Ήταν από τα μεγάλα θέατρα της αρχαιότητας, που χωρούσε γύρω στους 10.000 θεατές. Υπήρξε, μάλιστα, τόπος διεξαγωγής αγώνων αρχαίου δράματος, αλλά και χώρος συγκέντρωσης των πολιτών για τη λήψη αποφάσεων πολιτικού ενδιαφέροντος. Το αρχαίο θέατρο της Σικυώνας, που χρονολογείται στα τέλη του 4ου με αρχές του 3ου αιώνα π.Χ., ανακατασκευάστηκε περίπου μετά το 146 π.Χ., κατά τη ρωμαϊκή περίοδο. Έκτοτε, και μετά την αποκάλυψή του από την Αμερικανική Σχολή Κλασικών Σπουδών (1886 με 1898) και την εν Αθήναις Αρχαιολογική Εταιρεία στις αρχές της δεκαετίας του ’50 υπό τον Αναστάσιο Ορλάνδο και το 1984 υπό την Καλλιόπη Κρυστάλλη-Βότση, πραγματοποιήθηκαν αναστηλωτικές εργασίες σε τμήματά του το 2006 και το 2007.

Τώρα το μνημείο ξαναμπαίνει σε πρόγραμμα αποκάλυψης και αποκατάστασης, με στόχο την προστασία και την ανάδειξη κατά το δυνατόν της αρχικής ταυτότητάς του, καθώς τα μέλη του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου έδωσαν το «πράσινο φως» στον προγραμματισμό των απαιτούμενων εργασιών. Λόγω των δομικών και μορφολογικών προβλημάτων του θεάτρου, που με τον χρόνο έχουν δημιουργήσει φθορές και «εκτροπές» από την αρχική γεωμετρία του μνημείου, ομάδα εργασίας της ΛΖ’ Εφορείας Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων, υπό τον προϊστάμενό της Κωνσταντίνο Κίσσα, προχώρησε σε προτάσεις για την αντιμετώπισή τους.

Σε πρώτη φάση (2013-2014) θα γίνει συνολική προμελέτη αναγνώρισης, διάγνωσης της παθολογίας και διαμόρφωσης μιας γενικής πολιτικής ανάδειξης του μνημείου. Τα απαραίτητα κονδύλια έχουν εξασφαλιστεί από την Περιφερειακή Ενότητα Κορινθίας και τον Δήμο Σικυωνίων, που θα καταβάλουν συνολικά το ποσό των 200.000 ευρώ. Επίσης, από τον κουμπαρά του Σωματείου «Διάζωμα» θα δοθούν περίπου 10.000 ευρώ, ποσό που πιθανώς θα αυξηθεί από τις νέες δωρεές. Στη δεύτερη φάση (2015-2019) και ανάλογα με τις χρηματοδοτήσεις, θα συνεχιστούν οι εργασίες για την αποκάλυψη, την προστασία και την αναστήλωση του θεάτρου.

Το αρχαίο θέατρο της Σικυώνας έχει κτιστεί δυτικά της αρχαίας Αγοράς, στις υπώρειες της ακρόπολης των ελληνιστικών χρόνων, στο φυσικό κοίλο του λόφου. Έχει κατασκευαστεί με βάση τη χρήση δύο τεχνικών: της δόμησης με εγχώριο πωρόλιθο και της λάξευσης τμημάτων του στον φυσικό βράχο.