Εγκαινιάζεται την Κυριακή 12 Ιανουαρίου 2014, στις 5 το απόγευμα, μια έκθεση-ταξίδι στα παιδικά μας χρόνια και με αντικείμενο τα παιχνίδια του παρελθόντος. Με τίτλο «ΠαίΖΩ», η έκθεση φέρνει στο προσκήνια τη σημαντική συλλογή παιχνιδιών της κ. Νίνας Καρακώστα – Γαβριλάκη, που περιλαμβάνει παιχνίδια από την αρχαιότητα μέχρι τον 20ό αιώνα.

«Είναι μία πολύχρωμη, θορυβώδης, πολυποίκιλη συλλογή με πολυδιάστατο χαρακτήρα, πολυπολιτισμικά στοιχεία, αντιθέσεις και ετερόκλητη πνοή»,  γράφει για τη συλλογή στο συνοδευτικό φυλλάδιο της έκθεσης η αρχαιολόγος-μουσειολόγος Ελπίδα Καλοφωλιά, δίνοντας έμφαση στην προσωπικότητα και της συλλέκτριας η οποία αντανακλάται πλήρως μέσα από τη συλλογή.

«Το παιχνίδι για την κυρία Νίνα δρα ψυχοθεραπευτικά, την ταξιδεύει στην απάνεμη γωνία της παιδικής της ηλικίας και τη λυτρώνει από άγχη και ανησυχίες. Η πληθωρική της προσωπικότητα ισορροπεί μέσα από την εσωστρεφή διαδικασία της συλλογής του παιχνιδιού. Όμως αυτή η αθόρυβη διαδικασία αναπόφευκτα θα εξελίσσονταν στο άνοιγμα της συλλογής προς το κοινό, το μοίρασμα των εμπειριών της συλλέκτριας, τη διαμεσολάβηση με τους επισκέπτες και την εξωστρεφή έκθεση στην Τεχνόπολη, που αποτελεί το επιστέγασμα μιας σειράς εκθέσεων σε διάφορα μέρη της Ελλάδας.

»Η πολυσχιδής προσωπικότητα της κας Νίνας δε θα μπορούσε να εφησυχάσει μόνο στο ρόλο του παθητικού εκθέτη-συλλέκτη. Αντίθετα συμμετείχε ενεργά στη διαδικασία της έκθεσης αναλαμβάνοντας και ρόλους μουσειολόγου και μουσειογράφου, ακολουθώντας τη φυσική της προδιάθεση και καλλιεργώντας την επίμονη ενασχόλησή της με το αντικείμενο της μουσειολογίας. Κατηγοριοποίησε τα προς έκθεση αντικείμενα, κατέληξε στις θεματικές της έκθεσης, επέλεξε τα ερμηνευτικά μέσα, είχε τον κύριο λόγο στο στήσιμο της συλλογής, την επιλογή των εκθετικών προδιαγραφών, τη χωροθέτηση των αντικειμένων. Η δυναμική παρουσία της όμως δε σταματά εδώ, αλλά διαμεσολαβητικά και καθημερινά προσπαθεί να μεταδώσει τα μηνύματα της συλλογής της σε όλες της ηλικίες διαμορφώνοντας αυτοσχέδια μουσειοπαιδαγωγικά προγράμματα.

»Ανατροφοδοτεί την ενέργειά της από τη συλλογή της και αλληλεπιδρά μαζί της προσδίδοντάς της ατομικά χαρακτηριστικά, αφομοιώνοντας ταυτόχρονα τις αξίες των παιχνιδιών. Η διαρκής νεανικότητά πνεύματος που τη διαπνέει, η ακατάπαυστη αναζήτηση, ο συνεχής σχεδιασμός νέων τρόπων έκθεσης της συλλογής, ο άοκνος οραματισμός, προσιδιάζουν με παιδί που δε κουράζεται ποτέ να παίζει με παιχνίδια, με τη ζωή, με το μέλλον. Όμως δεν αντιμετωπίζει τίποτα επιπόλαια, η ίδια «παίζει» ώριμα με τις αξίες των πραγμάτων, τα ζυγίζει σύμφωνα με την εμπειρία της, αλλά τα μεταβολίζει μέσα από τη ματιά των παιδιών, διατηρώντας μία ακατάβλητη δημιουργικότητα.

»Η κυρία Νίνα δεν είναι γενικά συλλέκτρια, είναι συλλέκτρια παιχνιδιών. Εάν συνέλεγε οτιδήποτε άλλο δε θα διαμορφωνόταν σε αυτό που είναι σήμερα και δε θα έδινε και σε εμάς την ευκαιρία να ανασκαλίσουμε θολές εικόνες, να γνωρίσουμε μέρος του υλικού πολιτισμού μας και ίσως ακόμα και του εαυτού μας.

»Με αυτή την έκθεση δίνεται η ευκαιρία στους μεγαλύτερους να ταξιδέψουν στις μνήμες τις παιδικής τους ηλικίας και στους νεότερους να ανακαλύψουν κοινωνικές, οικονομικές, ιστορικές, τεχνολογικές, πολιτιστικές, αισθητικές, ηθογραφικές αξίες παιχνιδιών παλαιότερων χρονικών αναφορών. Η διαγενεακή σύνδεση αποτελεί άλλωστε βασική παράμετρο του παιχνιδιού σε όλες τις κοινωνίες. Παράλληλα, δίνεται η δυνατότητα στον αποδέκτη της έκθεσης να γνωρίσει διαχρονικές πτυχές των ελληνικών παιχνιδιών και να το αντιπαραθέσει-συνθέσει με διαπολιτισμικές αναγωγές, όπως εξάγονται μέσα από τη συλλογή και την έκθεση. Ανάλογα με τις διαφορετικές προσλαμβάνουσες ο κάθε επισκέπτης θα ερμηνεύσει ποικιλοτρόπως τη συλλογή και την έκθεση και θα αποκομίσει ξεχωριστές εμπειρίες και οφέλη.

»Όμως αυτή η αναμέτρηση με τα υλικά και άυλα εκτεθειμένα τεκμήρια μπορεί να συντροφεύσουν έστω και υποσυνείδητα την επόμενη επίσκεψή μας σε ένα μικρό ή μεγάλο κατάστημα παιχνιδιών, τη βόλτα μας σε μια παιδική χαρά, το παιχνίδι μας με τα παιδιά, τη ματιά μας στην παιδική μας ηλικία, το πώς μας φανταζόμαστε ως γονείς ή το τι θα μπορούσαμε να διορθώσουμε ως κηδεμόνες και ίσως τελικά το ποιοι (θα θέλαμε να) είμαστε και ποιοι μπορούμε να γίνουμε».

Η έκθεση πραγματοποιείται ήδη από τις 6 Δεκεμβρίου 2013 στο κτίριο Δεξαμενές Καθαρισμού, στην Τεχνόπολη (Γκάζι) ενώ από σήμερα, 7 Ιανουαρίου 2014 συνοδεύεται και από το εκπαιδευτικό πρόγραμμα του Βιομηχανικού Μουσείου Φωταερίου με τίτλο «παίΖΟΥΜΕ;». Η έκθεση και το εκπαιδευτικό πρόγραμμα θα διαρκέσουν μέχρι την 31η Ιανουαρίου 2014.