Σε μια έκταση στο Μπουσέρ, στα προάστια της Τρουά της Γαλλίας, μεταξύ ενός αυτοκινητοδρόμου και του Σηκουάνα ΝΑ του Παρισιού βρίσκουμε την αρχαιολόγο Εμιλί Μιγιέ, σκυμμένη πάνω από μία από τις 14 ταφές που εντοπίστηκαν τις τελευταίες εβδομάδες.

Στη θέση, ήρθε στο φως μια εντυπωσιακή ομάδα ευρημάτων, μεταξύ των οποίων οι ταφές πέντε Κελτών πολεμιστών με κοσμήματα που μαρτυρούν ότι ανήκαν σε μια ισχυρή αλλά από χρόνια χαμένη ελίτ. Η Μιγιέ δείχνει μια ασπίδα με πλαίσιο από μέταλλο που βρέθηκε ανάμεσα στα κτερίσματα, λέγοντας ότι δεν έχει ξαναδεί κάτι παρόμοιο.

Οι πολεμιστές δεν ήταν μόνοι στο ταξίδι τους στο επέκεινα. Ορισμένες γυναίκες βρέθηκαν θαμμένες δίπλα τους. Έφεραν κοσμήματα που πιστοποιούν επίσης υψηλή κοινωνική θέση: στριφτά μεταλλικά περιδέραια και μεγάλες χάλκινες πόρπες διακοσμημένες με κοράλλι. Σε έναν τάφο μια γυναίκα ήταν θαμμένη δίπλα σ’ έναν άνδρα. Τα δύο άτομα χώριζε μόνο ένα λεπτό στρώμα γης υποδηλώνοντας έναν ισχυρό αλλά αδιευκρίνιστο ακόμη δεσμό.

Η ανάλυση των κολεών από τα ξίφη, των οποίων η διακόσμηση αλλάζει ανάλογα με τη μόδα της εποχής, και του τύπου των κοσμημάτων οδηγεί στο συμπέρασμα ότι η νεκρόπολη χρονολογείται μεταξύ 325 και 260 π.Χ. και μπορεί να ενταχθεί σε μια περίοδο γνωστή ως La Tene (Λα Τεν, 5ος αι. π.Χ.-1ος αι. μ.Χ.).

Κατά την περίοδο αυτή (το όνομα προέρχεται από αρχαιολογικό χώρο στην Ελβετία), σημειώνεται η μεγάλη ακμή για τους Κέλτες, που εξαπλώνονται από την κοιτίδα τους στην Κεντρική Ευρώπη, φτάνοντας σε περιοχές τόσο μακρινές όσο η Σκωτία και η Ισπανία στις ακτές του Ατλαντικού. Καθώς συγκρούονται με την ολοένα και μεγαλύτερη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, οι Ρωμαίοι συγγραφείς δεν χάνουν ευκαιρία να περιγράψουν στα έργα τους τους Κέλτες εισβολείς ως ανοιχτόχρωμους αγρίους με ξεβαμμένα μαλλιά, ντυμένους με προβιές, που έκοβαν τα κεφάλια των εχθρών τους και τα διατηρούσαν (εκείνα των υψηλόβαθμων) σε πιθάρια με λάδι κέδρου.

Η εικόνα των βαρβάρων αυτών όμως άλλαξε μετά από τα ευρήματα των τελευταίων ετών. Αρχαιολογικές ανακαλύψεις, καθώς και η προσεκτική μελέτη των πηγών έδειξαν ότι επρόκειτο για έναν σύνθετο πολιτισμό που διακρινόταν για την κατεργασία των μετάλλων και ένα σύστημα εμπορίου που εξαπλώθηκε στην Ευρώπη κι έφερε μεγάλο πλούτο.

Τα ευρήματα στο Μπουσέρ εγείρουν πολλά ερωτήματα καθώς δεν έχει ποτέ βρεθεί ίχνος σημαντικής κελτικής εγκατάστασης στην περιοχή. Οι τάφοι βρέθηκαν σε βάθος 2 μ. και αν είχαν κάποιο εξωτερικό σήμα, αυτό δεν βρέθηκε. Ένας παλαιότερος πολιτισμός, της Εποχής του Χαλκού, άφησε σε γειτονικό σημείο τύμβους που, σύμφωνα με την αρχαιολόγο Σεσίλ Παρεσύ «θα ήταν ορατοί από χιλιόμετρα μακριά».

Αινιγματικό ακόμη είναι το γεγονός ότι στην ανασκαφή δεν έχει βρεθεί ίχνος κεραμικής ή παρασκευής φαγητού, που απαντούν συχνά στις ταφές της Εποχής του Σιδήρου, και τοποθετούνταν στους τάφους για να συντηρήσουν τους νεκρούς στον κόσμο των ψυχών. Επίσης δεν έχουν βρεθεί σκελετικά κατάλοιπα από ταφές παιδιών, φαινόμενο συχνό στις κελτικές νεκροπόλεις, αν και οι επιστήμονες αδυνατούν να το εξηγήσουν.

Χρόνια υπομονετικής δουλειάς περιμένουν τους επιστήμονες με σκοπό να οδηγήσουν σε στοιχεία για το πώς αυτοί οι άνθρωποι έζησαν και πέθαναν. Μέχρι στιγμής, τα ανθρωπολογικά κατάλοιπα καταγράφονται εκεί όπου βρίσκονται, πριν μετακινηθούν για συντήρηση.