου στη νεοελληνική ταφική γλυπτική του 19ου αιώνα. Η αρχαία ελληνική τέχνη χρησιμοποίησε τις Μοίρες πρωτίστως στην αφήγηση της γέννησης και του γάμου, ενώ η νεότερη στην αφήγηση του θανάτου».
Η διάλεξη θα πραγματοποιηθεί την Πέμπτη 7 Μαΐου 2015, και ώρα 19.00, στη Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών ΕΜΠ (Κτήριο Αβέρωφ, Αμφιθέατρο 8, Πατησίων 42).
