Γιατί είναι απαραίτητη η ύπαρξη του Ταμείου Αρχαιολογικών Πόρων και Απαλλοτριώσεων (ΤΑΠΑ); Τι ακριβώς συμβαίνει με τα έσοδα (εισιτήρια, πωλητήρια, αναψυκτήρια, εκδόσεις, εκδηλώσεις κ.ά.) και την αδυναμία καταβολής των εξόδων (λειτουργικά, εξαιρέσιμα φυλακτικού και επίδομα καταδυόμενου προσωπικού κ.ά.) και τι μπορεί να βελτιωθεί; Τι ζητούν οι Εφορείες Αρχαιοτήτων και τα Μουσεία από το ΤΑΠΑ και ποιες δυσκολίες αντιμετωπίζει το Ταμείο στη σχέση του με τις υπηρεσίες του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού; Ποια είναι η μορφή και ποιες οι αρμοδιότητες του ΤΑΠΑ που αντιστοιχούν στις σημερινές και μελλοντικές ανάγκες των αρχαιολογικών χώρων και μνημείων της χώρας;

Τα παραπάνω θα συζητηθούν στη δημόσια συζήτηση-ανοιχτή στρογγυλή τράπεζα για το παρόν και το μέλλον του ΤΑΠΑ, που διοργανώνει ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων (ΣΕΑ), τη Δευτέρα 8 Ιουλίου 2013, στις 10.30, στο αμφιθέατρο του υπουργείου Πολιτισμού (Μπουμπουλίνας 20-22).

Ο ΣΕΑ υποστηρίζει σε ανακοίνωσή του ότι το Ταμείο Αρχαιολογικών Πόρων και Απαλλοτριώσεων επιτελεί ένα νευραλγικό τμήμα της δουλειάς της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας και πρέπει να στηριχτεί από όλους. Επίσης, θεωρεί ότι αποτελεί σκόπιμη προσπάθεια απαξίωσης και διάλυσης του ΤΑΠΑ «το γεγονός, ότι, ενώ βρισκόμαστε ήδη στο δεύτερο εξάμηνο του έτους το σύνολο των υπηρεσιών του Υπουργείου δεν έχει λάβει ούτε ένα ευρώ από το ΤΑΠΑ για τα άκρως απαραίτητα για τις μετακινήσεις των υπηρεσιακών οχημάτων καύσιμα, τους λογαριασμούς ΔΕΗ-ΟΤΕ-Ύδρευσης γραφείων, μουσείων και αρχαιολογικών χώρων, τον καθαρισμό από τη βλάστηση των χώρων, με άμεσο τον κίνδυνο πυρκαγιάς, τα άμεσα καθημερινά λειτουργικά έξοδα, όπως η επισκευή ενός φαξ ή τα μελάνια των εκτυπωτών».

Και συνεχίζει: «Οι απαλλοτριώσεις, οι παντός είδους –επιστημονικές, ενημερωτικές, Αρχαιολογικό Δελτίο– εκδόσεις, τα πωλητήρια και τα κυλικεία των αρχαιολογικών χώρων και μουσείων αποτελούν αναφαίρετο τμήμα της προστασίας και προβολής των μνημείων. Είναι απαραίτητη η συνεργασία όλων, ώστε να θωρακιστεί το ΤΑΠΑ και να παραμείνει προσανατολισμένο στον σκοπό της προστασίας και προβολής της πολιτιστικής κληρονομιάς, ενάντια σε κάθε λογική εκποίησης ή ενσωμάτωσης των αποθεματικών του στη “μαύρη τρύπα” του δημόσιου χρέους».