Την προηγούμενη εβδομάδα, η ελληνική αρχαιολογική κοινότητα αποχαιρέτησε μια εκλεκτή συνάδελφο και φίλη, τη Μπέτυ Στασινοπούλου.

Η Ελισάβετ (Μπέτυ) Κακαρούγκα-Στασινοπούλου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1947. Σπούδασε Αρχαιολογία και Ιστορία της Τέχνης στο Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο. Υπηρέτησε επί 35 συναπτά έτη την Αρχαιολογική Υπηρεσία από όπου συνταξιοδοτήθηκε το 2009. Η αρχαιολογία υπήρξε η μεγάλη της αγάπη, στην οποία με πάθος αφοσιώθηκε, εκπληρώνοντας ένα παιδικό της όνειρο.

Ξεκίνησε την υπηρεσιακή της σταδιοδρομία ως έκτακτη αρχαιολόγος (επιστημονική βοηθός) το 1974 στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο. Εκεί είχε την πρώτη της επαφή με μία από τις κορυφαίες αρχαιολόγους, την αείμνηστη Βαρβάρα Φιλιππάκη, Προϊσταμένη της Συλλογής Αγγείων και Μικροτεχνίας του Μουσείου. Ήταν εκείνη που της ενέπνευσε την αγάπη για την αρχαία κεραμική και τη μικροτεχνία αναθέτοντάς της από την αρχή το δύσκολο έργο της ταύτισης και καταγραφής του μεγάλου αριθμού των σφραγιδολίθων της Συλλογής. Παράλληλα ασχολήθηκε με την τακτοποίηση και αναδιοργάνωση των αποθηκών της Συλλογής και με την καταγραφή εκατοντάδων αρχαίων. Η ενασχόλησή της αυτή και τα ιδιαίτερα χαρίσματα του αρχαιολόγου που την χαρακτήριζαν, όπως το εξασκημένο μάτι και η παρατηρητικότητα, την κατέστησαν πολύ ικανή, εκτός των άλλων, στο να αναγνωρίζει και να ταυτίζει τους Ζωγράφους και τα εργαστήρια αγγειογραφίας.

Μονιμοποιήθηκε το 1981 και το 1983 τοποθετήθηκε ως Επιμελήτρια των Αρχαιοτήτων στη Θ’ Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων, όπου παρέμεινε έως το 1988. Κατά τη θητεία της εκεί πραγματοποίησε μεγάλο ανασκαφικό έργο στην περιοχή της Θήβας και στο Ακραίφνιο με πιο σημαντικό την ανασκαφή και ταύτιση του περίφημου Θεσμοφόριου. Παράλληλα οργάνωσε τον εκθεσιακό χώρο του Μουσείου της Θήβας και της Αρχαιολογικής Συλλογής Σχηματαρίου.

Από το 1988 έως τη συνταξιοδότησή της υπηρέτησε και πάλι στη Συλλογή Αγγείων και Μικροτεχνίας του Εθνικού Μουσείου. Ευτύχησε να έχει Προϊστάμενες και να συνεργαστεί με την κυρία Όλγα Αλεξανδρή και την αείμνηστη Ηώ Ζερβουδάκη. Μετά τη συνταξιοδότηση της τελευταίας, ανέλαβε από το 2001 τη Συλλογή ως Έφορος των Αρχαιοτήτων. Το έργο της στο Μουσείο υπήρξε μεγάλο και σημαντικότατο. Συμμετείχε στην Επανέκθεση της Συλλογής Σταθάτου και προέβη στην επιστημονική επιμέλεια και το μουσειακό σχεδιασμό της Επανέκθεσης της Συλλογής Αγγείων που εγκαινιάστηκαν το 2005, και σχεδίασε την Έκθεση των χρυσών κοσμημάτων, των γυάλινων σκευών και των πήλινων ειδωλίων που άνοιξε για το κοινό το 2009. Συμμετείχε επίσης στη διοργάνωση, το σχεδιασμό και την παρουσίαση πολλών αρχαιολογικών εκθέσεων στην Ελλάδα και το Εξωτερικό, καθώς και στη συγγραφή κειμένων και λημμάτων σε πλήθος επιστημονικών καταλόγων, όπως «Πνεύμα και Σώμα. Οι αθλητικοί αγώνες στην αρχαία Ελλάδα», «Αγών», «Το ελληνικό κόσμημα. 6000 χρόνια παράδοση», «Dons des Muses. Musique et danse dans la Grèce ancienne-Μουσών δώρα. Μουσικοί και χορευτικοί απόηχοι από την αρχαία Ελλάδα», «Athens-Sparta», «Worshiping Women. Ritual and Reality in Classical Athens» και άλλες.

Συνέγραψε επίσης τα κείμενα για τη Συλλογή Αγγείων του Εθνικού Μουσείου στους αρχαιολογικούς οδηγούς του ΤΑΠA και των Εκδόσεων Καπόν. Εκτός από τους επιστημονικούς καταλόγους εκθέσεων, πλήθος δημοσιεύσεών της σχετικά με την κεραμική, τη μικροτεχνία και τη μυθολογία υπάρχουν σε αρχαιολογικούς καταλόγους συλλογών, σε αρχαιολογικά περιοδικά, στο Μυθολογικό λεξικό LIMC και αλλού. Επίσης έχει λάβει μέρος σε συνέδρια, έχει πραγματοποιήσει πλήθος διαλέξεων και έχουν μείνει αξέχαστες για τη σαφήνεια του λόγου, τη βαθιά γνώση, την παραστατικότητα, τη λεπτομερέστατη περιγραφή, τη γλαφυρότητα και τη ζωντάνια οι γόνιμες συζητήσεις, οι ουσιαστικές επαφές και οι περίφημες ξεναγήσεις που έκανε σε συναδέλφους και διάφορους φορείς.