Συγκεντρωτικά ευρήματα από την πανεπιστημιακή ανασκαφή της Οχύρωσης της Βεργίνας και συμπεράσματα από την ακρόπολη και τις επιμήκεις ανασκαφικές τάφρους αποκάλυψης του αρχαίου τείχους, που μιλούν για μια σημαντική τομή στη ζωή της αρχαίας πόλης, παρουσίασαν στο φετινό Αρχαιολογικό Συνέδριο για τις Ανασκαφές του 2013 στη Μακεδονία και τη Θράκη ο Αναπληρωτής Καθηγητής Κλασικής Αρχαιολογίας ΑΠΘ, Παναγιώτης Β. Φάκλαρης και η δρ Βασιλική Γ. Σταματοπούλου.
Σύμφωνα με την ανακοίνωση της ανασκαφικής ομάδας: «Πέρα από τον οχυρωματικό περίβολο, η ανασκαφή απέδωσε πλήθος οικιστικών ευρημάτων από βραχύβιες εγκαταστάσεις του β΄ μισού του 2ου αι. π.Χ., που χρησιμοποίησαν το τείχος ως σταθερή επιφάνεια στήριξης “πρόχειρων” καταλυμάτων κατοίκων που ασχολούνταν κυρίως με την εκ νέου αξιοποίηση υλικού από την ερειπωμένη κασσάνδρεια πόλη και το νεκροταφείο της. Σε στρώματα της εποχής αυτής, βρίσκονται μεγάλα σύνολα ετερόκλητων, χρονολογικά και ποιοτικά, αντικειμένων, που συγκεντρώθηκαν για ανάτηξη ή άλλου είδους επαναχρησιμοποίηση, καθώς και ποικίλα εργαστηριακά απορρίμματα από εργασίες αυτού του είδους. Η αλλαγή στον χαρακτήρα του οικισμού είναι πλέον εμφανής, με κύριο γνώρισμά του την εργαστηριακή δραστηριότητα και την πτώση του οικονομικού επιπέδου. Η εικόνα δεν μπορεί παρά να δηλώνει συνθήκες έλλειψης μέριμνας από την κεντρική εξουσία για τη διαφύλαξη των δημόσιων και ιδιωτικών κτηρίων και εγκατάλειψη της πόλης σε αυτές τις δραστηριότητες, που υπαγορεύτηκαν από τις αδήριτες βιοποριστικές ανάγκες μιας πολύ δύσκολης εποχής.
»Έτσι, η πόλη επιζεί, για μερικά χρόνια, καταναλώνοντας ό,τι απέμεινε από τον πλούτο του παρελθόντος της, ώσπου μια φυσική καταστροφή, το φούσκωμα του χειμάρρου που διαρρέει τη δυτική πλευρά της, κάλυψε με τεράστιες αποθέσεις τόσο τα ευτελή καταλύματα των τεχνιτών, όσο και το ισχυρό κασσάνδρειο τείχος, εξαφανίζοντάς τα από την επιφάνεια του εδάφους, αλλά και διαφυλάσσοντάς τα αδιατάρακτα, σε συνθήκες κλειστού συνόλου.
»Δεν γνωρίζουμε αν οι τεχνίτες αυτοί ήταν ντόπιοι ή ήρθαν από αλλού για να επωφεληθούν από την εγκατάλειψη της πόλης. Γνωρίζουμε μόνο το μεγαλοπρεπές όνομα ενός από αυτούς, που το χάραξε πολλές φορές σε ένα θραύσμα κεραμίδας: Παρμενίων Αδύμου. Μια επιγραφή σε υλικό ευτελές, χαραγμένη ίσως από κάποιον που απλώς πέρασε έτσι την ώρα του, η οποία είναι, εντούτοις, ένα σπάνιο εύρημα ιδιωτικής, ανεπίσημης επιγραφής του 2ου αι. π.Χ. από τον χώρο της Μακεδονίας, με σπουδαιότητα αυτονόητη, καθώς δηλώνει την ελληνική καταγωγή, γλώσσα και παιδεία, όχι μόνο της μακεδονικής αριστοκρατίας, αλλά και των λαϊκών στρωμάτων της εποχής», καταλήγει η ανακοίνωση.
Η ανασκαφή της οχύρωσης της Βεργίνας χρηματοδοτείται από τον τακτικό προϋπολογισμό του ΑΠΘ και πραγματοποιείται υπό τη διεύθυνση του αν. καθ. Π. Φάκλαρη, με συνεργάτες τη δρα Βασιλική Σταματοπούλου, τον δρα Αθανάσιο Νακάση, τον αρχιτέκτονα ΕΜΠ Άγγελο Νακάση, την ομάδα τοπογράφων Γιάννη και Σοφίας Γκάτζιου, τον αρχαιολόγο Αντώνη Γαβριηλίδη και τους ασκούμενους φοιτητές αρχαιολογίας Αθανασία Σβώλη, Άγγελο Μεφσούτ και Αλέξανδρο Παπάζογλου».
