Ύστατο χαιρετισμό απευθύνει η διεθνής επιστημονική κοινότητα σε έναν μεγάλο φιλόλογο που ενίσχυσε με τη δουλειά του τους πνευματικούς δεσμούς μεταξύ της κλασικής Ελλάδας και του αραβικού κόσμου και υπήρξε υπέρμαχος του ελληνικού πολιτισμού στην Αίγυπτο, τον Άχμαντ Ετμάν.
Ο Άχμαντ Ετμάν, Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Καΐρου (Τμήμα Ελληνικών και Λατινικών) έφυγε από τη ζωή στις 22 Αυγούστου, τρεις ημέρες μετά το σοβαρό τραυματισμό του σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα.
Γεννημένος στην Άνω Αίγυπτο το 1945, διακρινόταν για την εξαιρετική ευφυΐα του από τα μαθητικά του χρόνια. Οι φίλοι του τον αποκαλούσαν Ταχά Χουσεΐν, από το όνομα ενός γνωστού στην Αίγυπτο γραμματιζούμενου, εκπροσώπου της αραβικής φιλολογικής αναγέννησης του 20ου αι. Ως αριστεύσας απόφοιτος μεταξύ των δέκα καλύτερων της τάξης του, πήρε κρατική υποτροφία για να σπουδάσει ό,τι ήθελε. Διάλεξε την Κλασική φιλολογία και γράφτηκε στο Πανεπιστήμιο του Καΐρου. Η αγάπη του για την Ελλάδα όμως τον οδήγησε στην Αθήνα, όπου και εκπόνησε το διδακτορικό του μελετώντας το θέμα της αποθέωσης του Ηρακλή στις «Τραχίνιες» του Σοφοκλή και στον «Ηρακλή στην Οίτη» του Σενέκα. Διδάκτορας πλέον του Πανεπιστημίου Αθηνών, το 1974, επέστρεψε στο Κάιρο όπου η καριέρα του εξελίχθηκε ραγδαία.
Το 1986, σε ηλικία 41 ετών ήταν ήδη τακτικός καθηγητής, υπηρέτησε δύο φορές ως πρόεδρος του τμήματος (1989-94 και 1997-2000), έλαβε άπειρες διακρίσεις και δημοσίευσε ευρέως σε θέματα αρχαίου θεάτρου, πρόσληψης της αρχαιότητας και συγκριτικής λογοτεχνίας.
Έπαιξε πρωτεύοντα ρόλο στο ελληνο-αραβικό μεταφραστικό ρεύμα καθώς και στην εδραίωση των Ελληνικών και Λατινικών σπουδών ως τμήματος του προγράμματος του Πανεπιστημίου στο Κάιρο. Μόλις λίγες ημέρες πριν από τον θάνατό του μάλιστα κυκλοφόρησε και το μνημειακό έργο του πάνω στην ελληνο-αραβο-λατινική μετάφραση, με τίτλο «Τα αραβο-ισλαμικά επιτεύγματα στη μετάφραση και ο διάλογος μεταξύ πολιτισμών από τη Βαγδάτη στο Τολέδο». Τέλος, έγραψε κι ο ίδιος έξι θεατρικά έργα, δύο από τα οποία έχουν μεταφραστεί σε ευρωπαϊκές γλώσσες.
